Ειδικά το περιβόητο σκέλος της μεταπήδησής του από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό συζητήθηκε και μελετήθηκε από τον καθένα μας. Οσοι έπιασαν το νόημα εκείνης της απόφασής του, ουδόλως αιφνιδιάζονται τώρα από την εξέλιξη του πράγματος. Από την άλλη, όσοι δεν μπόρεσαν να μπουν τότε στο μυαλό του Βασίλη, συνεχίζουν ν'... απέχουν της όλης διαδικασίας. Είναι κάτι σαν τα μαθηματικά στο Γυμνάσιο: έτσι και δεν τα «πιάσεις» στο ξεκίνημα, χάνεσαι στα βάθη τους!

Με το νούμερο 7 (το συμβολικό για κάθε ερυθρόλευκη «ψυχούλα») στη φανέλα του, ο Σπανούλης κυκλοφορεί πια, εντός κι εκτός συνόρων, ως ο μόνος γνήσιος «σταρ» του Ολυμπιακού. Η ιδιαιτερότητα καταγράφεται, κατ' αρχάς, στους οικονομικούς όρους του συμβολαίου του (θυμίζω, 2,4 εκατ. ευρώ ετησίως, παρά το αναγκαίο «ψαλίδισμα» του φετινού μπάτζετ της ομάδας), αλλά η πραγματική αποθέωση γίνεται κάθε φορά που πατάει το παρκέ με την μπάλα ανά χείρας. Κι όσο πληθαίνουν οι αγώνες τόσο πιο απαραίτητη γίνεται αυτή η εικόνα. Ο Βασίλης με τη μπάλα, «ένα και το αυτό».

* Από στατιστικής πλευράς, μάλιστα, η κατάσταση αυτή οδεύει προς την υπερβολή (κόντρα στη Μπιλμπάο, πήρε πάνω του το 34% των επιθέσεων!). Δεν είναι ΝΒΑ εδώ, να 'χεις τον Κόμπι Μπράιαντ να κάνει ό,τι θέλει στα ματς των Λέικερς και να τον χειροκροτάνε κι από πάνω! Το ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι λιγότερο ελεύθερο και περισσότερο ομαδικό. Μέχρι που «σκάνε», αραιά και πού, τύποι σαν τον Σπανούλη, να το οδηγήσουν σε άλλη διάσταση. Την κατάλληλη, πρωτίστως για τις ομάδες τους.

Απ' όλα όσα είχε φανταστεί και σχεδιάσει ο Σπανούλης το καλοκαίρι του 2010, μόνο ένα του «ξέφυγε». Πως η ΚΑΕ θα συμμάζευε κατά πολύ τα έξοδά της, επομένως θα 'κανε ευκολότερη για τον «Kill Bill» τη διαδρομή του προς την ηγεσία της ομάδας, αλλά δυσκολότερο το έργο της πολυπόθητης ανατροπής του κυρίαρχου, εδώ και πολλά χρόνια, Παναθηναϊκού. Με 8 παίκτες έως 23 ετών (!), ο φετινός Ολυμπιακός πρέπει, λογικά, να θυμίζει στον Σπανούλη τα πρώτα του επαγγελματικά χρόνια στο Μαρούσι.

* Ακόμη και μ' αυτές τις προϋποθέσεις, ο Βασίλης τιμάει απόλυτα τις υποσχέσεις του. Και «νούμερο 1» του Ολυμπιακού έγινε και «όλος ο Ολυμπιακός» γίνεται, όποτε το απαιτούν οι συνθήκες! Στην ανάγκη, θα πετύχει κι αυτό που έκανε με τον ίδιο ο Ρόντρικ Μπλέικνι, όταν έπαιζαν παρέα στο Μαρούσι. Τότε, ο Αμερικανός ήταν ο δάσκαλος κι ο Ελληνας το μαθητούδι. Τώρα, ο Σπανούλης εκπαιδεύει, τρόπον τινά, τον Λούκας και τον Μάντζαρη και τον Κατσίβελη, μέχρι να τους φέρει στο παραπάνω επίπεδο.

Υποσχέθηκε πολλά και κάνει ήδη περισσότερα. Αυτός είναι, στα δικά μου μάτια, ο Βασίλης Σπανούλης, και με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιο έντιμος αθλητής δεν γίνεται να υπάρξει.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Σπανούλης Α1 Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός