΄Αν χθές δέν έχασε ο Ολυμπιακός , πότε θα χάσει απο τόν Παναθηναικό; Μάλλον ποτέ! 'Ενας κακός Ολυμπιακός , ένας άστοχος Ολυμπιακός , νευρικός , έδειξε το μέταλλο του Πρωταθλητή, την χημεία που τον διακρίνει .Φυσικά το χθεσινό μάτς δείχνει ότι φετος μετά απο ένα χρόνο τα παιχνίδια αυτά έχουν πλέον τον χαρακτήρα του ντέρμπι.
Σε ένα καυτό ΣΕΦ με 11.000 κόσμο στις κερκίδες ο έκτος παίκτης , ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα , έδειξε και πάλι χαρακτήρα . ΄Εβαλε απο κάτω το ντεφορμάρισμα των παικτων , την κακή βραδιά και κέρδισε εστω και στο καλάθι τον αιώνιο . Πήρε ένα σαφές πλεονέκτημα για το απόλυτο του φετινού πρωταθλήματος , αλλά αυτό λέει πολλά και τίποτε. ο Αισιόδοξος φίλαθλος σου λέει , καί κάπου έχει δίκιο , ότι αν δέν χάσαμε χθές με αυτή την εμφάνιση απο έναν καλό Παναθηναικό, πότε θά χάσουμε? η απαντηση ειναι γνωστή . ΠΟΤΕ! Γιατί ο Ολυμπιακός έχει παίκτες που γυαλίζει το μάτι τους. Πού ξέρουν τό ειδικο βάρος αυτών τών αγώνων . Που μπορούν να μπολιάσουν με το πνεύμα του νικητή και τους ξένους , τους "κρύους" επαγγελματίες Αμερικανούς, που νιώθουν την εξέδρα να βράζει . Ο Παπανικολάου , Ο Λαρεντζάκης , ο Σλούκας και τα άλλα παιδιά, ξέρουν τι σημαίνει για τον κόσμο του Ολυμπιακού μια νίκη επι του Παναθηναϊκού , ακόμα και στο ... τάβλι. Και παίρνουν την ομάδα στις πλατες τους. Με τον Βενζέκοφ , τον Ουοκαπ, τον Φάλ και όλους τους άλλους πού σήκωσαν ανάστημα ακόμα και όταν ο Παναθηναϊκός βρέθηκε μπροστά , ακόμα και όταν η μπάλα έκαιγε.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ?
Φτάνουν όμως αυτά; Σίγουρα όχι! Θα μου πείς πότε πάλι θα είναι η ομάδα τόσο άστοχη; Δεν τό ξέρεις. Χρειάζονται περισσότερα όπλα στο οπλοστάσιο. Να εξηγήσουμε στον Κανααν πόσο βαριά είναι η φανέλα. Αν και χθές έδειξε οτι κατι κατάλαβε . Να δώσουμε στον Πήτερς να καταλάβει ότι έστω και αν μπροστά του ορθώνεται η κολώνα του Βεζένκοφ , δεν δικαιολογείται παίκτης της εμπειρίας του , χάνει μια κρίσιμη βολή στα τελευταια λεφτά , και να στελνει με καρδιακά χιλιάδες φίλους της ομάδας, εστω και αν έπαιξε χθές λίγο περισσότερο απο δύο λεπτά να ξαναδούμε επιτέλους στο γήπεδο τον Μακκισικ , πού τα δύο τελευταία χρόνια κέρδιζε μονος του τον Παναθηναϊκό.
Ο Παναθηναϊκός ανεβαίνει , δέν είναι το σκορποχώρι της περυσινής περιόδου , που τον κερδίζαμε όπου τον βρίσκαμε . Πήρε εναν παικταρά που παραλίγο να πάρει το μάτς μόνος του χθές.΄Εκει η ομάδα βγάζει το πάθος , την περηφάνεια, τον τσαμπουκά που τη διακρίνει.΄Οχι δεν θα χάσουμε . Θα σε κερδίσουμε.Θα ματώσουμε μεσα στο γήπεδο, θα παίξουμε αμυνάρες , αλλά στο τέλος το ρόζ φύλλο θα έρθει και πάλι στον Πειραια.
ΝΙΚΗ ΣΕ ΚΑΚΟ ΜΑΤΣ
΄Ενταση , πάθος, αγωνία μέχρι το τέλος στο χθεσινό παιχνίδι. ΄Αλλα μέχρι πότε θα βασιζόμαστε στους " γνωστούς " για να κερδίζουμε/ Οκ κάναμε ενα σημαντικό βήμα για την κατάκτηση της πρώτης θέσης; Μην ξεχνάμε άλλωστε πέρυσι με τον Ηρακλή που το παιχνίδι κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Ποιός μας λέει ότι και φετος δεν θα γίνει αυτό. Συμφωνοι περιμέναμε ένα πιο ανταγωνιστικό παιχνίδι χθές , όπως και έγινε . Πρέπει όμως να σταματήσουμε να φτάνουμε στο τελευταίο σούτ για να δούμε αν θα χάσουμε η θα κερδίσουμε. Φέτος η ομάδα έχει βάλει τον πήχυ πολύ ψηλά. Πρωτάθλημα κύπελλο στην Ελλάδα , όσο πιο ψηλά γίνεται στην Ευρώπη. Πρέπει λοιπόν να βελτιώσουμε κάποια πράγματα και να μην περιμένουμε πότε θα χτυπήσει η καρδιά του Πρωταθλητη. Γιατι κάποια στιγμη μπορεί να παρουσιαστούν και αρρυθμίες , και είναι κρίμα γι αυτήν την ομάδα που έχει κάνει και εξακολουθεί να κάνει εκατομμύρια φιλάθλους σε ολόκληρη τη χώρα!