Θες ν' αγιάσεις, λέει, και ο διάολος δεν σε αφήνει!
Το εννοώ αυτό, όπως το εννοούν και όλοι (όχι οι άγιοι, αλλά) οι διάολοι που μας την έπεσαν προχθές γενικώς και αδιακρίτως και μαγάρισαν κιόλας την Κυριακή των βαΐων που, όπως έγραψε το «Goal News» στο χθεσινό πρωτοσέλιδό του, κατάντησε Κυριακή των ηλιθίων!
Ορθός o τίτλος, απλώς αποδεικνύεται ότι αυτοί οι ηλίθιοι πολλαπλασιάζονται και συν τοις άλλοις έχουν την ικανότητα να διακτινίζονται: τη μια στιγμή βρίσκονται στου Χαριλάου και στο επόμενο κλικ εμφανίζονται στη Νέα Σμύρνη επιβεβαιώνοντας εκείνη τη σοφή ιταλική παροιμία που λέει πως «του ηλίθιου η μάνα είναι κάθε μέρα έγκυος»!
Πλάκα πλάκα, αυτή η μάνα δεν είναι γυναίκα, αλλά κουνέλα που γεννοβολάει ασταμάτητα και δεν νοιάζεται κιόλας επειδή η κυβέρνηση κόβει τα επιδόματα πολυτεκνίας!
Ο αγώνας ανάμεσα στον Αρη και τον Αστέρα Τρίπολης διακόπηκε στο 43ο λεπτό όταν ένα από τα κουνελάκια έριξε ένα μπουκάλι με νερό στη βοηθό Χρυσούλα Κουρομπύλια, που κατάλαβε η δόλια πόσο έχουν αλλάξει οι συνήθειες των ανδρών!
Το γράφω αυτό, διότι η δική μου γενιά μεγάλωσε με την αντίληψη ότι το μόνο πράγμα που επιτρέπεται να πετάς σε μια γυναίκα είναι λουλούδια, αλλά o tempora, o mores, όπως είπε κάποτε και ο Κικέρων!
Το γαϊτανάκι της ηλιθιότητας συνεχίστηκε στη Νέα Σμύρνη, όπου ο Ψαριανός, ο Μάνος και ο Πανταζής (ακόμη κι αν δεν είχαν πληροφορηθεί τα διατρέξαντα στη Θεσσαλονίκη) πήραν γραμμή από τον Τριτσώνη, αλλά άφησαν τη δουλειά στη μέση: ζήτησαν κι αυτοί να εκκενωθεί η εξέδρα, από την οποία εκτοξεύθηκαν πέτρες, μάρμαρα και λοιπά οικοδομικά υλικά, ωστόσο δεν διέκοψαν το ματς και άφησαν να παιχθούν τα τελευταία 26 δευτερόλεπτα...
Παρεμπιπτόντως, εδώ και πολλά χρόνια δυο έννοιες της αθλητικής ορολογίας είναι πολύ σχετικές και υπόκεινται στον νόμο της διαστολής και της συστολής: οι εκκενώσεις της εξέδρας και οι αγώνες που διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών και συνήθως ανήκουν στην κατηγορία του sold out!
Εχουν όντως την ικανότητα της διαστολής και της συστολής οι νόμοι και οι κανονισμοί, απλώς μέσα στον γενικό χαμό και με τους ηλίθιους να συναγωνίζονται σε σουξέ τον επιληπτικό πρίγκιπα Μίσκιν έχει χαθεί κάθε έννοια συστολής!
Συστολή στα καθαρευουσιάνικα είναι η ντροπαλότητα, αλλά, όπως είπε κάποτε και ο Μάκης Ψωμιάδης σε κάποιον που τον εγκάλεσε περί αυτού, «ντρέψου εσύ»!
Για να μη μένουν κενά στη διήγηση, ο επιληπτικός πρίγκιπας Μίσκιν που ανέφερα προηγουμένως είναι ο περιβόητος «Ηλίθιος», την ιστορία του οποίου πραγματεύεται στο ομώνυμο μυθιστόρημά του ο Ντοστογιέφσκι κι αυτό ίσως είναι ο επόμενος στόχος των ομοϊδεατών του λογοτεχνικού ήρωα
Να γίνουν κι αυτοί βιβλίο και να πάρουν Νόμπελ!
Μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι η στιγμή αυτή δεν θα αργήσει, καθότι σε αντίθεση με τις υπόλοιπες εορταστικές εκδηλώσεις που έχουν συγκεκριμένη ημερομηνία, το πανηγύρι των ζουρλών γίνεται κάθε εβδομάδα και σημειώνει και πολύ μεγάλη επιτυχία το άτιμο!
Α, για να μην το ξεχάσω: ο όρος «πανηγύρι των ζουρλών» ανήκει εδώ και 14 χρόνια στον (τότε πρόεδρο της ΑΕΚ) Γιάννη Φιλίππου, ο οποίος το βίωσε στο πετσί του και γι' αυτό άλλωστε τους έριξε μια μούντζα και δεν θέλει να τους δει ούτε ζωγραφιστούς!
Κανονικά, ένεκα και της επιχειρηματικής δραστηριότητός του, o ιδιοκτήτης της ΦΑΓΕ θα έπρεπε να τους ρίξει κι ένα γιαούρτι, αλλά φαίνεται πως επειδή ξέρει με πόσο κόπο γίνεται, το λυπήθηκε!
Αντιθέτως οι ζουρλοί της Νέας Σμύρνης αποδείχτηκαν πολύ πιο hardcore κι αντί για μούντζες και γιαούρτια το 'ριξαν στα σκληρά: πέταξαν μπουκάλι με νερό στον Διαμαντίδη και μια πέτρα στον Τσαρτσαρή!
Ο Κώστας στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του, αλλά για τον Μήτσο δεν το συζητώ: δεν είναι απλώς τυχερός, αλλά κωλόφαρδος, διότι πριν από είκοσι χρόνια, που οι οπαδοί της ΑΕΚ έπνεαν τα μένεα προς τον ΠΑΟΚ για την αρπαγή του Γαλακτερού, στον μεταξύ τους αγώνα έριξαν στον Κόρφα επίσης ένα μπουκάλι με νερό μόνο που αυτό δεν ήταν πλαστικό, αλλά γυάλινο!
Εν τέλει οι ηλίθιοι δεν έχουν συλλογική ταυτότητα, αλλά εκτείνονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής αθλητικής κοινωνίας: έχουν όμως ιδεολογία κι αυτή είναι ακραιφνώς φασιστική, υπό την έννοια ότι, αν και ολίγοι, εντούτοις χειραγωγούν τους πολλούς!
Βεβαίως αυτό το παραμύθι της φασιστικής μειοψηφίας θα πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει και οι μόνοι που μπορούν να το κάνουν δεν ανήκουν σε καμιά από τις 3+1 ανεγνωρισμένες εξουσίες: δεν είναι δηλαδή ούτε της νομοθετικής ούτε της εκτελεστικής ούτε της δικαστικής αλλά ούτε και της (φερόμενης ως τέταρτης) δημοσιογραφικής!
Οι μόνοι που δύνανται, οφείλουν, αλλά (δεν καταλαβαίνω γιατί) δεν θέλουν είναι οι παίκτες και οι προπονητές, που από εδώ το φέρνουν, από εκεί το πάνε, εν τέλει δεν παίρνουν τη μεγάλη απόφαση να σηκωθούν και να φύγουν από τα γήπεδα...
Θέλουν ν' αγιάσουν, αλλά δεν παίρνουν κιόλας την απόφαση να κάνουν σκριν και να διώξουν τους διαόλους που τους περικυκλώνουν!
Πηγή: Goal