Αναλυτικά:
«Μπορώ μόνο να πω ευχαριστώ.
Κάποιοι λένε ότι οι φίλοι του μπάσκετ πρέπει να με ευχαριστήσουν για όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στο παρκέ. Λένε ότι υπήρξα ένας σπουδαίος παίκτης και κάποιοι ακόμα τόλμησαν να με συγκρίνουν με μερικούς από τους πιο σπουδαίους θρύλους στην ιστορία του αθλήματος. Κάποιοι λένε ότι ο Παναθηναϊκός και το ελληνικό μπάσκετ πρέπει να με τιμήσουν για όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν αφοσιωμένος σε αυτά τα χρώματα.
Σε όλους αυτούς που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο, πρέπει να πω ότι είστε εντελώς λάθος.
Είμαι εγώ που πρέπει να ευχαριστήσω το μπάσκετ που μου έδωσε μια σπουδαία ζωή, που μου επέτρεψε να δουλέψω σε αυτό που αγαπώ πιο πολύ. Που με έκανε να ζήσω για πολλά χρόνια, απίστευτες στιγμές, τις οποίες λίγοι μπορούν να βιώσουν. Πρέπει να ευχαριστήσω τους φιλάθλους για την διαρκή αγάπη και υποστήριξη, αμφότερες σε καλές και κακές στιγμές.
Εσείς, οι φίλαθλοι, είστε αυτό που θα μου λείψει πιο πολύ. Οι φωνές σας πάντα με έκαναν να ξεπεράσω τα όριά μου. Το πάθος και η αφοσίωσή σας θα μείνουν για πάντα στη μνήμη μου. Είστε η ψυχή του Παναθηναϊκού και του μπάσκετ.
Πρέπει να ευχαριστήσω τις δύο ομάδες μου, τον Ηρακλή, όπου ξεκίνησα και ασφαλώς τον Παναθηναϊκό, που μου έδωσαν την ευκαιρία να δοκιμάσω τον εαυτό μου στο υψηλότερο επίπεδο, να αγωνιστώ με τους καλύτερους των καλύτερων και να καταφέρω αυτό που πάντα ονειρευόμουν: Δόξα.
Οι πιο σπουδαίες αναμνήσεις μου θα είναι πάντα ντυμένες στα πράσινα. Ήταν τιμή να βοηθήσω για να φέρουμε την ομάδα σε σπουδαίες κορυφές: Σε πολλούς τίτλους πρωταθλήματος και κυπέλλου και φυσικά τρεις τίτλους στην Euroleague, μαζί. Αθήνα, Βερολίνο και Βαρκελώνη θα μείνουν για πάντα στα βιβλία της ιστορίας και νιώθω πραγματικά ευλογημένος που ήμουν μέρος αυτών των επιτυχιών. Δεν θα ήταν δυνατό να γίνουν χωρίς την ενέργεια και τον ενθουσιασμό από όλο τον οργανισμό του Παναθηναϊκού.
Το μπάσκετ μου επέτρεψε να συναντήσω απίστευτους ανθρώπους, να ανακαλύψω τον κόσμο και πολλές κουλτούρες του. Είναι ένα άθλημα που φέρνει τους ανθρώπους μαζί και αυτό δημιουργεί δεσμούς.
Είμαι επίσης τόσο τυχερός που αυτή είναι η ζωή μου. Όταν κοιτώ πίσω μπορώ μόνο να ευχαριστήσω όλους αυτούς που έκαναν όλα αυτά πραγματικότητα. Παρότι αποσύρομαι τώρα, η καρδιά μου θα χτυπά πάντα σαν μια μπάλα στο παρκέ.
Τώρα με λέτε θρύλο. Δεν είναι αυτό το βραβείο μου. Όλοι σας -φίλαθλοι, προπονητές, συμπαίκτες, διοίκηση- είστε οι αληθινοί θρύλοι!
Σας ευχαριστώ που με εμπνεύσατε, που με προκαλέσατε και μου δώσατε μία αξέχαστη μπασκετική ζωή.
Δημήτρης Διαμαντίδης».