Διαβάστε αποσπάσματα από τη μεγάλη του συνέντευξη στην εφημερίδα «ΠΡΑΣΙΝΗ»:

Για το ελληνικό στοιχείο στον φετινό Παναθηναϊκό: «Ένα μικρό παράπονο που είχα τα προηγούμενα χρόνια ήταν ότι δεν υπήρχαν πολλοί Έλληνες παίκτες. Παιδιά που γνωρίζουν το σύλλογο, τη σημασία του να φοράς αυτή τη φανέλα. Χωρίς παρεξήγηση προς τα άλλα παιδιά που έχουν αγωνιστεί ή αγωνίζονται στην ομάδα, αλλά νομίζω ότι είναι ένα πολύ βασικό συστατικό και το έχει δείξει και η ιστορία σε όλα τα χρυσά χρόνια ότι το ελληνικό στοιχείο ήταν έντονο και με πρωταγωνιστικό ρόλο. Μπορεί να υστερούμε σε ταλέντο, αλλά έχουμε την τεχνογνωσία, την ψυχή και την καρδιά να στηρίξουμε αυτό που θέλει ο Παναθηναϊκός». 

Για την παραμονή του στον Παναθηναϊκό: «Μόνο η φανέλα του Παναθηναϊκού αρκεί για να πάρει κάποιος την απόφαση. Από μόνα τους τα έξι αστέρια είναι ελκυστικά για κάθε παίκτη. Εδώ και 30 χρόνια που είναι η οικογένεια Γιαννακόπουλου υπάρχει η απόλυτη φερεγγυότητα. Ποιος δεν θέλει να παίξει σε ένα γεμάτο ΟΑΚΑ; Άρα δεν νομίζω ότι χρειάζονται πολλά πράγματα για να το κάνει κάποιος. Κακά τα ψέματα δεν μπορούσα να σκεφτώ τον εαυτό μου κάπου αλλού. Το συναίσθημα έπαιξε σημαντικό ρόλο. Οι δικοί μου άνθρωποι με προέτρεψαν να παίξω εδώ γιατί ξέρουν πόσο αγαπώ το σύλλογο. Έμεινα και είναι η καλύτερη επιλογή. Είμαι πολύ χαρούμενος, ήταν κάτι που ήθελα πολύ. Οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού μου έδειξαν ότι το ήθελαν πολύ και προχωράμε».

Για το... ψηστήρι στον Παπαπέτρου: «Το πιο εποικοδομητικό που έκανα στην Εθνική ήταν να ψήνω τον Παπαπέτρου και νομίζω ότι έπιασε τόπο. Σε κάθε ματς και σε κάθε ευκαιρία του το έλεγα και για να είμαι ειλικρινής από τις αντιδράσεις του περίμενα ότι θα έρθει».

Για το αν θα γύριζε ξανά στην Εθνική: «Για να πω την αλήθεια, δεν ήταν ποτέ ιεραρχικά ο απόλυτος στόχος μου. Χωρίς να θέλω να απομυθοποιήσω τίποτα, δεν με ενθουσίασε η εμπειρία που είχα. Μου αρέσει να παίζω με όλα αυτά τα παιδιά, παρ’ όλα αυτά δεν τρελαίνομαι κιόλας». 

Για το αν είναι έτοιμος να κάνει ένα βήμα μπροστά: «Νιώθω πολλά χρόνια έτοιμος, ωστόσο πολλά μπορούν να συμβούν. Κάποιος τραυματισμός, κάποιες συγκυρίες, μια αλλαγή προπονητή, κάτι που μπορεί να σε πάει πίσω. Από εκεί και πέρα, στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία μεγάλη σταθερότητα κι εγώ από την πλευρά μου νιώθω πιο έτοιμος σωματικά και πνευματικά με τις εμπειρίες που έχω. Δεν θέλω να υποσχεθώ, αλλά φαντάζομαι και ελπίζω να δείξω μέσα στο γήπεδο αυτά που νιώθω και σκέφτομαι». 

Για τη σχέση του με τον κόσμο: «Είναι ένα ιδιαίτερο συναίσθημα, γιατί όλα αυτά τα έχω ονειρευτεί από μικρός. Όταν αυτά υλοποιούνται και γίνονται πραγματικότητα πέρα από το ότι είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσεις, είναι και αμήχανο από την πλευρά μου να το διαχειριστώ. Ο κόσμος με αγκαλιάζει, με φιλάει, με τραβάει. Είναι κάτι που αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να το περιγράψεις».

Για το ότι θα κλείσει επταετία στον Παναθηναϊκό: «Να πω την αλήθεια, δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Ήταν ιδιαίτερος ο ενθουσιασμός μου από την πρώτη φορά που φόρεσα αυτή την φανέλα, ήταν ένα παιδικό όνειρο που δεν έγινε απλά πραγματικότητα, αλλά συνεχίζει να συμβαίνει».

Για το γεγονός πως μειώθηκε ο χρόνος συμμετοχής του μετά την επιστροφή του Τζέιμς: «Πρόκειται για έναν εξαιρετικό τύπο, έναν φίλο μου που τον αγαπώ και τον εκτιμώ, έναν παίκτη που είναι σαν πρότυπο για μένα, βάσει του ταλέντου του, των κινήσεών του και του τρόπου που σκοράρει. Μαθαίνεις όταν παίζεις με έναν τέτοιο παίκτη είτε ως αντίπαλος είτε ως συμπαίκτης. Απλά λόγω της απόκτησής του δεν είχα το χρόνο που θα ήθελα. Αν πέρσι ξεκινούσε η προετοιμασία και ήξερα ότι στο ρόστερ θα είναι και ο Μάικ, θα προσαρμοζόμουν σε αυτό με κάθε τρόπο. Το Γενάρη όμως είναι δύσκολο να μπεις σε ένα άλλο μουντ και να ανταποκριθείς. Ο Τζέιμς δεν θα μπορούσε να μην αποκτηθεί από τη στιγμή που ήταν διαθέσιμος. Ήταν δεδομένο ότι θα μειωθεί ο χρόνος μου. Δεν κατηγορώ τον προπονητή, αλλά δεν κατηγορώ και τον εαυτό μου». 

Για το αν τον στεναχώρησε κάτι πέρσι: «Όχι, δεν με στεναχωρούν εμένα αυτά τα πράγματα. Έχω πάψει να στεναχωριέμαι για το μπασκετάκι. Στεναχωριέμαι για άλλα πράγματα. Αν πρέπει να χαρακτηρίσω το συναίσθημα που με διακατέχει, να το πω λαϊκά, είναι ξενέρωμα. Στο τέλος της ημέρας όμως λεώ στον εαυτό μου ότι είμαι στον Παναθηναϊκό, μου παρέχει όλα αυτά που θα ήθελα και ονειρευόμουν και από εκεί και πέρα όλα είναι στο χέρι μου. Να δουλέψω, να είμαι σωστός στα γύρω-γύρω και να φτάσω όσο ψηλότερα μπορώ. Θα ήταν αχαριστία να λέω ότι είμαι στενοχωρημένος».

Για το σχεδιασμό του Παναθηναϊκού που δείχνει ότι η ομάδα ποντάρει πάνω του: «Δεν θέλω να κρύβομαι. Δεν μπορώ να πω ότι έχω και απεριόριστο χώρο. Γιατί είναι άλλοι δύο παίκτες που αγωνίζονται στην ίδια θέση. Παρ’ όλα αυτά δεν κατηγορώ κανέναν. Κάτι δεν κάνω σωστά για να μην τεράστια ελευθερία. Έτσι είναι το μπάσκετ. Θα παλέψω να διεκδικήσω το χρόνο μου. Σημασία έχει να έχουμε χημεία μεταξύ μας και να είναι ξεκάθαροι οι ρόλοι»

Για τη σχέση του με τους δημοσιογράφους: «Μου έχουν βάλει έναν ειδικό όρο στο συμβόλαιο για να μην ασχοληθώ ξανά, παρεξηγηθώ και βρίσω κανέναν. Άρα ανακωχή, μέχρι να τελειώσει το συμβόλαιο».

Για το αν ανυπομονεί για το επόμενο «Γεια σου Παππά»: «Το έχω ξαναπεί και το εννοώ και ας ακούγεται κλισέ και ρομαντικό. Γι' αυτό παίζω. Αυτό με φτιάχνει, αυτό μου αρέσει. Αρα δεν μπορείτε να καταλάβετε την προσμονή και την ανυπομονησία μου».