Δεν... χαρίστηκε ο Γιάννης, "βυθίστηκαν" Καλάθης-Σλούκας - Αυτός ήταν η μεγάλη έκπληξη της Εθνικής

Η Εθνική Ελλάδος απέτυχε παταγωδώς στο να μπορέσει να δικαιώσει στο παραμικρό τις προσδοκίες που είχε χτίσει τόσο η ίδια όσο και... οι αντίπαλοί της. Εννοούμε πως μπήκε στα νοκ άουτ μετά από το εύκολο 5/5 στους ομίλους και είχε ήδη δει την Σερβία να αποκλείεται στους 16, τους Γάλλους να έχουν κατέβει με... έναν point guard, τους Ισπανούς να πηγαίνουν με 9 rookie σε μεγάλη διοργάνωση και τη Σλοβενία να μην έχει τα κορμιά να μαρκάρουν και να κόψουν τον Γιάννη. Όπως είχαν ως ένα βαθμό οι Τσέχοι και όπως προσπάθησαν να κάνουν οι Γερμανοί.

 

Πάντως κανένας αγώνας δεν κρίνεται... στα χαρτιά, πόσο μάλλον ένα μετάλλιο και δη το χρυσό που η πλειοψηφία του κόσμου πίστευε πως θα λάβει η Ελλάδα. Αυτό που... πονάει περισσότερο ήταν το γεγονός ότι η Ελλάδα εμφανίστηκε απροετοίμαστη ψυχολογικά για να μπει σε πόλεμο με τους Γερμανούς, την ώρα που παίκτες όπως ο Τίμαν και ο Βάγκνερ και ο Τάις κυνηγούσαν κάθε φάση σαν να ην υπήρχε... αύριο. Σαν να κρινόταν η ζωή τους από αυτό.

 

 

 

Πάντως, σίγουρα μπορεί να υπάρχουν αρκετά άλλοθι, όπως ο τραυματισμός των Σλούκα, Παπαπέτρου, Παπαγιάννη και Κώστα Αντετοκούνμπο πριν αρχίσει το τουρνουά, ωστόσο αυτό δεν δικαιολογεί την αποτυχία που βίωσε η Γαλανόλευκη. Απλώς σίγουρα δημιουργούνται ελαφρυντικά.

 

Αυτό που δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση είναι ότι με ελάχιστες εξαιρέσεις η χώρα μας δεν έπαιξε με όση διάθεση θα έπρεπε στην άμυνά της, σε όλη τη διοργάνωση. Σίγουρα οι καιροί αλλάζουν και οι αγώνες μπάσκετ δεν κρίνονται πλέον στο ποια... ομάδα θα φτάσει πρώτη στους 60 πόντους, ωστόσο η χώρα μας είχε μια από τις χειρότερες αμυντικές λειτουργίες στο Eurobasket και αυτό βαραίνει αρκετά τον Ιτούδη και το προπονητικό επιτελείο. Γιατί παίκτες όπως ο Καλάθης έμοιαζε έναν κλικ κάτω στο αμυντικό σκέλος σε ΚΑΘΕ αγώνα.

 

 

Ένας από τα προβλήματα που είχαν τεθεί στην Εθνική Ελλάδος ήταν το εάν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα είναι τελείως καλά στο γόνατό του και στο πόσο θα προστατευθεί από τον Ιτούδη! Κάτι που στο αγωνιστικό κομμάτι εν τέλει δεν ίσχυε, μιας και ο Γιάννης μπορεί να... προστατευόταν σε φθορά στο κομμάτι της άμυνας, ωστόσο έμενε αρκετή ώρα στο παρκέ. Αυτό μαρτυρούν και τα 28.3 λεπτά μέσο όρο για έναν παίκτη που προσέφερε 29.3 πόντους ανά αγώνα από την εκτέλεση και 10 από την δημιουργία του προς τους συμπαίκτες του. Και ο λόγος που ο μέσος όρος των λεπτών του ήταν κάτω από τα 30 λεπτά οφείλεται στα 19 λεπτά που έπαιξε με την Εσθονία σε ένα ματς που είχε κριθεί από... τα αποδυτήρια! Με Κροατία, Ιταλία, Ουκρανία, Τσεχία και Γερμανία έπαιξε 29΄, 31΄, 27΄, 34΄ και 30΄ αντίστοιχα και με τους Γερμανούς θα έπαιζε σίγουρα παραπάνω εάν δεν είχε αποβληθεί. Γενικά ο Γιάννης ήταν όαση για την Εθνική σε σχέση με αρκετούς συμπαίκτες του που πήραν σχετικά χαμηλό βαθμό, ενώ ήταν και ο μόνος που έκανε double double (3), ενώ προσέφερε και 1.5 κλέψιμο ανά αγώνα, αλλά και σχεδόν μια τάπα. Γενικά ο Γιάννης πάτησε στο παρκέ από την πρώτη ημέρα για να ηγηθεί και ατύχησε που δεν είχε σταθερά παίκτες στο πλάι του για να πάει ένα βήμα παραπέρα η Εθνική.

 

 

 

 

 

Από εκεί και πέρα εάν υπάρχουν δύο πρόσωπα που η Εθνική θα περίμενε περισσότερα, αυτοί είναι οι δύο εκ των κορυφαίων γκαρντ της Ευρώπης, Νικ Καλάθης και Κώστας Σλούκας. Και οι δύο σίγουρα έχουν ελαφρυντικά και είναι δύο παίκτες που τιμούν ΠΑΝΤΑ τη Γαλανόλευκη με την παρουσία τους, ενώ θα μπορούσαν να πάρουν και ρεπό, ωστόσο δεν ηγήθηκαν στα δύσκολα και αυτό στοίχσε στη χώρα μας. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του ότι ο Σλούκας είχε την θέληση, αλλά δεν τον βοήθησε ο τραυματισμός του ήταν και το γεγονός ότι έβαλε το τρίποντο της... ζωής του με τους Γερμανούς, ωστόσο στο δεύτερο μέρος βυθίστηκε στη μετριότητα. Όσον αφορά τον Νικ Καλάθη δεν είναι πλέον... 28 χρονών, αλλά 33, ωστόσο δεν δικαιολογείται η εικόνα που είχε στο αμυντικό κομμάτι. Δεν εστιάζουμε παραδείγματος χάρη στο 33 % που είχε στις βολές ή το 30% στο τρίποντο, διότι αυτά τα μειονεκτήματά τα γνωρίζαμε. Επίσης ο Σλούκας έμεινε αρκετά χαμηλά στις ασίστ, μιας κι μοίραζε μόλις 2.9 ανά αγώνα!

 

 

 

Την ώρα που η Γερμανία πήγε ουσιαστικά σε ροτέισον 10 παικτών όσο η μπάλα έκαιγε η Ελλάδα βασίστηκε σε 8 παίκτες! Γενικά στο βάθος της διοργάνωσης μπορεί να έκανε κάποια καλά ματς στην αρχή ο Αγραβάνης, αλλά ο μόνος που έπαιξε ακόμη καλύτερα από ότι θα περιμέναμε ήταν ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο οποίος αδικήθηκε αρκετά από τον κόουτς Ιτούδη και σίγουρα έπρεπε να παίξει παραπάνω ειδικά από το ότι ήταν ένας από τους λόγους που είχαμε γυρίσει το ματς με την Τσεχία. Η εικόνα των Καλάθη και Σλούκα δεν δικαιολογεί τα μόλις 17΄ που έπαιξε χθες ο Γιαννουλης, ο οποίος ήταν συγκλονιστικός.

 

 

Ένα αρκετά ενδιαφέρον στοιχείο είναι και το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει τουλάχιστον 40 βολές περισσότερες από τις ομάδες που έχουν παίξει 7 αγώνες, μιας και εκτέλεσε 174 βολές σε 7 αναμετρήσεις. Κάτι που σημαίνει ότι εκτελούσαμε 25 βολές ανά αγώνα, με τον Γιάννη να εκτελεί σχεδόν τις μισές, δηλαδή 11 ανά αγώνα! Κάτι που σημαίνει ότι ο Γιάννης αντιμετώπιζε έξτρα φθορά από τα φάουλ που κέρδιζε συχνά πυκνά, συνδυαστικά με το γεγονός πως έπρεπε να περνάει η πλειοψηφία των κατοχών από τα χέρια του. 

 

Κώστας Σλούκας: 7 αγώνες - 10 πόντοι μ.ο, 1.6 ριμπάουντ μ.ο, 2.9 ασίστ μ.ο, 0.9 κλεψίματα μ.ο 

 

Δημήτρης Αγραβάνης: 7 αγώνες - 6.3 πόντοι μ.ο, 3.7 ριμπάουντ μ.ο, 1.1 ασίστ μ.ο, 1 κλέψιμο μ.ο Ι

 

Ιωάννης Παπαπέτρου: 7 αγώνες - 4.6 πόντοι μ.ο, 2.1 ριμπάουντ μ.ο, 1 ασίστ μ.ο, 0.3 κλεψίματα μ.ο 

 

Θανάσης Αντετοκούνμπο: 7 αγώνες - 3 πόντοι μ.ο, 1.6 ριμπάουντ μ.ο, 0.7 ασίστ μ.ο, 0.3 κλεψίματα μ.ο 

 

Γιαννούλης Λαρεντζάκης:7 αγώνες -  6.1 πόντοι μ.ο, 1 ριμπάουντ μ.ο, 0.6 ασίστ μ.ο, 1.1 κλέψιμο μ.ο 

 

Γιάννης Αντετοκούνμπο: 6 αγώνες - 29.3 πόντοι μ.ο, 8.8 ριμπάουντ μ.ο, 4.7 ασίστ μ.ο, 1.5 κλεψίματα μ.ο 

 

Γιώργος Παπαγιάννης: 6 αγώνες - 6.5 πόντοι μ.ο, 3.5 ριμπάουντ μ.ο, 0.5 ασίστ μ.ο 

 

Μιχάλης Λούντζης: 5 αγώνες - 4.0 πόντοι μ.ο, 0.8 ριμπάουντ μ.ο, 1.2 ασίστ μ.ο, 0.4 κλεψίματα μ.ο 

 

Κώστας Αντετοκούνμπο: 2 αγώνες, χωρίς στατιστική.