Αν θυμάμαι καλά, η μοναδική φορά που τον έχω δει να χορεύει ήταν στα 50ά γενέθλιά του στο Βελιγράδι με την κόρη του Ανια. Ενα χαλαρό βαλσάκι. Μπρος-πίσω και πλάγια βήματα. Τι στο καλό ήταν λοιπόν αυτό που είπε προχθές ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς περί τελευταίου φάιναλ φορ με τον Παναθηναϊκό; Η προαναγγελία ενός τελευταίου χορού με τα πράσινα;

Ο Σέρβος έχει μάθει να... χορεύει μόνο εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, εκεί είναι ο χώρος του. Πέραν αυτών είναι ένας άλλος άνθρωπος. Οχι, ο ίδιος άνθρωπος είναι, απλώς λειτουργεί πιο χαλαρά. Και στις δύο εκφάνσεις της ζωής του, όμως, λειτουργεί straight. Ο,τι είπε δηλαδή προχθές δεν εμπίπτει στη φαιδρή κατηγορία εκείνων που λέγονται για να λέγονται ή που λέγονται για να επηρεάσουν καταστάσεις ή για να δημιουργήσουν θέμα. Πολλώ δε μάλλον να πυροδοτήσουν εκρήξεις.

Αν ήταν άλλος άνθρωπος και άλλος προπονητής με εντελώς ξένη (από τη δική του) ιστορία στον ΠΑΟ, θα μπορούσε κανείς να μιλήσει ανέτως για λανθασμένο timing, στο οποίο επέλεξε να μιλήσει για την επόμενη μέρα της ομάδας και για τα διοικητικά νεφελώματα στην ΚΑΕ. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον «Ζοτς» και να βρει το δίκιο του; Οχι γιατί υπάρχει μια ιδιότυπη προστασία του Σέρβου, αλλά διότι τα έργα και οι ημέρες του στον ΠΑΟ έχουν αποδείξει με τον πλέον τρανό τρόπο ότι λειτουργεί πάντα για το σύνολο και όχι για το προσωπικό του "μικροσυμφέρον".

Ολα αυτά τα χρόνια (και είναι γνωστό τοις πάσι) έχει δεχθεί άκρως δελεαστικές προτάσεις. Τόσο από άποψη χρημάτων όσο και φιλοδοξιών. Εμεινε πιστός, όμως, στον Παναθηναϊκό γιατί πίστεψε στην ομάδα που έφτιαξε. Γιατί αγάπησε την Αθήνα, γιατί εδώ είχε τους φίλους του και γιατί το... κάρμα των ανθρώπων τους οδηγεί προς μια κατεύθυνση και όχι προς μια άλλη.

Εχει άραγε ημερομηνία λήξης αυτό το περιβόητο... κάρμα; Είναι η ώρα για να αποχωρήσει από την Ελλάδα και να αναζητήσει την επόμενη ομάδα που θα ανεβάσει στην κορυφή της Ευρώπης; Αν διαβάσει κανείς λέξη προς λέξη τις συγκεκριμένες δηλώσεις του (αλλά και κάποιες παλαιότερες επί του θέματος) θα καταλήξει στο αβίαστο συμπέρασμα ότι πλησιάζει το πέρας του χρόνου. Αλλωστε τίποτα δεν είναι παντοτινό. Ομως, υπάρχει ένα κυρίαρχο "όμως" που δεν πρέπει να το βγάζουμε από το μυαλό μας.

Η σχέση που έχει οικοδομήσει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς με τον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο είναι ισχυρή, δεν επιδέχεται αμφισβήτησης και έχει περάσει μέσα από καλές και λιγότερο καλές στιγμές. Δεν πρόκειται να δοκιμαστεί τώρα. Αν λοιπόν τα αδέρφια έμεναν στην ΚΑΕ, τότε δεν νομίζω πως υπήρχε θέμα. Οπως δεν υπήρξε και τα προηγούμενα καλοκαίρια. Το γεγονός, όμως, ότι έχουν εκφράσει σε όλους τους τόνους την έντονη πρόθεσή τους να αποχωρήσουν από τα κοινά της ΚΑΕ, οδηγεί στο συμπέρασμα πως μαζί τους θα κουνήσει μαντίλι και ο Ζοτς.

Κι αν αυτός που θα μείνει είναι υπό την εποπτεία του Παύλου και του Θανάση; Κι αν ο επόμενος ιδιοκτήτης (εάν και εφόσον βρεθεί τέτοιος) θελήσει να κρατήσει το καράβι ως έχει με τιμονιέρη τον Σέρβο κόουτς; Πολλά "αν", αναμφίβολα και με υποθετικούς σχεδιασμούς δεν μπορείς να χτίσεις ομάδες. Πόσο μάλλον μια ομάδα που φέρει έξι αστέρια στη φανέλα της.

Το ευκταίο θα ήταν να γνώριζαν όλοι τι θα ξημερώσει στο μπασκετικό «τριφύλλι», όμως είμαστε σίγουροι ότι δεν γνωρίζουν ακόμα και οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι; Είναι επίσης δεδομένο πως όλοι μέσα στην ομάδα συζητούν για το ενδεχόμενο να αποχωρήσουν οι στυλοβάτες της ομάδας. Και αυτό που έκανε προχθές ο Ομπράντοβιτς δεν ήταν τίποτα παραπάνω από να εξωτερικεύσει τις αγωνίες και τις ανησυχίες του. Μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει και αυτό το δικαίωμα στη γνώμη (ακόμα και δημόσια) το έχει κατακτήσει από τη δουλειά του και την προσωπικότητά του.

Ηταν ένα καμπανάκι, ένας ήχος που διαπέρασε τους πάντες, που τους έβαλε να σκεφτούν πως αυτό το φάιναλ φορ στην Πόλη έχει μια ιδιαίτερη συναισθηματική βαρύτητα για όλους μέσα στην ομάδα. Και είναι ευχής έργον που υπάρχει ως πραγματικός στόχος και δεν έμεινε στα χαρτιά. Ο ΠΑΟ βρίσκεται στο κυνήγι ενός ακόμη αστεριού τη στιγμή που δεν τον περίμενε κανείς και οι αναλυτές έλεγαν πως φέτος δεν θα καταφέρει να πιάσει μεγάλα... ψάρια στην Ευρωλίγκα.

Επί του παρόντος μπορεί ακόμα να ανοίγεται στα βαθιά για... ψάρεμα τίτλων. Για του χρόνου, μάλλον, έχει ο Θεός...

Πηγή: Goal

Ομπράντοβιτς Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS