«Σεβόμαστε και τις δύο οικογένειες»!

Ο κ. Μπερτομέου μίλησε για το Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης που ολοκληρώθηκε, τη διοργάνωση και τις πιθανές αλλαγές της, καθώς επίσης και για τις οικογένειες Γιαννακόπουλων - Αγγελόπουλων.

Αναλυτικά η συνέντευξη στον «Αθήνα 9,84»:

Πώς κρίνετε τη διοργάνωση του Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης;

«Είμαστε ευχαριστημένοι. Οι προσδοκίες μας εκπληρώθηκαν. Αυτό τον χρόνο, η διοργάνωση ήταν αρκετά δυσκολότερη για μας, καθώς είχαμε πολλές περισσότερες δραστηριότητες σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Είχαμε προγραμματίσει συναυλία, το Φάιναλ Φορ των Special Olympics, το συμπόσιο... Πιστεύω ότι με όλες αυτές τις εκδηλώσεις, διοργανώθηκε ίσως το καλύτερο Φάιναλ Φορ των τελευταίων χρόνων. Είχε τη μεγαλύτερη επιτυχία, προσέλκυσε τον περισσότερο κόσμο και μεταδόθηκε ζωντανά σε πολλές χώρες. Για πρώτη φορά το είδαν στην Κίνα, με πιθανό κοινό ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων».

Όσον αφορά στον προγραμματισμό των ημερομηνιών, δεν θα μπορούσε η Ευρωλίγκα να είχε προνοήσει νωρίτερα για το πρόβλημα της Μακάμπι, ώστε να μη ληφθούν αποφάσεις την τελευταία στιγμή;

«Το γήπεδο ήταν κατειλημμένο τις μέρες που προβλεπόταν να διεξαχθεί το Φάιναλ Φορ. Δεν είναι διαθέσιμο κάθε εβδομάδα ώστε να αλλάξουμε τις ημερομηνίες. Το κλειστό δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για το Φάιναλ Φορ ούτε έναν μήνα νωρίτερα. Επομένως, προτιμήσαμε να περιμένουμε μέχρι το τέλος και όταν έφτασε η στιγμή, αποφασίσαμε να αλλάξουμε τις ώρες. Συμφωνήσαμε με τις ομάδες, τον δήμο Βαρκελώνης και τα τηλεοπτικά δίκτυα. Εξάλλου, η διεξαγωγή του τελικού στις 16:30 δεν αποτελεί μεγάλο πρόβλημα, αφού τέτοια ώρα διεξάγονται αγώνες ποδοσφαίρου ή τένις και διοργανώσεις κάθε είδους».

Κρίνετε απαραίτητη τη διατήρηση του μικρού τελικού του Φάιναλ Φορ;

«Ναι, απολύτως. Πρέπει να τον διατηρήσουμε. Παρόλο που φέτος η Σιένα επικράτησε εύκολα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πέρσι στο Παρίσι και το 2008 στη Μαδρίτη οι δυο ομάδες έπαιξαν παράταση. Στη Μόσχα το 2005 είχαν παίξει δύο παρατάσεις. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως οι αγώνες για την τρίτη θέση παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Γι' αυτό δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από την εικόνα μιας μεμονωμένης χρονιάς. Φίλαθλοι από όλη την Ευρώπη έρχονται για να δουν τις ομάδες τους και να παρακολουθήσουν έναν ακόμα αγώνα με ενδιαφέρον για τους ίδιους».

Ναι, αλλά δεν είναι άβολο για τους παίκτες να συμμετέχουν σε τέτοιους αγώνες, όπου δεν υπάρχει ουσιαστικό κίνητρο;

«Οι παίκτες κάνουν τη δουλειά τους και αυτή είναι να παίζουν μπάσκετ. Δουλεύουν για τους φιλάθλους τους. Όλοι μας, από εμένα μέχρι την τελευταία ομάδα, δουλεύουμε σκεπτόμενοι τους φιλάθλους. Γι' αυτό, όταν το πρόγραμμα προβλέπει αγώνες, οι παίκτες θα αγωνίζονται. Όταν προβλέπει ξεκούραση, οι παίκτες θα ξεκουράζονται».

Πώς κρίνετε το σύστημα διάθεσης των εισιτηρίων;

«Αυτό το Φάιναλ Φορ ήταν επιτυχημένο γιατί όλος ο κόσμος ήθελε να έρθει και όλοι είχαν την ευκαιρία να έρθουν. Επομένως, δεν πρόκειται για μια διοργάνωση που αφορά μόνο τις συμμετέχουσες ομάδες. Εδώ και πολλά χρόνια, όλα τα εισιτήρια του Φάιναλ Φορ βρίσκουν κάτοχο, ακόμα και εκτός των ομάδων που αγωνίζονται σ' αυτό. Αυτό είναι καλό για το μπάσκετ. Οι φίλοι όλων των ομάδων έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν εισιτήρια καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Αν δεν το κάνουν, σημαίνει ότι δεν πιστεύουν ότι η ομάδα τους θα καταφέρει να φτάσει μέχρι το Φάιναλ Φορ. Αυτό αποτελεί μια δική τους προσωπική απόφαση, η οποία πρέπει να γίνει σεβαστή.

Όποιος, όμως, πιστεύει, αγοράζει εισιτήριο. Το σύστημα επιτρέπει σε όλους να το κάνουν. Στο τέλος, κάθε ομάδα διαθέτει από χίλια εισιτήρια στους οπαδούς της, τα οποία στην περίπτωση του Παναθηναϊκού ή της Μακάμπι είναι πάντοτε λίγα, ωστόσο για άλλες ομάδες είναι αρκετά. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε με άξονα τις ανάγκες της πλειοψηφίας, όχι τις περιπτώσεις ομάδων όπως του Παναθηναϊκού, της Μακάμπι ή του Ολυμπιακού».

«Αντιπροσωπεύετε την εμπορική διάσταση του μπάσκετ, αυτή που αντιμετωπίζει το άθλημα ως επιχείρηση, κάτι για το οποίο έχετε κατηγορηθεί. Υπάρχει διαχωριστική γραμμή μεταξύ αυτής και της αμιγώς αθλητικής διάστασης; Πρέπει να γίνουν συμβιβασμοί ώστε να συνυπάρξουν αυτά τα δύο στοιχεία;

«Πιστεύω ότι το αθλητικό πνεύμα δεν πρέπει να μπαίνει σε διαπραγμάτευση. Πρόκειται για αθλητισμό. Αυτός είναι ο λόγος που αποφασίσαμε να γίνει ο τελικός στις 16:30. Έπρεπε να σεβαστούμε αυτό που θα συνέβαινε στον αγωνιστικό χώρο, εκεί όπου ο Παναθηναϊκός άξιζε να κερδίσει. Αν η προτεραιότητά μας ήταν στην οικονομική διάσταση, η Μακάμπι δεν θα έπαιζε στο Φάιναλ Φορ.

Δεν θα αλλάζαμε τις ώρες των αγώνων και θα ψάχναμε άλλη ομάδα για να παίξει στη διοργάνωση. Ήταν μια απόφαση, που δεν άρεσε σε όλο τον κόσμο, ωστόσο έδωσε την ευκαιρία στην ομάδα που ήθελε να αγωνιστεί, να διεκδικήσει τη νίκη στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό είναι το καλύτερο παράδειγμα που δείχνει ότι όπου υπάρχει αμφιβολία ή σύγκρουση μεταξύ της οικονομικής και της αθλητικής διάστασης, ο αθλητισμός για μας έχει πάντα προτεραιότητα.

Όμως, για να λειτουργήσει ο αθλητισμός, χρειάζεται η οικονομία. Έτσι, χωρίς να επηρεάζεται η ουσία του αθλήματος, παρά μόνο με ρυθμιστικούς παράγοντες, κάτι που είναι λογικό να συμβαίνει, πρέπει να βρίσκεται ο τρόπος, ώστε η οικονομία να βοηθά τον αθλητισμό. Στις ομάδες της Ευρωλίγκας αγωνίζονται μεγάλοι παίκτες, που κερδίζουν πολλά χρήματα. Γι' αυτό, το ένα πράγμα φέρνει το άλλο και δεν πρέπει κανείς να τα σκέφτεται χωριστά. Όποιος το κάνει, είναι λάθος».

Για ποιον λόγο κάθε χρόνο είναι οι υποψήφιες για το Φάιναλ Φορ οι ίδιες ομάδες; Τι θα έπρεπε να γίνει, ώστε να διευρυνθεί αυτός ο “κύκλος”;

«Για τον ίδιο λόγο που στο Τσάμπιονς Λιγκ υπάρχουν η Μάντσεστερ, η Μπαρτσελόνα, η Τσέλσι, η Μίλαν ... Σε όλα τα αθλήματα και τις διοργανώσεις υπάρχει μια ελίτ. Στο μπάσκετ η ελίτ του αθλήματος είναι ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η Μακάμπι και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Ωστόσο, καμιά ομάδα του φετινού Φάιναλ Φορ δεν συμμετείχε στο περσινό. Αυτό λέει κάτι. Πρέπει, λοιπόν, να σκεφτόμαστε πως υπάρχουν “κύκλοι” που ανοίγουν και κλείνουν για μια ομάδα, αλλά και ότι σε όλα τα αθλήματα υπάρχει πάντα μια ελίτ, η οποία ξεχωρίζει στην κορύφωση κάθε αγωνιστικής περιόδου. Για μένα, αυτό δεν είναι κάτι αρνητικό. Απεναντίας, είναι πολύ θετικό».

Τα κριτήρια που έχει επιβάλει η Ευρωλίγκα στις ομάδες, όπως αυτό της χωρητικότητας του γηπέδου, αλλά και τα συμβόλαια συμμετοχής στη διοργάνωση, δεν εμποδίζουν τις μικρότερες ομάδες να λάβουν μέρος στη διοργάνωση;

«Είναι αλήθεια ότι είμαστε πολύ αυστηροί. Αυτό όμως γίνεται για να προσφέρουμε στον κόσμο ένα καλύτερο προϊόν, όπως το Φάιναλ Φορ. Αν δεν ήμασταν αυστηροί, δεν θα είχαμε ποιότητα. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι και περήφανοι γι' αυτή τη διοργάνωση. Αν αφήναμε τις ομάδες να διοργανώνουν αγώνες χωρίς κανένα κριτήριο, δεν θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν. Αυτό που κάνουμε, λοιπόν, είναι να τις βοηθάμε να βελτιωθούν. Όταν λέμε ότι μια ομάδα δεν μπορεί να παίζει μπάσκετ σε ένα γήπεδο χωρίς κοινό, δεν είμαστε αυστηροί . Της δείχνουμε ότι δεν έχει νόημα να αγωνίζεται χωρίς κόσμο να την παρακολουθεί. Όταν ένα γήπεδο είναι μικρό ή παλιό και δεν έχει αξιοπρεπή αποδυτήρια, δεν είμαστε προκατειλημμένοι. Λέμε αυτό που είναι καλό να γίνει για τις ίδιες τις ομάδες».

Υπάρχει η περίπτωση της Σιένα, που είναι μια πολύ καλή ομάδα, αλλά δεν πληροί τις προϋποθέσεις αναφορικά με τη χωρητικότητα του γηπέδου της. Ποια πρόβλεψη υπάρχει;

«Προφανώς, η Σιένα δεν πρόκειται να πληροί τις προδιαγραφές μέχρι την ημερομηνία που καθορίσαμε. Ίσως να είναι η μοναδική περίπτωση. Πρέπει μεν να είμαστε αυστηροί, αλλά και ευέλικτοι, ώστε να τους βοηθήσουμε να βρουν μια λύση, η οποία έχει ως αφετηρία το γεγονός ότι θα γίνει ό,τι έχει συμφωνηθεί. Οι προϋποθέσεις μας ισχύουν ανεξάρτητα από το αν μια ομάδα κερδίζει ή χάνει. Το ζήτημα είναι αν έχει νόημα να είμαστε αυστηροί.

Αν, λοιπόν, η Σιένα έχει αναπτύξει ένα πρόγραμμα για την κατασκευή κλειστού 12.000 θεατών και το εγκρίνει ο δήμος της πόλης, δεν έχει σημασία αν το γήπεδο θα είναι έτοιμο στις 30 Ιουνίου 2012 ή έναν χρόνο αργότερα. Σ' αυτό το ζήτημα είμαστε ευέλικτοι. Αν όμως δεν υπάρχει ούτε γήπεδο ούτε σχέδιο ούτε λεφτά, παρά μόνο λόγια, δεν έχει νόημα να περιμένουμε».

Ο μακρινός στόχος είναι μια «κλειστή» λίγκα, στα πρότυπα του ΝΒΑ;

«Όχι, σε καμία περίπτωση».

Πώς μπορεί να υλοποιηθεί το σχέδιο που εξαγγείλατε, το οποίο προβλέπει οι ομάδες να εκμεταλλεύονται τα γήπεδά τους με τρόπο ώστε τα έσοδα από τα εισιτήρια να καλύπτουν περίπου το 30% του ετήσιου προϋπολογισμού τους;

«Αυτός είναι ο στόχος μας. Μπορεί να υλοποιηθεί είτε αυξάνοντας τον αριθμό των αγώνων είτε δουλεύοντας στην πώληση εισιτηρίων, όπως ήδη κάνουν πολλές ευρωπαϊκές ομάδες. Εδώ και χρόνια “εκπαιδεύουμε” τους συλλόγους σε θέματα εισιτηρίων και μάρκετινγκ.

Μερικές ομάδες, όπως η Άλμπα Βερολίνου, ακολούθησαν τις συμβουλές μας. Παρόλο που η Άλμπα είναι μια ομάδα που δεν έχει κατακτήσει ποτέ την Ευρωλίγκα, πουλάει 8-9.000 εισιτήρια σε κάθε αγώνα και το 30% του προϋπολογισμού της προέρχεται από αυτά. Μιλάμε για μια ομάδα που δεν έχει το μέγεθος του Παναθηναϊκού ή της Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτό σημαίνει ότι όποιος δουλεύει, μπορεί να πετύχει αυτούς τους στόχους. Εμείς παρακινούμε και ενθαρρύνουμε τις ομάδες προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο με την αύξηση της χωρητικότητας των γηπέδων τους όσο και με τη δουλειά που πρέπει να κάνουν στον τομέα του μάρκετινγκ».

Επομένως, για την Ευρωλίγκα είναι σημαντική η διασφάλιση της παρουσίας των ίδιων σχεδόν ομάδων στη διοργάνωση;

«Πιστεύω ότι είναι σημαντικό γιατί δεν μπορείς να δουλέψεις με πολλές καινούριες ομάδες κάθε χρόνο. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα οι ομάδες είναι πάνω-κάτω οι ίδιες, με εξαίρεση δύο που είναι διαφορετικές κάθε χρόνο. Το ίδιο ισχύει και την Ευρωλίγκα»

Είναι απαραίτητος όρος για την Ευρωλίγκα η συμμετοχή μιας ομάδας στο εθνικό της πρωτάθλημα;

«Ναι, νομίζω ότι είναι καλό. Αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής αθλητικής κουλτούρας και παράδοσης και δεν θα έπρεπε να αλλάξει».

Ποια γνώμη έχετε για το ενδεχόμενο δημιουργίας της Μεσογειακής Λίγκας. Θα προέκυπταν οφέλη για τις ομάδες που θα συμμετείχαν;

«Όχι, κατά τη γνώμη μου είναι μια ιδέα χωρίς κανένα νόημα. Δεν ακολουθεί κανένα σχέδιο, δεν πρόκειται να βοηθήσει κανέναν στο άθλημα του μπάσκετ και μόνο σύγχυση μπορεί να δημιουργήσει στον κόσμο, που δεν θα καταλάβει τι είδους διοργάνωση είναι. Οι προτάσεις πρέπει να γίνονται με βάση ένα σχέδιο και να μη λανσάρονται ιδέες που στην πραγματικότητα δεν ανταποκρίνονται πουθενά. Εκτός κι αν κάποιος επιθυμεί να δώσει στον εαυτό του τον πρωταγωνιστικό ρόλο που δεν είχε σε άλλες περιπτώσεις και επιλέγει αυτόν τον τρόπο για να τον αποκτήσει...

Αν κάποια ομάδα θέλει να ξεχωρίσει, μπορεί να το κάνει μέσω των ήδη υπαρχουσών διεθνών διοργανώσεων, όπως η Ευρωλίγκα και το Eurocup. Η Μεσογειακή Λίγκα πιστεύω ότι είναι προσωπικό σχέδιο κάποιου που ενώ δεν χρειάζεται να μιλάει, θέλει να μιλήσει για κάτι. Αυτό το σχέδιο δεν μπορεί να υποστηριχθεί από καμία σταθερή βάση.

Αναμφίβολα, αυτό που πρέπει να κάνουν οι ομάδες είναι να ασχοληθούν και να δουλέψουν καλά στα εθνικά τους πρωταθλήματα. Αντί να ασχολούνται με τη δημιουργία μιας λίγκας παράξενης και αφύσικης, θα ήταν λογικό τα άτομα που, μεταξύ άλλων, έχουν ευθύνες και αρμοδιότητες στα εθνικά πρωταθλήματα, να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στους τρόπους με τους οποίους αυτά θα γίνουν πανίσχυρα. Αυτό θα είχε νόημα, αντί να χάνουν τον χρόνο τους με τέτοιου είδους παράλογες ιδέες και προτάσεις. Ελπίζω ότι αργά ή γρήγορα θα επικρατήσει η κοινή λογική και τα πρόσωπα αυτά θα ασχοληθούν με αυτά που πρέπει να κάνουν».

Πολλές ομάδες βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση λόγω της οικονομικής κρίσης. Πώς θα μπορέσουν να επιβιώσουν;

«Δεν μπορώ να μιλήσω πολύ γι' αυτό το θέμα γιατί επηρεάζει περισσότερο τα εθνικά πρωταθλήματα παρά την Ευρωλίγκα. Ευτυχώς, εμείς δεν αντιμετωπίζουμε μεγάλα προβλήματα. Οι ομάδες πρέπει να παίζουν στις ήδη υπάρχουσες διοργανώσεις. Ούτε σε περισσότερες ούτε σε λιγότερες. Ήδη υπάρχουν αρκετές ομάδες και διοργανώσεις. Το βασικό είναι η βελτίωση της διαχείρισης τόσο των ομάδων όσο και των πρωταθλημάτων».

Η ενσωμάτωση ορισμένων ευρωπαϊκών ομάδων στο ΝΒΑ μπορεί κάποτε να πραγματοποιηθεί;

«Ποτέ δεν υπήρξε τέτοια σκέψη. Είναι ένα θέμα που δεν μας απασχολεί προς το παρόν. Εξάλλου, και από οικονομικής πλευράς, δεν το βλέπω να πραγματοποιείται. Δεν μπορώ να μιλάω για το μέλλον, αλλά αν ο προϋπολογισμός μιας μεγάλης ομάδας της Ευρωλίγκας είναι 30 εκατομμύρια ευρώ, δεν είναι καθόλου εύκολο να φτάσει στα 100 εκατομμύρια αύριο ή μεθαύριο. Έτσι, λοιπόν, έχω την αίσθηση ότι ρεαλιστικά και οικονομικά αυτό το σχέδιο αποτελεί ένα σενάριο φαντασίας».

Ποια είναι η γνώμη σας για τις δύο ισχυρές οικογένειες του ελληνικού μπάσκετ, των Γιαννακόπουλων και των Αγγελόπουλων, που διαχειρίζονται τις τύχες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού αντίστοιχα;

«Όταν κάποιος μιλάει για αυτές τις οικογένειες, πρέπει να έχει μεγάλο σεβασμό. Όταν υπάρχουν άνθρωποι, όπως αυτοί, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να κάνουν τόσο μεγάλες οικονομικές θυσίες, επενδύοντας τόσα χρήματα και προσπάθεια στο μπάσκετ, τους αξίζει σεβασμός και ευγνωμοσύνη.

Αυτό που ξεχωρίζει την οικογένεια Γιαννακόπουλου είναι η διάρκεια. Επί πολλά έτη στη σειρά έχουν δείξει ότι είναι αφοσιωμένοι στο μπάσκετ. Αυτό είναι το σημαντικότερο. Η οικογένεια Αγγελόπουλου εισήλθε αργότερα στον χώρο, ωστόσο με την άφιξή τους η διοίκηση της ομάδας έγινε πιο μοντέρνα και δραστήρια.

Αμφότερες έχουν κάνει μεγάλη προσπάθεια ώστε να κρατήσουν τις ομάδες τους ανταγωνιστικές, με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Προφανώς, ο Παναθηναϊκός έχει μεγαλύτερες αγωνιστικές επιτυχίες. Ίσως να έχουν διαφορετικές φιλοσοφίες, ωστόσο το σημαντικό είναι ότι έχουν καταβάλει πολύ μεγάλη προσπάθεια για να δημιουργήσουν δυο μεγάλες ομάδες».

Έχετε κάτι να τους συμβουλέψετε;

«Όχι, δεν μπορώ να δώσω συμβουλές σε κάποιον που επενδύει τριάντα εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο».

Ποιο κίνητρο μπορούν να έχουν, ώστε να συνεχίσουν να ξοδεύουν χρήματα, σε μια δύσκολη περίοδο για την Ελλάδα;

«Για τους αδερφούς Γιαννακόπουλους, αρκεί μια ματιά στους χιλιάδες φίλους της ομάδας που είχαν έρθει στη Βαρκελώνη να την ενισχύσουν. Αυτό θα τους έδινε μεγάλη ευχαρίστηση και αποτελεί το πρωταρχικό κίνητρο. Από τη δική μας πλευρά, τοποθετούμε τόσο τον Παναθηναϊκό όσο και τον Ολυμπιακό σε μια καλή διοργάνωση, ώστε να μπορούν να αναπτύξουν τα σχέδιά τους. Δεν μπορούμε, όμως, να κάνουμε τη δουλειά των ομάδων. Πρέπει από μόνες τους να διαμορφώσουν την πολιτική τους και να πάρουν τις αποφάσεις τους».

Ποιοι είναι οι λόγοι της επιτυχίας του Παναθηναϊκού;

«Έχει μεγάλη συνέχεια, η οποία είναι πολύ σημαντική από κάθε άποψη. Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα πολύ σταθερή, με τα δικά της χαρακτηριστικά και η οποία έχει κάνει πολλά για να βοηθήσει την Ευρωλίγκα και το μπάσκετ. Δεν μου κάνει εντύπωση η πορεία του. Βρίσκεται στο ίδιο υψηλό επίπεδο πολλά χρόνια. Είναι ο καλύτερος»

Εκτός των αγωνιστικών του επιτυχιών, ο Παναθηναϊκός προσφέρει ένα μοντέλο και στον οργανωτικό τομέα;

«Είναι μια ξεχωριστή περίπτωση ομάδας γιατί βασίζεται πολύ σε δύο φιγούρες: των ιδιοκτητών του και του προπονητή του. Αυτό είναι το στοιχείο που τον κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ομάδες αυτή τη στιγμή. Διαθέτει έναν προπονητή, που αποτελεί ήδη σύμβολο της ομάδας, και μια διοίκηση που προλαβαίνει τις επιθυμίες του».

Τι μπορούμε να περιμένουμε από την Ευρωλίγκα της νέας περιόδου;

«Δεν πρόκειται να υπάρξουν αλλαγές. Θα διατηρήσουμε την ίδια μορφή που είχαμε φέτος και θα μελετήσουμε τις αλλαγές που θα εφαρμόσουμε από τη μεθεπόμενη σεζόν».