Τι θα κάνει η Ελλάδα στο Ευρωμπάσκετ του 2022; Λένε ότι είναι από τα φαβορί! Θα πάει για μετάλλιο. Πριν αναλύσουμε τους προβληματισμούς που προκύπτουν στο μυαλό των μπασκετόφιλων, ας απαντήσουμε στο θεμέλιο ερώτημα.

Ποιά είναι τα καλά στοιχεία της Εθνικής αυτής;

Είναι πολύ νωρίς να βγάλουμε συμπεράσματα. Γιατί έχει αλλάξει προπονητή. Ο Δημήτρης Ιτούδης φέρνει την ελπίδα, επειδή μετά από πολλά χρόνια η ομάδα έχει προπονητή εγνωσμένης αξίας και πιο σύγχρονος. Με όλον τον σεβασμό στον Μίσσα και τον Σκουρτόπουλο αλλά και τον Πιτίνο που ήταν μία πολύ ιδιαίτερη περίπτωση. Εϊχε πολλά καλά και κακά.

Δεν θα κάνει θαύματα ο Ιτούδης

Ο Ιτούδης αυτήν τη στιγμή και από τις επιτυχίες του και από την ανάδειξη παικτών και από την εμπειρία του είναι τουλάχιστον μία σκάλα πάνω από τους προαναφερθέντες, Έλληνες προπονητές.

Αφήνοντας έξω το ρόστερ, μπορούμε να πούμε, ότι συγκριτικά η ομάδα έχει αναβαθμιστεί. Αλλά θα ήμουν περισσότερο αισιόδοξος αν ο Ιτούδης ήταν δεύτερο ή τρίτο καλοκαίρι προπονητής στην Εθνική. Δεν μπορούν οι εκλέκτορες να κάνουν πολλά πράγματα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ειδικά σε αυτό το χρονικό σημείο που βρίσκεται η ομάδα, η οποία πρέπει να δεθεί. Πρέπει να μάθει τους παίκτες και να τον μάθουν. Ο Ιτούδης είναι καλός προπονητής, αλλά δεν μπορεί με τη μία να κάνει δουλειά. Αυτό είναι σημαντικό αυτό. Μιλάμε για την πρώτη προετοιμασία της ομάδας.

Προσπαθεί, κατά δήλωσή του, να φτιάξει δίδυμα και τρίδυμα. Δηλαδή φτιάχνει συνδυασμούς στο στυλ, ο Παπανικολάου ξέρει το παιχνίδι του Σλούκα από τον Ολυμπιακό. Ο Παπαγιάννης ξέρει το προφίλ του Παπαπέτρου από τον Παναθηναϊκό. Ο Καλάθης είναι χρόνια συμπαίκτης με κάποια από αυτά τα παιδιά. Ο Θανάσης επίσης. Δουλεύει δηλαδή ένα σύστημα Μπαρτζώκα και ένα σύστημα που έπαιζε ο Παναθηναϊκός με Παπαπέτρου και Παπαγιάννη. Τα αναπτύσσει, τα βελτιώνει, αλλά παίζει και με συστήματα δοκιμασμένα.

Πού μπορεί να φτάσει η ομάδα;

Η υπεραισιοδοξία κάνει κακό. Το ευτύχημα για μένα είναι, ότι και η ομάδα δεν δείχνει να υπεραισιοδοξεί. Δεν έχει πάρει ψηλά τον αμανέ. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, ότι έχουν βάλει το κεφάλι κάτω οι παίκτες και η Εθνική δουλεύει υπό νέες συνθήκες. Η παρουσία του Γιάννη και του Ιτούδη δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνούμε, ότι έχουμε να κάνουμε διάκριση 15 χρόνια.

Η ψυχοσύνθεση της ομάδας θέλει δουλειά. Υπάρχει ρόστερ. Η εθνική με Παπαγιάννη, Σλούκα, Αντετοκούνμπο είναι πολύ διαφορετική. Είναι μία ομάδα που είναι τελείως διαφορετική αν αυτά τα παιδιά μπορούν να παίξουν όλα τα ματς. Το καλό είναι, ότι έχουμε δει καλό πρόσωπο της Εθνικής, χωρίς αυτά τα παιδιά, κάτι που είναι επίσης πολύ καλό σημάδι.

Είναι καλό και για την ομοιογένεια της Εθνικής και για την εικόνα που δουλεύεται και γιατί ξεχωρίζουν όλα τα παιδιά, όπως ο Αγραβάνης. Κάνω ειδική μνεία σε αυτόν, γιατί είναι σε μία κομβική θέση που η εθνική έχει πρόβλημα, δηλαδή το 4 και το 5.

Θέλω να φέρω αντίρρηση και σε ένα άλλο κομμάτι που λέει, ότι έχουμε το καλύτερο ρόστερ της δεκαετίας, μόνο και μόνο επειδή είναι ο Γιάννης. Είναι ένα ρόστερ με πάρα πολύ ταλέντο, δεν υστερεί σημαντικά σε σχέση με τους αντιπάλους της. Είναι όμως ένα έμψυχο δυναμικό με κενά. Δεν έχει σποτ σουτέρ, δεν έχει εναλλακτικές λύσεις στο ψηλό. Είναι ένα ρόστερ που θα πρέπει να βρει τρόπους να καλύψει τα κενά του. Είναι εξαιρετικό αλλά πρέπει να καλύψει αδυναμίες εκ των έσω.

Ο παράγοντας Γιάννης

Είναι πολύ ώριμο ρόστερ με πολύ υψηλές καταστάσεις. Πέρα, ότι είναι σούπερ σταρ ο Γιάννης, τί μπορεί να κάνει στο γήπεδο και τις δυνατότητές του που μπορούμε να μιλάμε για ώρες, είναι ένας παίκτης που με τις δυνατότητές του και το στυλ παιχνιδιού σου δίνει την ευκαιρία να μπορέσεις να μετασχηματίσεις το παιχνίδι σου. Καλύπτεις αδυναμίες. Έχει σημασία ο σούπερσταρ σου αν είναι πολυπράγμων και πολυεπίπεδος. Έχει τη δυνατότητα να σου δώσει πάρα πολλές λύσεις. Μπορεί να παίξει άμυνα στο 5, επίθεση στο 3.

Βέβαια, η παρουσία του Γιάννη είναι ευλογία και κατάρα ταυτόχρονα. Για να μην γίνω υπερβολικός, να εξηγήσω, ότι οι μεγαλύτερες επιτυχίες της Έλλαδας έχουν έρθει, όταν η Εθνική ξεκινά από το σημείο του αουτσάιντερ και χτυπά με το ταλέντο της τους αντιπάλους της. Όταν μια ομάδα έχει τον Αντετοκούνμπο στο ρόστερ της, αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Γιατί είναι μία ομάδα που έχει όλα τα φώτα πάνω της.

Το μεγάλο στοίχημα της Εθνικής, είναι πως θα καταφέρει να διαχειριστεί τον Γιάννη. Πρέπει να εκμεταλλευτεί την παρουσία του, όταν ο Γιάννης δεν θα μπορέσει να εκτελέσει και να βοηθήσει. Επίσης το πως θα τον προστατέψει από τα φάουλ και το άλλο στυλ παιχνιδιού που παίζουν στην Ευρώπη. Πως θα βάλει τον Γιάννη ως ένα σημαντικό κομμάτι του συνόλου.

Αυτό είναι το σημαντικότερο. Εδώ έχω εμπιστοσύνη στον Ιτούδη. Έχει δέκα ιδέες παραπάνω από τους προκατόχους του στη διαχείριση του Αντετοκούνμπο. Το πως θα μπορέσει να τις εφαρμόσει θα το δούμε.

Ο Ντόρσεϊ κάνει τη διαφορά

Πολύ μεγάλη διαφορά στην Εθνική κάνει ο Ντόρσεϊ! Είναι ένας παίκτης που η Εθνική δεν είχε. Η Εθνική είχε τον Σπανούλη, έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες της Ευρώπης. Ήταν ένας παίκτης βαρόμετρο που δεν την ανάγκαζε να παίζει γύρω από αυτόν, όπως έπαιζε ο Ολυμπιακός πριν κάποια χρόνια. Ο Ντόρσεϊ δεν είνα αυτού του επιπέδου και των χαρακτηριστικών.

Είναι όμως ένας παίκτης που δεν είχαμε. Δεν είχαμε το απρόβλεπτο. Έναν παίκτη που μπορεί να σε κάψει, αλλά έχεις τους παίκτες να το διαχειριστείς αυτό ή να σε φτιάξει. Εϊναι ο παίκτης που θα εκτελέσει για τον εαυτό του και θα δημιουργήσει για τον εαυτό του. Μπορεί να κάνει τον σποτ σουτέρ, όταν κλείσουν τον Γιάννη.

​

Αν βγάλουμε τον Αντετοκούνμπο από την εξίσωση, είναι η μεγαλύτερη μετάλλαξη της Εθνικής, αν μπορεί να εκμεταλλευτεί τα χαρακτηριστικά του. Δίνει ένα τρομερό πλεονέκτημα στην ομάδα. Μπορεί να μην έχουμε Σπανούλη, Παπαλούκα, Διαμαντίδη και Ζήση. Αλλά έχουμε Σλούκα, Καλάθη και Παπανικολάου, συνεπικουρούμενους από Παπαπέτρου και Παπαγιάννη που είναι παιδιά που παίζουν σε υψηλές καταστάσεις πολλά χρόνια συνεχόμενα.

Δύο κομμάτια θέλω να τονίσω. Το ένα κομμάτι αφορά τη μεγαλύτερη αδύναμη, δηλαδή τη διαχείριση στο μικρό ροτέισον στους ψηλούς. Με την παρουσία του Γιάννη είναι αστείο να μιλάμε για μικρό ροτέισον στους ψηλούς, γιατί μπορούν να καλυφθούν πολλές θέσεις. Είναι παίκτης ομάδας και έχει αυτό το ταλέντο.

Αν δεν κατέβει ο Παπαγιάννης έχουμε ένα τελείως διαφορετικό πράγμα. Δεν θα έχεις την κολώνα, θα πρέπει να κάνεις αλχημείες και να έχεις τον Γιάννη ψηλά. Θα έχεις άλλα προβλήματα.

Έχουμε μιλήσει για τον Κώστα Αντετοκούνμπο. Δεν δίνει ασφάλεια προς το παρόν, ότι πας στο Ευρωμπάσκετ με δύο ισάξιους ψηλούς. Αλλά μπορεί να γίνει ισάξιος ψηλός σε ομάδα Ευρωλίγκας ή ομάδας με υψηλές βλέψεις.

Είναι πολύ μεγάλη η απουσία του Μήτογλου. Πάμε μία τετράδα, Αγραβάνη, Γιάννη-Κώστα Αντετοκούνμπο και Παπαγιάννη που είναι από τις καλύτερες φροντλάιν της διοργάνωσης. Ενώ πιστεύω πολύ σε Αγραβάνη-Κώστα Αντετοκούνμπο, θεωρώ, ότι από πίσω πρέπει να μεταβληθεί το σύστημα και ο τρόπος παιχνιδιού. Οι εναλλακτικές στα γκαρντ και στους ψήλους θα κρίνουν την πορεία της Εθνικής μαζί με τη διαχείριση του Γιάννη που προαναφέραμε.

Μπορεί να χτυπήσει μετάλλιο η Ελλάδα και ποιά είναι τα φαβορί;

Το ταλέντο το έχει. Είναι μία από τις έξι ομάδες που είναι φαβορί για μετάλλιο. Εμείς οι Σλοβένοι, οι Ισπανοί, οι Γάλλοι, οι Σέρβοι και οι Τούρκοι είμαστε φαβορί για μετάλλιο.

Δεν έχουμε στα χαρτιά το ποιοτικό ροτέισον των Γάλλων και των Σέρβων. Δεν με τρομάζουν όμως. Δεν είναι η Ισπανία της πρωτοκαθεδρίας που ήταν, χωρίς να σταματά βέβαια να παράγει παίκτες και να κάνουν μεγάλα παιχνίδια. Δεν υπάρχει ομάδα φόβητρο.

 

 

Δημήτρης Ιτούδης Γιάννης Αντετοκούνμπο Eurobasket Εθνική Ελλάδας