Κάπου στο παγερό Κλήβελαντ, ο Μπλατ έψαχνε τρόπους για να αξιοποιήσει τον δύστροπο ΛεΜπρόν και είχε το κινητό του κλειστό…

Ο Παναθηναϊκός έκανε στο β’ ημίχρονο αυτό που όφειλε να πράξει εξαρχής. Πείραξε το ηφαιστειώδες μυαλό του διπρόσωπου Πάργκο και του φόρεσε τη μάσκα του μίστερ Χάιντ. Πίεσε τους Ισραηλινούς και τους υποχρέωσε σε λάθη.

Εκλεισε τους αεροδιαδρόμους και απαγόρευσε τους αιφνιδιασμούς. Θωράκισε τα νώτα του και κλειδαμπάρωσε την πίσω πόρτα. Πέρασε τη μπάλα στους ψηλούς του, όχι μηχανικά και στεγνά, αλλά με κίνηση, πανουργία και μεθοδικότητα.

Εφάρμοσε δηλαδή τη δική του, πατροπαράδοτη συνταγή. Οι προπονητές αλλάζουν, το γιατρικό όχι.

«Υπομονή», ζήτησε στο ημίχρονο ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς, σαν να είχε δανειστεί την παλιά κασέτα του Παναγιώτη Γιαννάκη. Είχε απόλυτο δίκαιο. Η λέξη «patience» μπορεί να είναι η πρώτη που έμαθε στα αγγλικά, τότε, στο Σπλιτ.

Μία ομάδα ενστίκτου όπως η φετινή Μακάμπι, στερημένη μάλιστα από τον κατ’εξοχήν ισορροπιστή της (Ντέβιν Σμιθ), θα ήταν δύσκολο να κρατήσει τον ώμο του Παναθηναϊκού κολλημένο στο καναβάτσο επί 40 λεπτά. Ιδίως μέσα στο ΟΑΚΑ.

Προικισμένος με δύο προπονητές πρώτης γραμμής (Ιβάνοβιτς, Διαμαντίδης), ο πρωταθλητής Ελλάδας πήρε σιγά σιγά το πάνω χέρι.

Η φυσική του κατάσταση του έδωσε και αυτή τη φορά πλεονέκτημα, αφού τα αποθέματα ενέργειας έγιναν στο τέλος επιχείρημα νίκης, με πρωταγωνιστές τους αρνητικούς στα πρώτα 30 λεπτά Γκιστ, Μπατίστα και Σλότερ.

Και τον 34χρονο Διαμαντίδη, ο οποίος δεν βγήκε ούτε για ένα δευτερόλεπτο στο β’ ημίχρονο…

Το σκορ του τελευταίου εξαλέπτου ήταν 20-8 υπέρ του Παναθηναϊκού. Στην δ’ περίοδο, τα ριμπάουντ ήταν 15-10, στον ίδιο τομέα όπου η Μακάμπι είχε ξεκάθαρο προβάδισμα επί 30 λεπτά. Η άμυνα δάγκωνε σίδερα, η ίδια που στο πρώτο ημίχρονο ήταν μαλακή σαν λιωμένο βούτυρο.

Οι «πράσινοι» κέρδισαν 10 βολές χάρη στη δράση τους στην αντίπαλη ρακέτα μετά το 30ό λεπτό, ενώ δεν έκαναν ούτε ένα λάθος. Οι αποκαμωμένοι Ισραηλινοί έβαλαν μόνο ένα καλάθι στο τελευταίο πεντάλεπτο –κι αυτό τυχαίο- , έχασαν 4 βολές και περίμεναν τα πάντα από τον εξαντλημένο Πάργκο, ο οποίος δεν μετρούσε καν τα προσωπικά του φάουλ.

Η τελική ευθεία του αγώνα ήταν ένας θρίαμβος για τον Παναθηναϊκό, απέναντι στην κατάκοπη και ακυβέρνητη από τους προπονητές της Μακάμπι. Εάν αυτά που μετέφερε στους τηλεθεατές ο αγκυροβολημένος στον πάγκο ρεπόρτερ είναι ακριβή, ο Γκέρσον και ο Γκούντες κοουτσάρισαν σαν μεθυσμένοι.

Ο ΝτεΜάρκους Νέλσον ήταν ο κρυμμένος άσος στο μανίκι του Ιβάνοβιτς, αφού έκλεισε τη μαύρη τρύπα του Σλότερ στην άμυνα και έβγαλε εκτός παιχνιδιού τον Πάργκο.

Ο νεοσύλλεκτος Αμερικανός μοίρασε 5 ασίστ, μάζεψε 5 ριμπάουντ, έβγαλε συντελεστή +14 στα 24 λεπτά της συμμετοχής του και πέτυχε 12 σημαντικούς πόντους. Με τη δύναμή του, βοήθησε να περάσουν χωρίς συνέπειες τα ελαφριά σχήματα με τους τρεις κοντούς. Και έδωσε ανάσες στον αναντικατάστατο Διαμαντίδη, που τα χρειάστηκε όταν είδε να οργιάζει ο άγραφος Λίνχαρτ.

Ο ίδιος ο Νέλσον βαθμολόγησε την απόδοσή του με B-, πάει να πει 7 με άριστα το 10. Μπορεί να αποδειχθεί μεγάλη μετεγγραφή. Αν ήμουν ο Νίκος Παππάς, δεν θα ένιωθα πολύ αισιόδοξος για το προσωπικό μου μέλλον στην ομάδα. Aν και ο Μπλουμς μπορεί να αποδειχθεί πιο εύκολος στόχος...

Ο Τζέιμς Γκιστ ξεκίνησε τις πτήσεις του όταν οι αντίπαλοί του κατέρρεαν από την υπερπροσπάθεια και έγινε πολιορκητικός κριός. Ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης έδωσε «πάτημα» μέσα στη ρακέτα και αξιοποίησε τις πάσες-κομπιούτερ του Διαμαντίδη.

Για τον τελευταίο, το άλλο να πει κανείς; Τα κοσμητικά επίθετα έχουν εξαντληθεί προ πολλού…

Ηταν πολύτιμη η αποψινή νίκη για τον Παναθηναϊκό. Εάν έχανε, θα περιοριζόταν εξαρχής σε ρόλο αουτσάιντερ, τέταρτη δύναμη του Ομίλου στην καλύτερη περίπτωση. Όχι μόνο έβαλε πλάτη τη Μακάμπι, αλλά απέκτησε και μία χρήσιμη διαφορά 7 πόντων που μπορεί να τον κρατήσει στον αφρό σε περίπτωση ισοβαθμίας.

Με αυτό το 83-76 υπενθύμισε τη δύναμή του, στα μάτια όχι μόνο των εχθρών, αλλά και των φίλων. Η αυτοπεποίθηση χτίζεται με μεγάλες νίκες και με τα οχυρωματικά έργα που κρατούν ισχυρή την έδρα.

Απομένει να εμφανιστεί ο Παναθηναϊκός εξίσου ισχυρός στα κρίσιμα ταξίδια του: Βελιγράδι, Κάουνας, Κωνσταντινούπολη, Βερολίνο, ακόμα και Τελ Αβίβ. Εκεί θα φανεί αν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει υπέρβαση.

Πηγή: gazzetta.gr