Η αντίπαλος του Παναθηναϊκού στον ημιτελικό της Παρασκευής είναι μία ομάδα γνωστή σε όλους μας πιστεύω. Η Σιένα έχει τα τελευταία χρόνια τον ίδιο προπονητή στον πάγκο της, τον Σιμόνε Πιανιτζιάνι, άρα και την ίδια αγωνιστική φιλοσοφία.
Διακρίνεται κυρίως για τις επιδόσεις της στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Παίζει σκληρή άμυνα και μέσα από αυτήν την προσπάθεια βρίσκει ρυθμό και στην επίθεση. Εκεί υπάρχουν ερωτηματικά, κυρίως για τον ΜακΚάλεμπ και το βαθμό της ετοιμότητάς του. Αν είναι καλά, πρόκειται για έναν πολύ επικίνδυνο παίκτη που μπορεί να σκοράρει, να τρυπήσει την αντίπαλη άμυνα, να δώσει ρυθμό.
Εξίσου επικίνδυνος είναι πιστεύω και ο Νίκος Ζήσης τον οποίο βέβαια ξέρουμε άριστα. Από εκεί και πέρα η Σιένα έχει δύο πολύ αθλητικά παιδιά στη θέση “3”, τον Μος και τον Χέρστον, ο Παναθηναϊκός όμως υπερτερεί σε εμπειρία και ποιότητα. Από τους ψηλούς (Λαβρίνοβιτς, Στόουνρουκ) δεν νομίζω ότι η ελληνική ομάδα θα αντιμετωπίσει προβλήματα.
Για να καταφέρει να περάσει στον τελικό, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να γυρίσει γρήγορα και υπομονετικά την μπάλα για να βρει ελεύθερα σουτ και να βγάλει την άμυνα της Σιένα από την ισορροπία της. Στη ρακέτα θα χτυπήσει πολύ με τον Μπατίστ ενώ θα χρησιμοποιήσει πολύ τόσο τα πικ εν ρολ όσο και τα μις-ματς αφού η Σιένα πάει σε πολλές αλλαγές στην άμυνα.
Αυτό που μετράει περισσότερο σε τέτοιου είδους ματς και σε τέτοιου είδους διοργανώσεις είναι ο έλεγχος του ρυθμού που διασφαλίζεται από τον περιορισμό των λαθών και τον έλεγχο των ριμπάουντ. Ο Παναθηναϊκός έχει εμπειρία, έχει δοκιμαστεί και άλλες φορές στο υψηλό επίπεδο και έχει αποδείξει ποιος είναι. Τα πέντε ευρωπαϊκά τρόπαια που έχει κατακτήσει τον αποφορτίζουν και από το υπερβολικό άγχος.
ΠΗΓΗ: www.contra.gr