Ως έναν προπονητή με ανάστημα αλλά και άνθρωπο με υψηλή καλλιέργεια χαρακτήρισε τον Κώστα Πολίτη ο Νίκος Λινάρδος, σε συνέντευξή του στο sportdog.gr.

Ο παλαίμαχος άσος και νυν προπονητής, που υπήρξε μέλος της τεράστιας επιτυχίας της Εθνικής Ελλάδας το 1987, αναφέρθηκε ακόμα στη μεγαλή επιτυχία που είχε το ελληνικό μπάσκετ τότε, αλλά και στο γεγονός ότι ο Κ. Πολίτης έζησε όπως ήθελε τη ζωή του.

«Ασφαλώς ήταν η χειρότερη είδηση, όλα τα μέλη της Εθνικής του 1987 ήμασταν συνδεδεμένοι με τον κόουτς Πολίτη. Ζήσαμε μαζί τη μεγαλύτερη στιγμή του αθλητισμού στην Ελλάδα, μέχρι την επόμενη βέβαια, και όλοι όσοι ήμασταν σε εκείνη την Εθνική τον θεωρούσαμε άνθρωπο με το α κεφαλαίο. Τεράστια η συμβολή του στο ελληνικό μπάσκετ και όχι μόνο στην Εθνική ομάδα, καθώς είχε προσφέρει πολλά και στον Παναθηναϊκό και στον ΠΑΟΚ. Ήταν άνθρωπος με υψηλή καλλιέργεια, ήθος και ήταν πάντα προπονητής που δημιουργούσε σεβασμό και αυτοπεποίθηση όταν μιλούσε», ήταν το αρχικό σχόλιο του Νίκου Λινάρδου στο sportdog.gr και στη συνέχεια συμπλήρωσε για την τεράστια επιτυχία του 1987:

«Ούτε σήμερα αυτό που έκανε με Φάνη»

«Φτάσαμε ψηλά, τότε, γιατί υπήρχε κράμα παικτών με ικανότητα και ταλέντο, είχαμε παίκτες που ήταν πρωταγωνιστές στις ομάδες τους και έναν προπονητή που κατάφερε να ηγηθεί αυτή της προσπάθειας. Διαχειριζόμενος άριστα ένα σπουδαίο ρόστερ. Προπονητικά είχε παίξει καθοριστικό ρόλο το πώς αξιοποιούσε την ατομική ικανότητα κάθε παίκτη και πώς προσπάθησε να καθιερώσει το inside game μεταφέροντας την μπάλα κοντά στο καλάθι με τον Φασούλα ή τον Καμπούρη. Επίσης, έδωσε πολλές φορές τα κλειδιά στον Φάνη Χριστοδούλου για να παίξει τον ρόλο από τη θέση 1 ως τη θέση 5, κάτι που δεν συναντάμε εύκολα ακόμα και σήμερα».

Υπάρχει κάποιο χαρακτηριστικό περιστατικό που θυμάστε από την επιτυχία του 1987;

«Θυμάμαι ότι είχαμε πειθαρχία, αυτοεκτίμηση και ο ένας έπαιζε για τον άλλον. Ο Πολίτης είχε μοιράσει άριστα τους ρόλους στο παρκέ και ήταν πολύ καλό το κλίμα εκτός γηπέδου, λόγω του Πολίτη. Δεν υπήρχε μεγάλη πίεση και άγχος, δεν υπήρχε η λεγόμενη αυστηρότητα που καμία φορά γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον των μεγάλων».  

Τι έγινε με Γκάλη

Στο θέμα που είχε προκύψει με τον Νίκο Γκάλη, στον Παναθηναϊκό, ανεξάρτητα αν κάποιος από τους δύο είχε δίκιο κ.λπ., είχε αποδείξει ότι είχε το ανάστημα για να πάρει σημαντικές αποφάσεις. 

«Ήταν θέμα απόφασης για ένα παιχνίδι, απλώς δεν ξεκίνησε στη βασική πεντάδα ένας παίκτης. Όσο μεγάλος κι αν είναι αυτός αυτός ο παίκτης, τι να πω... Κάτι θα είχε σκεφτεί ο κόουτς, δεν μπορεί να το έκανε επίτηδες ή γιατί ήθελε να δείξει ότι αυτός είναι το αφεντικό κ.λπ. Δεν ήταν το στιλ του αυτό. Σίγουρα, βέβαια, είχε το ανάστημα για να κάνει παρεμβάσεις, του το έδινε το κύρος του πρωταθλήματος Ευρώπης και η πορεία του στον χώρο του μπάσκετ. Νομίζω, όμως, ότι αυτά έχουν ξεχαστεί, πια, και κανείς δεν κράτησε κακία. Ήταν ένα ατυχές περιστατικό».

Πώς θέλετε να κλείσουμε τη συνέντευξη στη μνήνη του Κώστα Πολίτη;

«Έφυγε ευτυχισμένος, έκανε αυτό που ήθελε. Ήταν ο χαρακτήρας του τέτοιος, προσπάθησε να διασκεδάσει τη ζωή του, να τη ζήσει. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα πολλά τσιγάρα, που ήταν σήμα κατατεθέν. Ή το ουισκάκι που έπινε, αλλά και τους ωραίους λόγους που έβγαζε στο ξενοδοχείο. Πάντα με καλό ύφος και καλλιέργεια. Όσες φορές κι αν συναντιόμασταν σε εκδηλώσεις για την επιτυχία του 1987, πάντα ρωτούσε ξεχωριστά τον καθένα για την πρόοδό του, αλλά και για την οικογένειά του. Σίγουρα όταν θα κάνουμε στο εξής παρόμοιες συγκεντρώσεις, θα υπάρχει ένας μεγάλος απόντας».