Στο δεύτερο μέρος της συζήτησής του με τον Τζο Αρλάουκας, ο Μάικ Μπατίστ αναφέρθηκε στην ομάδα του Παναθηναικού του 2009 και αποθέωσε το ρόστερ της, ενώ έκανε αναφορά στα βίντεο που τους έδειχνε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά και στον καλό του φίλο, Βασίλη Σπανούλη
«Το 2009 ήταν μία ξεχωριστή χρονιά. Ήμουν ενθουσιασμένος που θα παίξω με τον Πέκοβιτς. Ήταν πολύ δυνατός, δεν ήθελα να τον έχω αντίπαλο! Το ίδιο με τον Ντρου Νίκολας. Ένιωθα πως είμαστε πολύ δυνατοί. Δεν μας ένοιαζαν οι αριθμοί. Θέλαμε τρόπαια, τέλος. Τίποτα άλλο. Νίωθω ότι αυτή ήταν η καλύτερη version μας. Θα έκανα τα πάντα για την ομάδα και την δουλειά που ήθελε ο προπονητής. Αυτό έκανε ο Διαμαντίδης, αυτό κάναμε όλοι. Αν ο Ομπράντοβιτς μου έλεγε ότι έπρεπε να κάνω κάτι, θα έκανα τα πάντα για να το πετύχω. Αυτό ήταν το πλάνο μας. Αλλά αν δεις το ρόστερ μας... Ήταν γραφτό για εκείνη την ομάδα να πετύχει», τόνισε αρχικά ο Αμερικανός.
Για τα βίντεο και τις παρατηρήσεις του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τόνισε: «Οι συνεδρίες με τα βίντεο του Ομπράντοβιτς ξεχωρίζει τα παιδιά από τους ενήλικες! Πρέπει να είσαι έτοιμος. Πολλές φορές μου έλεγε ότι δεν θέλω να τα δω, ακόμα και αν έκανα καταπληκτική εμφάνιση. Σε προσγείωνε. Ήταν έντονα, αλλά σε βοηθούσαν. Έπρεπε να ήσουν πνευματικά έτοιμος. Πάντα μιλούσε για τα μικρά πράγματα, για τις λεπτομέρειες».
Για την απόφαση του Βασίλη Σπανούλη να αποχωρήσει και να ενταχθεί στον Ολυμπιακό, ο Μπατίστ σημείωσε: «Είχαμε μία ομάδα γεμάτη με σταρ. Ο Μπίλι είδε την ευκαιρία και αποφάσισε να φύγει. Ήμασταν δεμένοι στην ομάδα. Ήταν ο καλύτερος φίλος μου στην ομάδα! Ήταν ο συγκάτοικός μου, μιλούσαμε, μου έδωσε αυτοπεποίθηση να είμαι ο εαυτό μου. Με βοήθησε να βγάλω προς τα έξω την πραγματική νοοτροπία μου, την ενέργειά μου. Μου έλεγε να μην φοβάμαι, να μην σκέφτομαι τίποτα άλλο εκτός του μπάσκετ. Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι το μπάσκετ είναι μία δουλειά. Είναι μία δουλειά. Δεν ξέρω τι έγινε στις συζητήσεις. Δεν είχα όμως μίσος ή νεύρα. Ήταν περίεργα, έπρεπε να παλέψω απέναντί του. Έπρεπε να τον συνηθίσω με τα νέα χρώματα. Είναι ένα καθαρά μπασκετικό μυαλό. Ξέρει τα στατιστικά, τα συστήματα, τα πλάνα. Για μένα, ήταν ο καλύτερος συγκάτοικος».
Για την σχέση του με την Ελλάδα: «Έχω μία βαθιά αγάπη για την Ελλάδα, όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό. Αγαπώ τους ανθρώπους στην Ελλάδα. Ένιωθα πως περπατούσα σε ένα σύννεφο, πως ήμουν κοντά στον παράδεισο. Δεν υπήρχε κάτι καλύτερο».
Τέλος, για την προοπτική να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού στο μέλλον: «Με έχουν ρωτήσει ξανά. Θα ήταν κάτι τρόμερο. Θέλω να γίνω head coach, θέλω να δω αν μπορώ να διαχειριστώ την πίεση. Έχω μάθει πολλά δίπλα στον Στιβ Κλίφορντ. Η μετακίνηση στην Ευρώπη δεν είναι εύκολη. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να σκεφτώ, τα παιδιά μου θα έπρεπε να μετακομίσουν, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε από την αρχή. Δεν είναι εύκολο αυτό. Μου πήρε 3-4 χρόνια να προσαρμοστώ όταν γύρισα ξανά στις ΗΠΑ. Η προσαρμογή είναι ένα σημαντικό θέμα. Θα έπρεπε να υπάρχει μία τρομερή προσφορά στο τραπέζι για να το σκεφτώ με θετική διάθεση. Ξέρω την ομάδα, ξέρω τον σύλλογο, αλλά είναι πολλά στη μέση. Είναι στενάχωρο που έχουν τόσα χρόνια να βρεθούν στο Final Four. Υπάρχουν πράγματα που δεν επιτρέπουν στην ομάδα να βρεθεί στη κορυφή, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψει εκεί. Θα ήθελα πάντως την ευκαιρία να αναλάβω μία ομάδα ως head coach».