Ο Βασίλης Σπανούλης ήταν ανέκφραστος και ξενερωμένος στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Πρώτη φορά σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι αναγκάστηκε να καθίσει πίσω από το καλάθι, μαζί με τους υπόλοιπους παίκτες που βρίσκονταν εκτός αποστολής.

Ένιωθε σαφώς άβολα, είχε συνηθίζει να πρωταγωνιστεί και όχι να βλέπει ως θεατής ένα τόσο καθοριστικό ματς. Και έδειξε να μην το ευχαριστιέται καθόλου. Ελάχιστες φορές σηκώθηκε από τη θέση του, μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν η ομάδα του έκανε το μεγάλο καμ μπακ, χειροκρότησε καλάθια και προσπάθειες των συμπαικτών του.

Όταν δε κρίθηκε οριστικά το ματς, έφυγε από τις καρέκλες πίσω από το καλάθι και κατευθύνθηκε προς τα αποδυτήρια. Παρακολούθησε τα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης από τη φισούνα και στη συνέχεια αποχώρησε. Το ίδιο ανέκφραστος και ξενερωμένος, όπως μπήκε και στο γήπεδο.