Άρθρο για Ολυμπιακό: Δεν αξίζει να προκριθεί!

Είσαι κλινικά νεκρός και περιμένεις ποιος απ’ όλους θα σου τραβήξει την πρίζα. Η Ρεάλ αύριο; Η Μπαρτσελόνα την επόμενη εβδομάδα; Κάποιος απ’ όλους. Φυσικά, στη ζωή υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο (ένα στο εκατομμύριο, αλλά υπάρχει) να πέσεις από την Ακρόπολη να ζήσεις, να βρεις και πορτοφόλι. Δεν το πιστεύω…

 

Ο Ολυμπιακός πήγε να αντιμετωπίσει την Κχίμκι, κάνοντας εντελώς λαθεμένες παραδοχές, πρωτίστως αμυντικά. Άλλαζε σε όλα τα σκρην, έδινε πολλά mismatch και τουλάχιστον δυο ελεύθερα τρίποντα σε κάθε επίθεση του αντιπάλου.Πίστεψε ότι δεν θα χάσει από τα τρίποντα; Οι Ρώσοι έχουν ανά πάσα στιγμή στο γήπεδο παίκτες φονιάδες. Κάπου εκεί η κατάσταση άρχισε να κατηφορίζει. Σούταραν πολλά, έβαλαν τα περισσότερα. Και όσα δεν έβαζαν τα διόρθωναν με επιθετικά ριμπάουντ. Βλέπετε… με τις αλλαγές στην άμυνα ο ψηλός βρισκόταν συχνά ψηλά να μαρκάρει κοντό, σωριασμένος εξ ορισμού στο καναβάτσο. Η τρικυμία ήταν τόσο μεγάλη που απέναντι σε αυτούς τους σουτέρ επελέγη ακόμα και ζώνη που έδινε τα πάντα. Σουτ, διαδρόμους, πλεονεκτήματα στον αντίπαλο. Κάπως έτσι βρήκαμε πάλι κακό μπελά από τον καταραμένο Κοπόνεν, ο Σβεντ έκανε πλάκα, ο Όγκουστιν δεν είχε αντίπαλο (ειδικά με πιο κοντά σχήματα και ειδικότερα με τον Γουόρικ).

 

Και στην επίθεση ,όμως, τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Ο Ιβάνοβιτς χρησιμοποίησε τρικ Παναθηναϊκού στον Σπανούλη και τον εξουδετέρωσε. Οι υπόλοιποι ήταν συνεπέστατοι στην ομαδική άμυνα (ακόμα και ο σταυρός απέδωσε) με αποτέλεσμα όλα τα μαρκαρίσματα να βγαίνουν υπέρ της Κχίμκι. Ελάχιστες φορές ο Ολυμπιακός βρήκε τρόπο να σκοράρει ανθρώπινα. Ελάχιστες συνεργασίες, κακό ροτέισον.

 

Βέβαια, όταν έχεις χάσει κατά κράτος τη μάχη των ριμπάουντ, έχεις φάει 14 τρίποντα και ο αντίπαλος (με 3 λάθη όλα κι όλα) σουτάρει πάνω από 60% στα δίποντα, μόνο διασυρμός μπορεί να έρθει, όταν εσύ δεν κάνεις απολύτως τίποτα στην επίθεσή σου.

 

Ο Ολυμπιακός διάβασε εντελώς λάθος το ματς, οι παίκτες ήταν εντελώς άδειοι από τα ντέρμπι με Ρεάλ, Άρη και το μεγάλο ταξίδι στη Ρωσία μέσα σε μια εβδομάδα. Άνευ όρων παράδοση, ήττα ευρύτατης έκτασης που δεν τον τιμά καθόλου. Προσθέτω κάτι που λέω μονότονα σχεδόν από τον Δεκέμβριο. Οι αλλαγές στο ρόστερ έγιναν αργά και δεν ήταν αυτές που έπρεπε. Δεν υπάρχει παίκτης Τζόνσον-Όντομ και ο Γουόρικ δεν είναι σέντερ ευρωπαϊκής ομάδας. Και πολλά άλλα. Ας μην μακρυγορήσω. Απόψε έμεινε και από λύσεις, όταν τίποτα δεν πήγαινε καλά. Η καλή άμυνα στον Σπανούλη, τον Πρίντεζη, στα φόργουορντ και οι ελλείψεις στη θέση του σέντερ διέλυσαν κάθε προσπάθεια να μπει κάπως στο ματς. Αλλά και με τις λάθος επιλογές στο ρόστερ, αν είχε διαβάσει καλύτερα αυτό το παιχνίδι, ίσως έχανε, αλλά δεν θα είχε διασυρθεί. Η πρόκριση δεν χάθηκε απόψε, ούτε θα χαθεί την επόμενη αγωνιστική. Έχει χαθεί από καιρό.

 

Θέλετε να σας πω αν πιστεύω στα σενάρια πρόκρισης; Δεν είναι μόνο ότι θεωρώ απίθανους όλους τους απαιτούμενους συνδυασμούς και κυρίως την προαπαιτούμενη ήττα της Μπαρτσελόνα από την Ζαλγκίρις. Δεν πιστεύω ότι μια ομάδα που χάνει με αυτόν τον ταπεινωτικό τρόπο έναν τελικό, μπορεί να νικήσει την ΤΣΣΚΑ, έστω και στο ΣΕΦ. Αφήστε που η ΤΣΣΚΑ , ακόμα κι αν έχουν έρθει όλα βολικά, θα θελήσει αναμφισβήτητα να τον βγάλει από τη μέση μια και καλή. Το παιχνίδι Ολυμπιακός-ΤΣΣΚΑ είναι το απολύτως τελευταίο χρονικά στο Top-16.

 

Απεριόριστος σεβασμός σε όσα έχει κάνει αυτή η ομάδα όλα αυτά τα χρόνια, απόλυτη πίστη στις ικανότητες των ελλήνων παικτών και του προπονητή, αλλά η αλήθεια είναι ότι έγιναν τραγικά λάθη που σε έναν τέτοιο όμιλο είναι εντελώς καταδικαστικά. Ουδείς υπογράφει συμβόλαιο με την επιτυχία, οφείλει όμως να είναι αξιοπρεπής. Νομίζω ότι αυτό και μόνο θα διακυβεύεται στο ΣΕΦ.

 

Υ.Γ: Υπάρχουν χίλιοι λόγοι τραυματισμών και ατυχιών που δικαιολογούν πράγματα. Θυμίζω όμως ότι πέρυσι τον Απρίλιο μιλούσαμε όλοι για την ψυχή και το μέταλλο αυτής της ομάδας που νίκησε τους τραυματισμούς και για τον μάγκα προπονητή που ξεπέρασε όλες τις δυσκολίες. Φέτος δεν μπορούμε να πούμε τα ίδια. Δυστυχώς...

Πηγή: pamesports.gr