Αν ξεκινήσουμε την ανάλυση του αγώνα με τη σκέψη ότι ο Παναθηναϊκός είναι πολύ καλός για να απειλείται από ομάδες όπως η Μάλαγα (με τα δεδομένα προβλήματα και την κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Ισπανοί), ίσως να αδικούμε τους "πράσινους". Από την άλλη, μάλλον αδικούσαν τον εαυτό τους τόσο διάστημα, που… παζάρευαν τη νίκη (θυμηθείτε πώς κέρδισε την παρέα του Πλάθα ο ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ), απέναντι σε αντιπάλους που δεν είναι στο μπόι του.
Λένε πως η ιστορία (ακόμα και η… νωπή) διδάσκει. Γυρίστε λίγο πίσω τη μηχανή του χρόνου κι επιστρέψτε στο ΟΑΚΑ, στην πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων για το Top16. Τότε οι φιλοξενούμενοι είχαν το πάνω χέρι κι έχασαν ένα δικό τους παιχνίδι, με ένα τρίποντο στο τέλος από τον Φελντέιν.
Ελάτε στο… "παρόν". Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς είχε την πολυτέλεια να μη χρησιμοποιήσει καθόλου τον Δομινικανό παίκτη. Για λόγους τακτικής. Αυτό από μόνο του δείχνει την αλλαγή στο βάθος πεδίου των "πράσινων". Αυτό από μόνο του δίνει απάντηση σε μια σειρά από ερωτήματα, τα οποία είναι ρητορικά και για την οικονομία του χωροχρόνου αποφεύγουμε να θέσουμε.
Με αυτή τη νίκη, σε συνδυασμό με την ήττα της Αναντολού Εφές από τη Λοκομοτίβ Κούμπαν, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να κλειδώνει την πρόκριση. Βεβαίως, υπάρχουν πολλά ματς ακόμα, όμως η εικόνα και η διαφορά τριών νικών από την Εφές, δεν μπορεί παρά να θεωρείται μαξιλάρι ασφαλείας.
Από την άλλη, η νίκη και η εικόνα της παρέας του Μπαρτζώκα κάνει δύσκολη την υπόθεση "2η θέση", χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει κατακτηθεί η τρίτη, από τη στιγμή που ο Ερυθρός Αστέρας είναι ανταγωνιστικός στο έπακρο (κι έχει να παίξει με τον Παναθηναϊκό στην έδρα του), όμως μακριά πήγαμε. Ένα βήμα τη φορά…
Στην ατομική κριτική είναι εύκολο να δει κανείς πως Καλάθης (κυρίως) και Διαμαντίδης βγάζουν πιο ξεκούραστα το μεροκάματό τους, ο Χέινς χρειάζεται λίγο παραπάνω χρόνο για να ενσωματωθεί πλήρως, αλλά βοηθά σημαντικά. Όσο για τον Ουίλιαμς, η ικανότητά του να σκοράρει δίκην σέντερ (από το χαμηλό σημείο), σε συνδυασμό με την ταχύτητα και την ενέργεια στο παιχνίδι του, είναι στοιχεία που ήδη αξιοποιεί ο προπονητής του.
Η εικόνα άλλαξε, η ομάδα που αγκομαχούσε να νικήσει τους αντιπάλους της μοιάζει να ανήκει στο μακρινό παρελθόν και ζητούμενο πλέον είναι να διαπιστώσουμε πόσο από το χυμένο γάλα θα αναπληρωθεί. Όλα είναι στο χέρι του Τζόρτζεβιτς και των παικτών του…