Οποιος πόνταρε πως θα κριθεί στο τελευταίο σουτ, στο τελευταίο δευτερόλεπτο, στην τελευταία κατοχή, δεν είχε έμπνευση, έβαλε τα λεφτά του στο προφανές! Ηταν, άραγε, και τόσο προφανής ο νικητής και κυπελλούχος;

Το γεγονός ότι φτάσαμε στην τελευταία επίθεση στην οποία ο Ολυμπιακός τα έκανε μαντάρα, δείχνει ότι το τρόπαιο πήγε στα χέρια του πιο τυχερού αλλά και του κατά συνθήκη πιο ικανού. Εδώ που τα λέμε είναι και θέμα συνήθειας για τον ΠΑΟ αυτού του είδους οι καταστάσεις και η... κατάληξή τους.

Είναι πάντων απορίας άξιον πώς ο κατεξοχήν ηγέτης του Ολυμπιακού (βλ. Σπανούλης) άφησε τα... καυτά κάστανα της τελευταίας επίθεσης να τα κουβαλήσει ο Παπανικαλάου και όχι ο ίδιος όπως άλλωστε θα έπρεπε και να κάνει. Η επισήμανση δεν έχει σκοπό να... σταυρώσει τον "Kill Bill" (άλλωστε για την καθίζηση του Ολυμπιακού μετά το +11 ευθύνη έχουν όλοι), αλλά να υποσημειώσει άλλο ένα προφανές: ο ηγέτης παίρνει πάντα την ευθύνη πάνω του, δεν τη σπαταλάει σε... πάσα.

Το ματς ήταν άγριο και ως εκ τούτου προπονητικά ιδιοφυές και αγωνιστικά ελκυστικό. Οι "πράσινοι" πήραν τα ηνία στην αρχή με εκπληκτική άμυνα, ο Ολυμπιακός επέστρεψε καταθέτοντας κάμποση ενέργεια με τον Πρίντεζη και τον Αντιτς, αλλά ο αντίπαλός του καραδοκούσε να χτυπήσει σε καίρια σημεία της τέταρτης περιόδου και να ροκανίσει την εις βάρος του διαφορά.

Ετσι αντί οι "ερυθρόλευκοι" να τελειώσουν το ματς, έβλεπαν τον Βουγιούκα να κάνει αυτό που δεν κατάφερε στο α' ημίχρονο, ήτοι να πάρει την μπάλα μέσα στη ρακέτα και να προκαλέσει φθορά. Είδαν, όμως, και τον "κέρβερο" Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να οργανώνει, να πασάρει, να σκοράρει και να βγάζει στο παρκέ τον αληθινό... τρελό (αλλά όχι παλαβό) εαυτό του.

Ηταν ο άνθρωπος που πήρε τα ηνία από τον συνήθη Διαμαντίδη (άοπλος στην επίθεση, αλλά ουσιαστικός σε άλλους τομείς) και έβαλε τελικώς την υπογραφή του σε έναν τελικό Κυπέλλου, αρκετά υψηλού επιπέδου.

Πηγή: Goal

Γιασικεβίτσιους Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS