Γράφει ο Ιάκωβος Φιλιππούσης...

Ο Νίκος Λινάρδος περιέγραψε ουσιαστικά και με ακρίβεια πως ακριβώς δημιουργούνται οι οικονομικές «φούσκες» στο επαγγελματικό μπάσκετ και πως μια ομάδα υψηλών προδιαγραφών (και μπάτζετ), ακόμα και αν πετύχει τους στόχους της, αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της και απλώς μετακυλύει τα χρέη της…

Ο κόουτς δεν μας είπε βέβαια για το…μερίδιο των μονίμως ανικανοποιήτων συναδέλφων του στη διαμόρφωση αυτού του καθεστώτος, ωστόσο ήταν απόλυτα ορθή η πρόταση του για το μέλλον. Αν οι ομάδες δεν μπορούν να εξισορροπήσουν τα λειτουργικά τους κόστη, απλώς δεν πρέπει να μπαίνουν στο παιχνίδι του πρταθλητισμού.

Από την άλλη, ο Λινάρδος εννόησε το αυτονόητο, που εντέχνως όλοι στο φινάλε αγνοούν: οι παίκτες και οι προπονητές εξαργυρώνουν πάντα τις καλές σεζόν μ ένα…ακόμα καλύτερο συμβόλαιο, ενώ οι εταιρείες και οι ιδιοκτήτες μένουν πίσω και «βασανίζονται» μεταξύ χρεών, οφειλών, επιταγών και ουδείς…συγκινείται ή έχει έναν καλό λόγο να πει. Όλα αυτά έγινα την τελευταία 3ετία στο Μαρούσι, εξ ου και ο φετινός υποβιβασμός.Ακολούθησε ο Κώστας Tzομπανάκης. Για όσους δεν τον γνωρίζουν ασφαλώς και δεν πρόκειται για…κομήτη στον χώρο του μπάσκετ.

Προσωπικός φίλος του Τζόρντι Μπερτομέου, εκ των δημιουργών του θαύματος της συμμετοχής στην ευρωλίγκα των Λόντον Τάουερς, ενεργό μέλος της διεθνούς μπασκετικής κοινότητας, προσπαθεί να δημιουργήσει στον τόπο καταγωγής του ένα νέο μπασκετικό πρότυπο με κοινωνικές-εκπαιδευτικές-αθλητικές προεκτάσεις στη νεολαία του Ρεθύμνου. Αν όμως διαβάσετε προσεκτικά τις δηλώσεις του θα καταλάβετε πολλά και κυρίως την αγωνία του…αν θα υπάρχει πρωτάθλημα του χρόνου στη χώρα μας.

Η δεινη οικονομική κατάσταση στο επιχειρηματικό πεδίο έχει τραγικές επιπτώσεις στον επαγγελματικό αθλητισμό, οι εμπλεκόμενοι στο «παιχνίδι» δεν δείχνουν διάθεση να προσαρμοστούν, οι διεθνείς διοργανώσεις είναι «κομμένες και ραμμένες» στα μέτρα των ισχυρών και όχι των φιλόδοξων, των «νοικοκυρεμένων», των «υγιών» και η συμμετοχή σ αυτές δεν συνιστά αγωνιστική και διοικητική πρόοδο, αλλά οικονομική αιμορραγία και οργανωτική….ταλαιπωρία! Όταν αυτά προέρχονται από τον συγκεκριμένο άνθρωπο, ο σκεπτικισμός για το μέλλον εξελίσσεται σε αληθινό «πονοκέφαλο».Το πιο βασικό πάντως στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα (γι αυτό και μνημόνευσα τις δύο αναφορές) είναι πως…ουδείς ελπίζει στο υπαρκτό μέλλον του μπάσκετ και αυτό θα πρέπει να αποτελεί το κυρίαρχο πρόβλημα προς επίλυση στους ανθρώπους του χώρου.

Γιατί χωρίς όραμα ή με απόλυτο συμβιβασμό τον επικείμενο «θάνατο», κανείς δεν θα επιβιώσει…. Το πρωτάθλημα συνεχίζεται μεθαύριο, με τους…συνήθεις αγώνες προπονησης για τους «αιωνίους» που ούτως ή αλλώς ετοιμάζονται αποκλειστικά και μόνον για τον σαββατιάτικο τελικό κυπέλλου. Ελπιζω το ήπιο κλίμα να διατηρηθεί…τουλάχιστον μέχρι το τζάμπολ του αγώνα, που θα κρίνει το πρώτο τρόπαιο της χρονιάς για τις δύο κορυφαίες ομάδες μας.Αναμένω ωστόσο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον δύο ματς της αγωνιστικής: ΠΑΟΚ-Κολοσσός στην Πυλαία, σ ένα αληθινό crash test για τους Ροδίτες, οι οποίοι με νίκη θα εξασφαλίσουν –εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- την 3η θέση της κατάταξης, αλλά και για τον ΠΑΟΚ2, ο οποίος έχει…σερβοποιηθεί στην προσπάθεια να μείνει στην 6αδα της κανονικής περιόδου, ώστε ν αποφύγει Ολυμπιακό-Παναθηναικό στα πλει οφ…. Καβάλα-ΚΑΟΔ στο τοπικό ντέρμπι, όπου οι μεν γηπεδούχοι θα αναζητήσουν νεα αγωνιστική ταυτότητα, απόντος του Ο’Μπράιαν, ενώ οι «γείτονες» Δραμινοί θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια νίκη γοήτρου, αλλά και βαθμολογικής αναρρίχησης.

Πηγή: pamesports.gr

Μαρούσι Α1 Μπάσκετ SPORTS