«Είμαι έτοιμος να νικήσω τον φίλο μου τον Ζήση», ήταν το αρχικό του σχόλιο στο Eurohoops.net και έσπευσε να ανταποδώσει τη φιλοφρόνηση «Όσκαρ Ρόμπερτσον της Ευρώπης» που του είχε κάνει o αντίπαλος του στον τελικό της 13ης Απριλίου, αλλά καλός του φίλος Νίκος Ζήσης. «Είναι ο Στιβ Νας του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Η καριέρα του είναι απίστευτη. Όπου κι αν έχει παίξει, έχει κερδίσει τίτλους και τώρα στο Μπιλμπάο είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Έχω μάθει πολλά από τον Νίκο στην Εθνική Ελλάδας, αλλά τώρα ανυπομονώ να τον κερδίσω».

-Θα έχει, όμως, κι άλλους Έλληνες στο πλευρό του, ενώ εσύ είσαι μόνος…

«Αυτό δείχνει πόσο σπουδαίο είναι το Ελληνικό μπάσκετ. Είναι φοβερό ότι θα είμαστε τρεις Έλληνες στον τελικό και ένας Έλληνας προπονητής, ο Κατσικάρης. Ακόμα και τώρα που η κατάσταση στην χώρα είναι τόσο δύσκολη, το μπάσκετ παραμένει τόσο ψηλά και δίνει (έστω και λίγη) χαρά στον κόσμο. Για να απαντήσω, πάντως, δεν είμαι μόνος. Μπορεί να μην έχουμε άλλους Έλληνες, αλλά έχουμε σπουδαία ομάδα και εξαιρετικό προπονητή. Κι οι φίλαθλοι μας είναι τρελοί σαν τους Έλληνες».

-Τι πρέπει να κάνετε για να τους νικήσετε;

«Προφανώς θα είναι ένα παιχνίδι με μεγάλη τακτική. Οι προπονητές έχουν πολλή δουλειά να κάνουν κι εμείς πολύ… listening. Η Μπιλμπάο δεν έχει κάποιον παίκτη που βάζει σταθερά πάνω από 20 πόντους, αλλά έχει πολλούς διαφορετικούς που μπορούν να σε «σκοτώσουν». Κι εμείς, ωστόσο, έχουμε πολλά «όπλα» που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε».

-Περίμενες ότι θα είχατε τόσο καλή σεζόν;

«Η ομάδα στα χαρτιά έδειχνε καλή από το ξεκίνημα. Με τον κόουτς Πασούτιν δουλέψαμε πολύ και νομίζω ότι γρήγορα βρήκαμε καλή «χημεία». Θα είναι πολύ σημαντικό να νικήσουμε στον τελικό, για να πάρουμε τη θέση στην Ευρωλίγκα».

-Σου έλειψε ο ανταγωνισμός της Ευρωλίγκα;

«Όχι τόσο γιατί και το Eurocup είναι μια πολύ δυνατή διοργάνωση. Είδες τώρα ότι μπορεί να νικήσαμε με 10 πόντους μέσα στη Βαλένθια, αλλά ήρθαν μέσα στην έδρα μας και διεκδίκησαν την πρόκριση».

-Σίγουρα, όμως, σου έλειψε η ζωή στην Αθήνα…

«Η ζωή είναι πολύ διαφορετική εδώ στο Κράσνονταρ, αλλά φεύγοντας από την Αθήνα ξέρεις ότι δεν θα βρεις πουθενά τη ζωή αυτής της πόλης. Για μένα αυτά τα τρία χρόνια στον Παναθηναϊκό ήταν εκπληκτικά. Έκανα φίλους ζωής, έμαθα πολλά πράγματα τόσο ως άνθρωπος, όσο και ως παίκτης και φυσικά ζήσαμε φοβερές επιτυχίες με τον Παναθηναϊκό».

-Άρα ο γιος σου μια μέρα θα φορέσει τη πράσινη φανέλα;

«Ε βέβαια. Ο μικρός Λουκ θα παίζει την άμυνα του Διαμαντίδη, θα έχει το σουτ του Αλβέρτη και του Φώτση κι αν γίνει ψηλός, θα του κάνει κάποια μαθήματα ο «Τσάρτσα» (γέλια). Ανυπομονώ να τον δω να παίζει μπάσκετ».

-Ανυπομονείς για το Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας;

«Ναι θα είναι μια καλή διοργάνωση. Θέλω να παίξω και να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει κάτι καλό, γιατί σε κανέναν μας δεν άρεσε το γεγονός πως δεν προκριθήκαμε στους Ολυμπιακούς».

-Θέτεις κάποιον στόχο;

«Όχι. Το ζητούμενο γι’ αυτή την ομάδα είναι να μην έχει απουσίες. Από το 2009 που παίζω στην Εθνική, πάντα είχαμε τραυματισμούς και ατυχίες της τελευταίας στιγμής. Αν είμαστε πλήρεις μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Έχω μιλήσει με τον καινούριο κόουτς, τον κύριο Τρινκιέρι και είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να «χτίσουμε» κάτι καλό».

Πηγή: eurohoops.net

Eurocup Διεθνή Μπάσκετ SPORTS