Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι πέρασαν είκοσι (20) χρόνια από εκείνο το γκρίζο πρωινό. Πρέπει να ήταν Τρίτη, ημέρα εβδομαδιαίας συνάθροισης στο αλήστου μνήμης περιοδικό Τρίποντο, για κατανομή αρμοδιοτήτων εν όψει του επόμενου τεύχους. Το τελετουργικό ξεκινούσε με στάση στο καφενείο του Μήτσου για τα απαραίτητα καύσιμα.
«Τα έμαθες; Ο Μάτζικ Τζόρνταν έχει Έιτζ».
Μου έπεσε το ποτήρι από τα χέρια. Ο συμπαθής Μητσάρας δεν ήξερε να ξεχωρίσει τον Μάτζικ από τον Τζόρνταν, πόσο μάλλον την έννοια «ασθενής» από την –άγνωστη ακόμη– «οροθετικός». Για τα επόμενα πέντε λεπτά, δεν ήξερα τι να υποθέσω. Τις συντεταγμένες της υπόθεσης τις έμαθα από τους συναδέλφους στον 5ο όροφο του κτιρίου της οδού Κωνσταντινουπόλεως 151. Λίγα πράγματα γνώριζαν και εκείνοι για το συνταρακτικό μαντάτο, αφού το διαδίκτυο δεν είχε μπει ακόμη στη ζωή μας.
Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr