Άλλες φορές τρεις σερί ήττες του φιναλίστ της Ευρωλίγκας στο Top-16 θα προκαλούσαν πανικό. Τρία καταστροφικά παιχνίδια θα έφερναν αναταράξεις εσωτερικές και θα ήταν η στιγμή που κάποιος έπρεπε να πατήσει το περίφημο κουμπί πανικού.
Ο Ολυμπιακός, όλα αυτά τα χρόνια, έχει αποδείξει πως μπορεί να αντιστρέψει μία αρνητική κατάσταση, να την καταστήσει βιώσιμη εκεί που άλλοι σύλλογοι θα τα παρατούσαν. Υπάρχει άλλωστε ικανός αριθμός παιχνιδιών προκειμένου να ανατρέψει το στάτους. Οταν κερδίζεις τίτλους, είσαι σταθερά ανάμεσα στους κορυφαίους, πετυχαίνεις να ανατρέψεις την εικόνα του αουτσάιντερ, τότε δικαίως ο κόσμος των ερυθρολεύκων πιστεύει ακόμα στην ομάδα του.
Αυτά είναι τα καλά νέα. Για την ακρίβεια τα μοναδικά διότι η πραγματικότητα για τους πρωταθλητές όπως σκιαγραφείται με τρεις σερί ήττες στην Ευρωλίγκα και τέσσερα σερί καταστροφικά 15λεπτα δεν είναι καλή. Είναι η ίδια εικόνα με το ντέρμπι της Δευτέρας όταν το 49-19 του 15 έγινε 63-54 στο 29. Στην Μαδρίτη τα πράγματα ήταν λιγότερο δραματικά και το 29-33 μετατράπηκε στο 30 σε 63-46. Με την Ζαλγκίρις το ίδιο και με την Μπάμπεργκ.
Τα κακά νέα...
Το κακό νέο είναι πως ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν παρασύρθηκε από την νίκη επί του Παναθηναϊκού αλλά εμφανίστηκε σοβαρότατος απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Έκανε πολλά πράγματα σωστά μέχρι να βρει ο Λάσο την πεντάδα η οποία θα τρέξει την Ολυμπιακό και θα του βάλει τα σουτ. Ο Παναθηναϊκός βρήκε τα τρίποντα για να γυρίσει σε έναν βαθμό, η Ζαλγκίρις εκμεταλλεύτηκε τις αλλαγές στην άμυνα κι έκανε θραύση στην ρακέτα. Η δε Μπάμπεργκ με σωστή κυκλοφορία της μπάλας έβγαλε τόνους από ελεύθερα σουτ.
Κοινώς, ο Σφαιρόπουλος στηρίζει πολλά σε μία άμυνα η οποία εδώ και 20 ημέρες... μπάζει την ίδια ώρα που η επίθεση απλά δεν αποτελεί επιλογή. Η δε Ρεάλ, δεν είχε πρόβλημα να παίξει όπως στον περυσινό τελικό, σαν σκεπτικό, να αποκόψει τον Σπανούλη από την υπόλοιπη ομάδα και όλα να τελειώσουν.
Το προπονητικό τιμ δείχνει χαμένο
Μοιάζει απίθανο αλλά οι ερυθρόλευκοι συνεχίζουν να την πατάνε από την πιο σταθερή επιλογή των αντιπάλων προπονητών και η κατάρρευσή τους σταθερά από το 15' οφείλεται σε μεγάλο βαθμό πως η αντίπαλη άμυνα βρίσκει τον τρόπο να προκαλέσει τους συμπαίκτες του Σπανούλη να την κερδίσουν. Η Ρεάλ έβγαλε από την εξίσωση τον αρχηγό, έβαλε τα σουτ κι έκανε περίπατο.
Με έναν πόντο, εύκολα χαρακτηρίζεις τον Σπανούλη ντεφορμέ. Και κάτι παραπάνω. Έναν πόντο όμως σημείωσε και κόντρα στον Παναθηναϊκό στο δεύτερο ημίχρονο μετά τους 16 του πρώτου. Καθόλου ντεφορμέ δεν είναι. Το προπονητικό τιμ δείχνει χαμένο ανάμεσα στο πώς σχεδίασε την ομάδα, τι ήθελε να πετύχει στο ξεκίνημα, πώς το προσάρμοσε και τώρα πώς καταλήγει. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και οι συνεργάτες του καλούνται να εμφανίσουν καλύτερες ιδέες από όσες εμφάνισαν ως τώρα και κυρίως να αποφασίσουν να τρέξουν. Ξέρουμε εμείς καλύτερα; Ποτέ και σε καμία περίπτωση. Η πλειοψηφία των παικτών του Ολυμπιακού όμως παίζει πολύ πιο άνετα ένα διαφορετικό μπάσκετ και σίγουρα προτιμά αυτό από τις συνεχόμενες επιθέσεις σε οργανωμένη άμυνα. Η δε αμυντική αντίδραση κάποια στιγμή θα αποδυναμωθεί όσο δεν έρχονται ξεκούραστοι πόντοι στην επίθεση.
Ο χρόνος υπάρχει αλλά πολλές φορές λειτουργεί και ως εχθρός. Με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να αντιστραφεί η κατάσταση, με τον ίδιο τρόπο πιθανώς να να γίνει ακόμα χειρότερη και ο τρις πρωταθλητής Ευρώπης να μην συνεχίσει στο πλέι οφ.
Αυτό είναι ένα ακόμα καλό νέο: η τύχη της συγκεκριμένης ομάδας βρίσκεται στα χέρια της. Ακόμα...
Πηγή: contra.gr