Ηταν η μεγάλη βραδιά του Νικ Καλάθη που κόντεψε να πετύχει ένα ούτως ή άλλως σπάνιο triple double figure τελειώνοντας το ματς με 9 πόντους, 7 ριμπάουντ και 10 ασίστ.

Ηταν η μεγάλη βραδιά του Τζέιμς Γκιστ μόνο και μόνο για την αλληλουχία των φάσεων, που έδωσαν πάλι πνοή στον Παναθηναϊκό και σφράγισαν τη μεγάλη νίκη: την τάπα πάνω στον Ντόελμαν στα 59'' και τις συνακόλουθες δυο ελεύθερες βολές για το 89-81.

Ηταν η μεγάλη βραδιά του Παναθηναϊκού, ο οποίος μετά από εννέα απανωτές ήττες από την Μπαρτσελόνα, πέτυχε την πολυπόθητη, στοιχειωμένη και δαιμονοποιημένη (από τις 16 Απριλίου του 2013) νίκη, βελτίωσε το ρεκόρ του σε 4-4, στάνιαρε και μπορεί να βλέπει ανοικτό τον ορίζοντά του...

Ηταν, ως μέρος μέσα στο όλον, η μεγάλη βραδιά της πράσινης επίθεσης, που χωρίς να... πυροβολάει ακατασχέτως από τα 6μ.75 (6/12 τρίποντα), γάζωσε την άμυνα των Καταλανών και τους ανάγκασε να δεχτούν 24 πόντους παραπάνω από τον μέσο όρο τους στην εφετινή Ευρωλίγκα!

Και last but not least, που λένε και οι Αμερικανοί: αυτή ήταν μια ακόμη μεγάλη βραδιά του Διαμαντίδη!

Αφήνω στην άκρη το (απολύτως) δίκαιον της επικράτησης του σκληρού, αποφασισμένου και οπλισμένου με σφοδρή επιθυμία Παναθηναϊκού, ο οποίος πάντως λαχτάρησε όταν είδε τη διαφορά των 16 πόντων να μειώνεται στον έναν με αποτέλεσμα να προκληθεί γενικός συναγερμός (αλλά όχι πανικός), και μένω στην υπόθεση του Διαμαντίδη, που ήταν από συναρπαστικός έως φαντασμαγορικός!

Βασικά -και επειδή ο ίδιος απεχθάνεται τις μεγαλοστομίες, ειδικότερα όταν τον αφορούν- ήταν ουσιαστικός κι αυτό του φτάνει και του περισσεύει, για να ικανοποιήσει και με το παραπάνω την αγωνιστική ανιδιοτέλειά του.

Στην κορύφωση αυτής της καταλυτικής εμφάνισής του ο αρχηγός του Παναθηναϊκού αφουγκράστηκε τον κίνδυνο και τον τράβηξε με επιδεξιότητα έξω από το παρκέ, παίρνοντας κιόλας το αίμα του πίσω: στα 25'' και με το σκορ στο 89-83 έκανε λάθος στην πάσα, αλλά το διόρθωσε με δυο εύστοχες βολές (91-85) και κλείδωσε τη νίκη.

Νωρίτερα ο Διαμαντίδης είχε οργιάσει παντοιοτρόπως: με ένα μνημειώδες τρίποντο στον αιφνιδιασμό (66-50), με άλλο ένα κτύπημα (όχι από τα 6μ.75, αλλά) από τα οκτώ μέτρα, με 2/2 βολές στο καπάκι για το 82-74, με τη σωστή ανάγνωση των φάσεων, με το αμυντικό ένστικτο που δεν του λείπει ποτέ και φυσικά με την ηγετική προσωπικότητα η οποία «τραβάει» και τους συμπαίκτες του.

Εάν όντως αυτή η σεζόν μέλλει να είναι το κύκνειο άσμα του Διαμαντίδη, ανεξαρτήτως από το τι θα συμβεί και τι θα του επιφυλάξει, νομίζω ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ τη χθεσινή βραδιά: όχι μονάχα διότι του έλαχε ο κλήρος να γράψει σε μεγάλο βαθμό το σενάριο μιας μεγαλειώδους νίκης, αλλά κι επειδή ο κόσμος αναγνωρίζοντας την προσφορά και τον ρόλο του τον αποθέωσε δυο φορές φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του...

Η μία, φυσικώ τω λόγω, ήταν τριάμισι λεπτά πριν από τη λήξη, μετά το τρίποντο από τα οκτώ μέτρα, με το οποίο «έγραψε» το 80-74; Η δεύτερη έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, διότι ο κόσμος φώναξε «Διαμαντίδης οέ, οέ, οέ» μετά από ένα airball!

Πηγή: sentragoal.gr

Σκουντής Ευρωλίγκα Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS