Οπως ακριβώς δηλαδή συμβαίνει με τους παίκτες του Αμαρουσίου. Εδώ και καιρό γνωρίζουν ότι ουσιαστικό βαθμολογικό στόχο δεν έχουν, ο υποβιβασμός είναι δεδομένος. Οπως επίσης -τουλάχιστον έτσι εκτιμώ- γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν.

Τι τους έμεινε; Λίγοι έχουν απομείνει και δίνουν ό,τι μπορούν σε κάθε αγώνα. Η νίκη- έτσι, για την τιμή των όπλων- δεν έχει έρθει. Είναι επόμενο, λοιπόν, μετά από μια τέτοια υπερπροσπάθεια, υπό αντίξοες συνθήκες, με παίκτες έτοιμους να "σκάσουν" να... βγουν και νεύρα. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να "αθωώσω" τη συμπεριφορά του Γκαγκαλούδη, άλλωστε δεν είναι αυτός ο ρόλος μου.

Ομως καταλαβαίνω την πίεση που έχει ο Γκαγκαλούδης όπως και οι συμπαίκτες του. Την υπερπροσπάθεια που έχει κάνει μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά για μιά νίκη... Για μιά νίκη που δεν έχει έρθει ακόμα. Δεν είναι μηχανές, άνθρωποι είναι. Τα νεύρα βγαίνουν, το αίσθημα της αδικίας σε "πνίγει" και υπάρχει αντίδραση, έστω κι άκομψη κάποιες στιγμές. Επαναλαμβάνω, δεν λέω "μπράβο" γι' αυτή την αντίδραση. Αλλά δεν μπορώ να μην προσπαθήσω τουλάχιστον να καταλάβω, πόσο άσχημα αισθάνονται.

Δεν μπορώ να γνωρίζω αν το Μαρούσι θα βρίσκεται του χρόνου στην Α2 ή στη Β' Εθνική ή οπουδήποτε αλλού. Εχει χάσει πολλές μάχες μέσα στο γήπεδο, έστω κι αν πάλεψαν οι παίκτες. Εχει χάσει κι άλλου είδους "μάχες" όπως αυτή με το Χόμαν για παράδειγμα. Ομως η ψυχή και το φιλότιμο που έχουν βγάλει μέχρι τώρα όλα τα παιδιά που αγωνίζονται στο Μαρούσι (για την αξιοπρέπεια και μόνο) αξίζει ν' αναφερθεί. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να τους καταλάβουμε!

Χωρίς να έχουν την παραμικρή βοήθεια, χωρίς να προσδοκούν πλέον τίποτε περισσότερο από μια πρόταση για να αποχωρήσουν πλέον και να παίξουν στο εξωτερικό μήπως και βγάλουν κανένα φράγκο!

ΥΓ.: Εκείνος που πέταξε το μπουκάλι στον Νίκο Γεωργαντζόγλου, έναν άνθρωπο που μόνος του προσπαθεί να κρατήσει την ΑΕΚ, αισθάνεται τόσο υπερήφανος για την πράξη του;

Πηγή: Goal

Μαρούσι Α1 Μπάσκετ SPORTS