Το άφησε ανοιχτό ο Πρίντεζης: «Αρχίζω να θέλω... » (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο παλαίμαχος πλέον άσος μιλώντας στους εκπροσώπους του Τύπου, ενδιάμεσα από την τελετή απόσυρσης της φανέλας του έριξε... βόμβες.

«Υπάρχει μία σκέψη... κι εγώ αρχίζω να θέλω να επιστρέψω. Ήθελα ν’ αποφορτιστώ. Είμαι άνθρωπος της παρέας, θέλω να περνάω και καλά στη ζωή μου. Μετά από τόσα χρόνια, σε τόσο υψηλό επίπεδο, σε μία απαιτητική και δύσκολη ομάδα, όπως είναι ο Ολυμπιακός έπρεπε να μηδενίσω το κοντέρ και να ξεκινήσω με τεράστιο κίνητρο το δεύτερο στάδιο της επαγγελματικής ζωής μου. Όταν γίνει κάτι θέλω να γίνει συνειδητά με την ίδια μεθοδικότητα, όπως έκανα σε όλη την καριέρα, Από τα 15 μου παίζω μπάσκετ. Εκεί ξέρω να προσφέρω, έχω γαλουχηθεί στο μπάσκετ. Θα ήταν ανούσιο να έκανα κάτι άλλο, ενώ είμαι 23 χρόνια στον χώρο του μπάσκετ. Η προτεραιότητά μου θα είναι το μπάσκετ. Και βέβαια τα έζησα όλα εδώ, στον σύλλογο του Ολυμπιακού. Αν έρθει ποτέ η στιγμή... θα είναι σαν να έχω συνέχεια, εδώ στον Ολυμπιακό», είπε συγκεκριμένα ο Γιώργος Πρίντεζης.

Διαβάστε επίσης...

Το... πεταχτάρι Πρίντεζη, το σόου ΜακΚίσικ και ο ορεξάτος Βεζένκοφ (Vid HL)

ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ: Ο Ολυμπιακός νίκησε με… πεταχτάρι Πρίντεζη! Ούτε σε ταινία (Vid)

Αναλυτικά όσα είπε:

«Το προηγούμενο άγχος που είχα ήταν πολύ μεγαλύτερο, οπότε τώρα που μιλάω εδώ στη συνέντευξη Τύπου νιώθω πιο άνετα. Ηταν μια πολύ όμορφη βραδιά. Την είχα στο μυαλό μου πολύ καιρό. Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και να το ζήσω όσο ήθελα όλο αυτό απόψε. Ευχαριστώ πολύ την ΚΑΕ Ολυμπιακός, τους προέδρους, που πήραν την πρωτοβουλία να τιμηθεί η προσφορά μου μετά από τόσα χρόνια που αγωνίστηκα σε αυτήν την ομάδα. Η μεγαλύτερη χαρά μου, όπως είπα και πριν, θα ήταν βλέποντας αυτό που στήθηκε απόψε για εμένα, τα νέα παιδιά να πάρουν κίνητρο και αυτοπεποίθηση να κυνηγούν τα όνειρά τους, τους στόχους τους και να μην το βάζουν κάτω». 

Του ζητήθηκε να καταθέσει αν περνά από το μυαλό του, στη δική του βραδιά, από τη θητεία του στον Ολυμπιακό: «Δεν μπορεί να σου περάσει μόνο μία σκέψη. Είναι σαν μια ταινία που βλέπεις τη ζωή σου να περνά όλη μπροστά σου. Επειδή ήμουν στον Ολυμπιακό πάνω από 20 χρόνια, δεν είναι μόνο οι δύο ώρες στον αγώνα που βλέπουν οι φίλαθλοι. Είναι οι προπονήσεις, τα αποδυτήρια, οι σχέσεις. Οι δυσάρεστες στιγμές είναι πολύ περισσότερες από τις καλές στη ζωή ενός αθλητή... να ξέρετε. Είμαι 39 χρόνων τώρα, έχω τελειώσει την καριέρα μου εδώ και δύο χρόνια. Νομίζω, λοιπόν πως αυτή η σκέψη είναι η πρώτη ημέρα που πάτησα στο ΣΕΦ, στις 3 Αυγούστου το 2000. Δεν το πίστευα... δεν το πιστεύω ακόμη... ».   

Για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς: «Με τον Ντούσαν είχαμε πολύ καλή σχέση. Ήταν δύσκολος άνθρωπος. Αυτή είναι η αλήθεια. Αν ήσουν στο οπτικό του πεδίο και σε πίστευε, όμως σου έδινε απίστευτη ενέργεια. Μακάρι... αν υπήρχε άλλη ζωή, να μπορούσαν να ήταν εδώ... αλλά η αλήθεια είναι πρώτα θα ήθελα ο πατέρας μου να είναι εδώ απόψε και μετά ο αείμνηστος Γιώργος Δημητρόπουλος και ο κόουτς Ιβκοβιτς... θα χαιρόντουσαν πολύ».

Για το αν είχε προβλέψει πως θα ερχόταν αυτή η ημέρα: «Για εμένα το σωστό κίνητρο για έναν αθλητή είναι να βλέπει την ίδια ημέρα και όχι το αύριο. Κάθε μέρα να δουλεύεις για την επόμενη. Μικρός ήμουν ζωηρός, ήμουν δραστήριο παιδί, αλλά όταν έκανα προπόνηση ήμουν άλλος άνθρωπος. Επικεντρωνόμουν. Βλέπεις που υστερείς στο μαρκάρισμα στα αντίπαλα τεσσάρια, να κάνεις προπόνηση για να τους φτάσεις».

Για τη πιο δύσκολη απόφασή του σε σχέση με τον Ολυμπιακό: «Μια δύσκολη απόφαση ήταν όταν πήγα στη Μάλαγα. Ένιωθα ότι κάτι έλειπε μέσα μου. Το μυαλό μου ήταν εδώ. Κατάλαβα από τις πρώτες ημέρες ότι ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που με έβγαζε το κίνητρο. Πάντα θα υπάρχουν... καλοθελητές -και οι γονείς σου ακόμη είναι καλοθελητές-. Τι εννοώ; Εγώ είχα μια αντίληψη ως προς το τι ήθελα να κάνω, που ν’ αγωνιστώ... μπορεί ο πατέρας μου παραδείγματος χάρη να μου έλεγε η Φενέρ ή η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι καλύτερες για το επόμενο επαγγελματικό βήμα σου. Και έχω απεριόριστο σεβασμό στη Φενερμπαχτσέ και στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ήξερα ότι θα ήμουν εγώ καλύτερα, όμως αν τέλειωνα την καριέρα μου εδώ, για να μπορώ να κοιμάμαι ήρεμος».

Για τον σεβασμό που έχουν απέναντί του όλοι... ακόμη και οι αντίπαλοι: «Η ειλικρίνεια είναι πιο σεβαστή απ΄ όλα στη ζωή. Όταν λες την αλήθεια, ο άλλος το παίρνει απόφαση, ξέρει με τι έχει να κάνει. Και το εκτιμά. Ποτέ δεν έκρυψα ότι αγαπάω τον Ολυμπιακό από παιδί. Μικρός ήμουν οπαδός. Όταν έβγαλα τον οπαδό από μέσα μου, τότε μου γεννήθηκαν τα πιο ωραία συναισθήματα. Θέλω να το ξαναπώ... περισσότερα ενώνουν τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό παρά τους χωρίζουν...».

Για το γεγονός πως ξαναφόρεσε φανέλα και σορτσάκι και αγωνίστηκε στο φιλικό προς τιμή του απέναντι στη Μακάμπι Τελ Αβίβ: «Ήμουν ντεμί. Η αλήθεια είναι πως όταν μου προτάθηκε αυτό κατευθείαν είπα όχι. Μετά, όμως συγκινήθηκα, όταν η κόρη μου η Ζοζεφίν μου είπε: “ Μπαμπά θέλω να σε δω να παίζεις γιατί δεν σε είχα προλάβει”. Ήταν τεσσάρων χρόνων όταν κρέμασα τα παπούτσια μου και δεν θυμάται πολλά. Οπότε... δεν μπορούσα να της χαλάσω χατήρι... ».