Λοιπόν, να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Μπάσκετ είναι το σπορ στο οποίο παίζουν δύο ομάδες και στο τέλος κερδίζει ο… Ομπράντοβιτς, ο Ζοτς όπως τον ξέρουν όλοι… Το είδαμε και χθες το βράδυ στη Βαρκελώνη. Ο παμπόνηρος κόουτς, για να σηκώσει την 8η προσωπική του κούπα και την 5η ως προπονητής του τριφυλιού, κατάφερε να ακυρώσει όλους τους “άσους” του αντιπάλου προπονητή και –κυρίως- να εξουδετερώσει το υπερόπλο, τον big Sofo, το έως χθες φόβητρο γιά όλες τις αντίπαλες άμυνες. Και σιγά μην είχε πρόβλημα, αφού τον έχει αντιμετωπίσει δεκάδες φορές και είναι ελάχιστες αυτές που δεν το κατάφερε. Ο συμπαθέστατος γίγαντας δεν κατόρθωσε να γίνει για μία ακόμη φορά ο ήρωας των απανταχού γαύρων και να… μαδήσει το «τριφύλι».

Το ερώτημα είναι πώς ο Παναθηναικός έφθασε ώς εδώ, κοντά στό φίνις μιας χρονιάς που ξεκίνησε με πολύ δυσάρεστους οιωνούς; Γιατί πρέπει να θυμηθούμε οτι στην αρχή της σαιζόν, το τριφύλι ξεκίνησε χωρίς να έχει στο ρόστερ του τρεις κορυφαίους παικτες. Τον Σπανούλη που άλλαξε στρατόπεδο, τον Γιασικεβίτσιους που θεωρήθηκε και, δικαίως, ξοφλημένος και τον Πέκοβιτς, που πέταξε για το ΝΒΑ. Τρία αστέρια του μπάσκετ, στα οποία στηρίχθηκε μέχρι πέρυσι -μαζί με τον Διαμαντίδη και τους άλλους- για να φτιάξει την ευρωπαϊκή «ντριμ τιμ» σε συλλογικό επίπεδο.

Τα μυστικά είναι, τουλάχιστον, δύο. Πρώτα – πρώτα ο Ομπράντοβιτς. Αυτος ο τύπος, που στα ευρωπαϊκά παρκέ τον έχουν βαφτίσει Γκαστόνε (για την σκανδαλώδη εύνοια της τύχης στο πρόσωπό του) και ο οποίος την ώρα του αγώνα ζει με τέτοιο πάθος το παιχνίδι, που γίνεται κατακόκκινος από την πίεση και μοιάζει ετοιμος να εκραγεί στο επόμενο δευτερόλεπτο.

Το δεύτερο μυστικό ανήκει στους ιδιοκτήτες της ομάδας, τους αδελφούς Γιανακόπουλους, οι οποίοι αφού πέταξαν μερικά τσουβάλια, δραχμές, δολάρια και ευρώ, και πειραματίσθηκαν με διάφορους Μάλκοβιτς, διάλεξαν έναν μεγάλο προπονητή –τότε δεν ήταν ο μόνος- και του ανέθεσαν την ομάδα εν λευκώ και για πολλά χρόνια. Του έδωσαν το περιθώριο να φτιάξει μια ομάδα με προσωπικότητα, χαρακτήρα και να βελτιώνει χρόνο με τον χρόνο τις ατέλειές της. Ακόμη και αν μια χρονιά πηγαίνει… ανάποδα!

Ας σκεφτούμε πόσοι άλλοι ιδιοκτήτες ομάδων σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ έκαναν το ίδιο… Στην Ελλάδα παρόμοιο παράδειγμα δεν υπάρχει. Στην Αγγλία υπάρχει η περίπτωση του Φέρκιουσον. Ίσως και του Βενγκέρ, ή στην Γερμανία του Τόμας Σάαφ, οι οποίοι όμως βλέπουν τους τίτλους με το κυάλι, αλλα οι ομάδες τους παίζουν καταπληκτική μπάλα.

Κι αν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι του Ολυμπιακού δείχνουν να προσεγγίζουν με την ίδια λογική το θέμα προπονητή, μήπως πρέπει να το δουν και οι της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και να πάρουν με απόσπαση τον Ομπράντοβις στο ποδόσφαιρο;

Y.Γ. Οι διαπιστώσεις αυτές γίνονται απο κάποιον που ΔΕΝ είναι Παναθηναικός.

Πηγή: aixmi.gr

Ομπράντοβιτς Ευρωλίγκα Παναθηναϊκός