Οι δύο, κατά γενική ομολογία, καλύτερες ομάδες του final-four διασταυρώνουν τα ξίφη τους στον τελικό. Οπως φάνηκε ξεκάθαρα την Παρασκευή, ο Παναθηναϊκός και η Μακάμπι ήταν σαφώς καλύτεροι από τη Σιένα και τη Ρεάλ αντίστοιχα.
Σε ότι αφορά την τεχνική ανάλυση της αντιπάλου των πράσινων μπορούμε να πούμε τα ακόλουθα: Η Μακάμπι είναι μία τελείως διαφορετική ομάδα από τη Σιένα και όπως έγινε αντιληπτό και την Παρασκευή το δυνατό της κομμάτι είναι το επιθετικό.
Αν ο Παναθηναϊκός εμφανίσει τις αδυναμίες που είχε στον ημιτελικό, να κάνει,δηλαδή, πολλά λάθη και να δώσει έξτρα κατοχές μετά από χαμένα ριμπάουντ, τότε θα το πληρώσει.
Η παρουσία του Σχορτσανίτη κάτω από τα καλάθια αποτελεί σημείο αναφοράς για τη Μακάμπι της οποίας το δυνατό σημείο στην περιφέρεια είναι ο Πάργκο. Και ο Εϊντσον όμως έδειξε ότι μπορεί να κάνει πολλά και σπουδαία πράγματα. Ο Παναθηναϊκός, από την πλευρά του, ξέρει πως να αντιμετωπίσει όλες τις καταστάσεις και γνωρίζει πολύ καλά τι θα συναντήσει. Η Μακάμπι θα επιχειρήσει να τον σταματήσει με ζώνες προσαρμογής τις οποίες όμως ο Ομπράντοβιτς τις περιμένει.
Η ελληνική ομάδα θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί τις βοήθειες που δίνουν οι Ισραηλινοί στο λόου ποστ έτσι ώστε να βγάλει από την ισορροπία της την αντίπαλη άμυνα. Επίσης, θα προσπαθήσει να δουλέψει πολύ τα πικ εν ρολ για να βάλει σε κίνηση τον Σχορτσανίτη και να τον κουράσει. Τέλος, ο Παναθηναϊκός δεν θα πρέπει να κάνει το λάθος (και δεν θα το κάνει) να βγει από τις αρχές του και να παρασυρθεί από το συχνά άναρχο παιχνίδι των παικτών του Ντέιβιντ Μπλατ.
Εχω τη συναίσθηση ότι και σ'αυτό το παιχνίδι το δυνατό κομμάτι του Παναθηναϊκού θα είναι η νοοτροπία. Η ομάδα, έχοντας το ίδιο προπονητικό τιμ και τον ίδιο σταθερό κορμό εδώ και χρόνια, έχει μάθει να σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο και να αντιμετωπίζει τα προβλήματα που τις βάζει ο αντίπαλος με ψυχραιμία. Εύχομαι στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τους παίκτες του καλή τύχη.
ΠΗΓΗ: www.contra.gr