Μετά τον ομορφάντρα του Γεώργιος Καραϊσκάκης, τα σουβλάκια της Λιβαδειάς, τα burger της Γλυφάδας, τις μακαρονάδες στο ΟΑΚΑ και τις τυρόπιτες στη Νέα Σμύρνη, ήρθε η ώρα για μια βόλτα στο ΣΕΦ. Έτσι, για να σε προετοιμάσουμε για τα παιχνίδια με την Σιένα.
Μετά από τέτοια περιήγηση που έχουμε κάνει στα γήπεδα του Λεκανοπεδίου (plus Λιβαδειά) το να πάμε στο ΣΕΦ ήταν σαν να πηγαίνουμε να πιούμε καφέ με φίλους. Κι αυτό γιατί τα καρότσια ήξεραν για εμάς. Μας είχαν πάρει χαμπάρι. Και ήταν αμέτρητα αυτά τα καρότσια στο ΣΕΦ.

Είτε ερχόσουν από τη μεριά του τρένου είτε από τη μεριά των parking, ένα σύννεφο τσίκνας απλωνόταν στον χώρο και γέμιζε τα πνευμόνια σου με λουκανικίλα. Αυτή τη θεσπέσια μυρωδιά που είναι καλύτερη από οποιαδήποτε διαφήμιση.

Γιατί το να είσαι μέσα στην τσίκνα του βρώμικου και να τολμήσεις να μην δοκιμάσεις, μπορεί να σημαίνει μόνο δύο πράγματα. Είτε ότι έχεις έρθει φαγωμένος από το σπίτι όπου έχεις χτυπήσει 2 μπριζόλες με πατάτα τηγανητή και φέτα είτε ότι είσαι από εκείνους που δεν τρώνε βρώμικα γιατί φοβούνται το στομάχι τους. Υπόψιν ότι τέτοιοι τύποι θα έπρεπε να τρώνε μπλόκο στα γήπεδα.

Εμείς μπήκαμε από την μεριά του parking κοντά στο Metropolitan. Το ΣΕΦ φαινόταν ωραίο και επιβλητικό από μακριά.

Στο θέμα μας όμως. Από εκείνη την μεριά οι δυνάμεις του βρώμικου ήταν λίγες αλλά ισχυρές. Τρία καρότσια το ένα δίπλα στο άλλο σχημάτιζαν ισχυρά ασπίδα φαγητού, μπροστά από μια καντίνα.



Και τι καντίνα; Κομπλέ. Κανονικό μαγαζί να κάνεις τα ψώνια σου.

Το σύννεφο όμως από το γειτονικό χωριό του βρώμικου, από τη μεριά του τρένου, ήταν βαρύ και μας καλούσε κοντά του. Μπροστά από τα εκδοτήρια των εισιτηρίων είχε στηθεί μια μικρή πολιτεία από πορτοκαλί ομπρέλες.



Κάποιοι έστεκαν πιο μακριά, απόβλητοι της μικρής αυτής κοινωνίας. Γιατί εκεί στα εκδοτήρια υπήρχε ισχυρό μέτωπο. Φασαριόζικο και τσικνιστό.



Κάναμε την έρευνά μας, ρωτήσαμε δεξιά, ρωτήσαμε αριστερά και προσεγγίσαμε τον σωστό άνθρωπο. Τον Βασίλη.


Ο Ομορφάντρας του ΣΕΦ
Τα καλαμάκια και τα λουκάνικα ήταν έτοιμα να μπουν (ξανά) στα κάρβουνα. Το ψωμί σε θέση μάχης και το μαχαίρι σε απόσταση αναπνοής από το χέρι. Πάμε..



Ο σωστός ο άνθρωπος ζεσταίνει και το ψωμάκι λίγο



Τα υλικά μπαίνουν ευλαβικά στο σάντουιτς υπό το ρομαντικό φως της λάμπας



Το σάντουιτς είναι έτοιμο για φάγωμα

Ξεκινήσαμε την ανηφόρα προς το γήπεδο. Στην κορυφή βρήκαμε κι άλλη καντίνα που είχε ξεφύγει από τον λαό κάτω.



Το παιχνίδι όμως ξεκινούσε. Το σάντουιτς έπρεπε να φαγωθεί. Ναι, άλλο που δεν θέλαμε..

ΠΗΓΗ: Sport24.gr

Ψυχαγωγία Φωτορεπορτάζ Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός