Πώς περνάει τα Χριστούγεννα ο Σάρας;

Αναλυτικά η συνέντευξη του στην εφημερίδα "Goal":

-Είναι ουσιαστικά και οι πρώτες γιορτές που η κόρη είναι σε θέση να καταλάβει τι γίνεται...

"Ναι, το διασκεδάζει. Πέρυσι ήταν πολύ μικρή και φυσικά δεν μπορούσε ν' αντιληφθεί το τι συνέβαινε. Φέτος τη βλέπω, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στέκεται μπροστά από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και το κοιτάζει συνεχώς. Είναι εντυπωσιασμένη. Βεβαίως εκείνο το οποίο προσέχω είναι να μην... γκρεμίσει το δέντρο με κάποια κίνησή της. Βρήκα όμως τη λύση και γι' αυτό, οπότε είμαι ήσυχος".

- Ποια είναι η λύση;

"Οταν την έβλεπα και πλησίαζε πολύ την έβαλα να αγγίξει με το δάχτυλό της την άκρη στα λαμπάκια που είναι λίγο μυτερή. Πόνεσε, οπότε... δεν πλησιάζει πλέον. Απλώς στέκεται και κοιτάζει το δέντρο. Πάντως γενικά η μικρή το διασκεδάζει με όλον αυτόν τον κόσμο που βρίσκεται στο σπίτι".

-Τι περιλαμβάνει το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι για τους Λιθουανούς;

"Δεν τρώμε κρέας στο χριστουγεννιάτικο δείπνο. Το παραδοσιακό φαγητό είναι ντάμπλινγκς με μανιτάρια. Το φτιάχνει η μητέρα μου και -αληθινά σου μιλάω- ούτε που μπορώ να υπολογίσω πόσα πιάτα τρώω".

- Μόνο Χριστούγεννα συμβαίνει αυτό;

"Οχι, όποτε έρχεται η μητέρα μου της ζητάω να μου το φτιάχνει. Ειλικρινά σου μιλάω, πρέπει να κάνω παγκόσμιο ρεκόρ στα πιάτα που αδειάζω".

Και που δεν έχει γιορτάσει τα Χριστούγεννα ο Σάρας... Στις ΗΠΑ, τη Σλοβενία, την Ισπανία, το Ισραήλ και την Ελλάδα...

"Στο Ισραήλ δεν τα γιορτάζουν, οπότε κάναμε κάτι ιδιωτικό, στο σπίτι".

-Για το... παραδοσιακό γιορτινό τραπέζι των Λιθουανών:

"Εντάξει, είναι αλήθεια ότι επειδή έχω και οικογένεια στην Ελλάδα πλέον θα υπάρχει και κρέας στο τραπέζι. Ζητάω συνέχεια από τη μητέρα μου να μου το φτιάχνει, είτε είναι Χριστούγεννα είτε είναι καλοκαίρι".

- Αλλωστε, είναι γνωστό ότι οι άντρες θεωρούν πάντα ότι οι... μητέρες τους φτιάχνουν το καλύτερο φαγητό.

"Ναι, ισχύει αυτό, είναι αλήθεια. Αλλά εδώ μιλάμε για το αγαπημένο μου πιάτο. Είναι... άλλο επίπεδο".

-Η ευχή του Σάρας...

"Υγεία σε όλα τα παιδιά, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Περιμένουμε και το δεύτερο παιδί μας, οπότε εύχομαι ό,τι καλύτερο για την Αννα (σ.σ.: η σύντροφός του), μα πάνω απ' όλα υγεία. Και βέβαια σε επαγγελματικό επίπεδο να πάνε όλα καλά και να κερδίσω ό,τι περισσότερο γίνεται".

- Για σένα τι σημαίνουν τα Χριστούγεννα;

"Είναι μια ευκαιρία να βρίσκομαι με την οικογένειά μου. Οπότε όταν ακούω »Χριστούγεννα«, η πρώτη λέξη που έρχεται στο μυαλό μου είναι η οικογένειά μου. Από τα 17 μου χρόνια βρέθηκα μακριά από την οικογένεια καθώς πήγα στις ΗΠΑ. Επρεπε λοιπόν να αποδεχτώ ότι εφόσον έπαιζα επαγγελματικά, τέτοιες μέρες δεν θα βρισκόμουν κοντά στην οικογένειά μου. Στις ΗΠΑ πάντως είχα μαζί μου την αμερικανική οικογένειά μου, δηλαδή τους ανθρώπους που με φιλοξενούσαν όταν σπούδαζα εκεί".

-Με την οποία διατηρείς ακόμα επαφή;

"Ναι, μάλιστα βρίσκονται στην Ελλάδα και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γι' αυτό. Είναι η πρώτη χρονιά που έρχονται στην Ελλάδα και είμαι ευτυχισμένος που θα είμαστε όλοι μαζί".

-Λένε ότι τα Χριστούγεννα οι περισσότεροι άνθρωποι... ξαναγίνονται παιδιά. Ισχύει αυτό και για σένα ή το αντιμετωπίζεις διαφορετικά;

"Ναι, γίνομαι παιδί κι εγώ. Εντάξει, όχι όπως παλιότερα, αλλά κατά κάποιον τρόπο γίνομαι ξανά παιδί. Φροντίζω πάντως να κάνω εγκαίρως τα ψώνια μου και τα δώρα ώστε να μην τρέχω την τελευταία στιγμή που θα έχει πολύ κόσμο. Είναι αλήθεια ότι πάντα είμαι έτοιμος νωρίτερα"!

-Σ' αυτό το θέμα, δηλαδή στην οργάνωση και την προετοιμασία, παραμένεις... Λιθουανός! Δεν πολυταιριάζεις με την ελληνική νοοτροπία.

(γελάει) "Ναι, μπορώ να πω ότι σ' αυτό το θέμα είμαι Λιθουανός και όχι Ελληνας"!

-Είπες τη λέξη «ψώνια και δώρα». Υπάρχει κάποιο δώρο το οποίο πήρες όταν ήσουν μικρός και το οποίο θυμάσαι ακόμα;

"Κάτσε να το σκεφτώ λιγάκι... Δεν θα το προσδιόριζα έτσι. Εκείνο το οποίο μπορώ να σου πω έχει να κάνει με τα πρώτα μου Χριστούγεννα στις ΗΠΑ. Ξέρεις, στις ΗΠΑ η κατάσταση είναι λίγο... τρελή τα Χριστούγεννα. Ο κόσμος το διασκεδάζει πάρα πολύ. Λοιπόν, άκουσε τι έγινε: Στη Λιθουανία συνηθίζαμε να παίρνουμε ένα δώρο ο καθένας. Αυτό θεωρούσαμε ότι ήταν το σωστό, είχε το κάθε παιδί ένα δώρο και όλα ήταν ΟΚ. Θυμάμαι λοιπόν την πρώτη μου χρονιά στις ΗΠΑ, τα Χριστούγεννα, όταν στις... έξι το πρωί ήρθε η Αμερικανίδα αδερφή μου να με ξυπνήσει.

Ηρθε και με τραβούσε και διαπίστωσα ότι σε όλο το σπίτι ακούγονταν φωνές! Ξύπνησα και τρόμαξα, νόμιζα πως πήρε φωτιά το σπίτι! Ομως δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Απλώς ήθελαν να κατέβουμε για να πάμε στο χριστουγεννιάτικο δέντρο και ν' ανοίξουμε τα δώρα μας! Εκεί διαπίστωσα την... απόλυτη τρέλα: Το δέντρο ήταν γεμάτο, σχεδόν καλυμμένο από δώρα.

Από τη στιγμή που όλη η οικογένεια θα είναι μαζί, πρόκειται για κάτι ιδιαίτερα ευχάριστο για μένα. Περίπου είκοσι άτομα θα περάσουμε μαζί τις γιορτές και οπωσδήποτε είναι όμορφο το συναίσθημα. Το περίμενα πολύ καιρό, για να είμαι ειλικρινής, να μαζευτούμε η οικογένεια από τη Λιθουανία, η οικογένειά μου από τις ΗΠΑ και φυσικά η ελληνική οικογένειά μου".