Σύμφωνα με ένα παλιό μαρξιστικό δόγμα, «όταν η Ιστορία επαναλαμβάνεται, καταλήγει σε φάρσα ή σε τραγωδία», αλλά ευτυχώς για τον Παναθηναϊκό το χθεσινό deja vu δεν εμπίπτει σε καμιά από τις δυο κατηγορίες.

Εδώ βεβαίως υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά, διότι, διάβολε, μια εκτός έδρας ήττα στο Κάουνας δεν θα συνιστούσε δα και τραγωδία, αλλά σίγουρα θα σήμαινε συναγερμό στην... ελληνική αστυνομία εν όψει δυο ντέρμπι αιωνίων!

Θα έμοιαζε ωστόσο με μια φάρσα που θα έστηνε η μοίρα όχι μονάχα στον όποιον παίκτη του Παναθηναϊκού άργησε να πάει πάνω στον Μότουμ, αλλά και στον... Κώστα Βασιλειάδη, ο οποίος τη Δευτέρα έχασε ένα ίδιο σουτ στο ΟΑΚΑ!

Και να 'ταν μόνο αυτή η σύμπτωση...

Οπως και στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, ομοίως και χθες τον λόγο είχε η... συμμορία των Τζέιμς: ο μεν Φελντέιν έβαλε πάλι τις κρίσιμες βολές, ο δε Γκιστ μετά τον Τσόχλα ανάγκασε και τον Χάνλαν να δει τον ουρανό σφοντύλι μετά το επιθετικό ριμπάουντ που «κατέβασε» στα τριάντα δευτερόλεπτα, για να ακολουθήσει δίκην επαγωγής το κλέψιμο του Καλάθη από τον Γιανκούνας!

Σε αυτήν τη συγκυρία των συμπτωματικών συμπτώσεων, όπως είχε πει κάποτε ο Στιβ Γιατζόγλου, ο Παναθηναϊκός αποκόμισε κάτι πολύ παραπάνω από δυο νίκες με συνολική διαφορά τεσσάρων πόντων: το μεγαλύτερο όφελός του είναι ότι εκπαιδεύθηκε, σκληραγωγήθηκε και ατσαλώθηκε σε θρίλερ που κρίθηκαν στα τελευταία δευτερόλεπτα, στο τελευταίο σουτ και στις λεπτομέρειες...

Σύμφωνοι, το επίπεδο των ομάδων με τις οποίες θα πολεμήσει στο Top 16 (όπου, παρεμπιπτόντως, θα βρει απέναντί του για τρίτη σερί σεζόν τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς) είναι υψηλότερο από εκείνο της Ζαλγκίρις, αλλά ιδού ένα μεγάλο επιπλέον κίνητρο...

Είναι αυτό που λένε, το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη!

Υπάρχουν καλά και κακά νέα από τη χθεσινή εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο Κάουνας...

Στα αρνητικά σημεία περιλαμβάνονται οι δέκα χαμένες βολές, τα 17 λάθη και κυρίως (μολονότι είχε προηγηθεί κιόλας τάιμ άουτ) η ασυνεννοησία στις αλλαγές και η έλλειψη συγχρονισμού στην τελευταία άμυνα, με αποτέλεσμα ο ακροβολισμένος στη γωνία Μότουμ να βρει ένα εντελώς ελεύθερο σουτ στο οποίο αστόχησε.

Στον αντίποδα ο Παναθηναϊκός, ο οποίος κάποια στιγμή έβλεπε την πρόκρισή του ως επισφαλή, τελείωσε αυτήν τη φάση με ένα εντυπωσιακό -και υπό προϋποθέσεις πολλά υποσχόμενο- ντεμαράζ που του απέφερε τέσσερις νίκες στη σειρά, μάλιστα οι δυο επιτεύχθηκαν σε δύσκολες και πολύ θορυβώδεις έδρες (Σμύρνη, Κάουνας).

Σε αντιδιαστολή των βολών και των λαθών, οι «πράσινοι» έχουν να επιδείξουν τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας εντός παιδιάς (17/34 δίποντα, 8/18 τρίποντα) και τα δέκα παραπάνω ριμπάουντ.

Το τρίτο επίπεδο των καλών νέων τίθεται επί προσωπικού και έχει να κάνει αφενός με τον Νικ Καλάθη, που «έγραψε» 14 πόντους, 6 ριμπάουντ και 6 ασίστ, χώρια το κρίσιμο κλέψιμο στα 10'', και αφετέρου με τον Σάσα Πάβλοβιτς, ο οποίος πέτυχε double-double (12 πόντοι, 10 ριμπάουντ) και ξαναμπήκε μετά από καιρό στο κάδρο των πρωταγωνιστών. Απλώς, είναι άλλος ο θεμιτός και απαραίτητος ρόλος του πρωταγωνιστή κι άλλος ο αθέμιτος και αχρείαστος του ήρωα με το ζόρι!

Το επισημαίνω αυτό, διότι ενενήντα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του ματς και αφού στην αμέσως προηγούμενη φάση είχε ευστοχήσει από τα 6μ.75 (69-72), ο Μαυροβούνιος φόργουορντ, νομίζοντας ότι παίζει ακόμη στο ΝΒΑ και με το χέρι του οπλισμένο περισσότερο από τον παρορμητισμό, παρά από τη λογική, «μπουμπούνισε» άλλο ένα τρίποντο, που ήταν και βιαστικό και αχρείαστο.

Το έχασε, στο επόμενο κλικ αποβλήθηκε με πέμπτο φάουλ και ίσως τότε συνειδητοποίησε τι σημαίνει Θεία Δίκη!

Πηγή: Goal

Ομπράντοβιτς Ευρωλίγκα Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS