Όταν ο Μιχάλης ανέβαινε στην 8-12 και έβλεπε τον Θωμά, τον Σάντμπεργκ, τον Δημητριάδη και πανηγύριζε έξαλλα κάθε γκολ, όταν παρακολουθούσε την προσπάθεια της μπασκετικής ΑΕΚ να γίνει ξανά «Βασίλισσα» με τον Τσόσιτς, τον Γκέκο, τον Παταβούκα και τα άλλα παιδιά, δεν μπορούσε να περιμένει πως θα ερχόταν η στιγμή που θα γινόταν εκείνος αρχηγός, ηγέτης, προσωπικότητα της αγαπημένης του ομάδας.

Διαβάστε το στο enwsi.gr