Με συγχωρείτε εάν χαλάω τη ζαχαρένια των εκσυγχρονιστών, αλλά εγώ είμαι της παλαιάς σχολής. Δεν μου αρέσουν οι αγώνες που κρίνονται στους 100 πόντους ότι θεωρώ «φεστιβάλ μπάσκετ» ένα ματς που θα τελειώσει με 101-95 ή με 103-101, εκτός αν παίζει μέσα ο Γκάλης ή πέφτει στο τέλος ξερός ο ΛεΜπρόν Τζέιμς.
Όταν γεννηθεί ο δικός μας Στεφ Κάρι, ας το γυρίσουμε σε run and gun και ας τρέξουμε μέχρι να βγει ο ήλιος από τη δύση. Μέχρι τότε, θα μου ζεσταίνουν την ψυχή της αμύνης τα παιδιά.
Όχι, δεν πονάνε τα μάτια μου όταν βλέπω μία ομάδα με επιθετικές αρετές (όπως η Μπαρτσελόνα του Γιώργου Μπαρτζώκα) να καθηλώνεται στους 52 πόντους. Περισσότερο με πονάνε τα μυαλά μου όποτε πασχίζουμε να φορέσουμε ένα ρούχο που δεν μας ταιριάζει.
Και δεν με νοιάζουν τόσο οι περιπέτειες του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού, όσο τα παθήματα της διχασμένης ανάμεσα σε δύο βάρκες Εθνικής…
Ας την αφήσουμε όμως για το επόμενο καλοκαίρι αυτή τη συζήτηση. Χθες, ο Ολυμπιακός είχε να διαχειριστεί την κατάθλιψη που τον έπιασε μετά την ήττα από τη Γαλατασαράι και την κακοκεφιά παικτών που συνήθως αποτελούν βαρόμετρο.
Στους προηγούμενους αγώνες του πλησίασε κουτσά ή στραβά τους συνηθισμένους 90 πόντους του, αλλά δεν είχε ούτε ρυθμό ούτε αλεγκρία ούτε σβελτάδα ούτε πλουραλισμό.
Η λύση, σε τέτοιες περιπτώσεις, κρύβεται στην επιστροφή στα βασικά. Πίσω στο θρανίο, για να ξαναμάθουμε την ξεχασμένη αλφαβήτα. «Άλφα», όπως λέμε «άμυνα». Τα τρίποντα και τα καρφώματα έρχονται πολύ αργότερα. Το «όσα πάνε και όσα έρθουν» δεν ανήκει στο συνταγολόγιο της ελληνικής σχολής.
Ο Ολυμπιακός ξαναβρήκε την αυτοπεποίθησή του (άλλο ένα «άλφα»…) όταν είδε τη Μπαρτσελόνα αλυσοδεμένη με τις χειροπέδες που ο ίδιος της πέρασε.
Ο Ταϊρίς Ράις νόμιζε ότι έχει για μοναδικό αντίπαλο τον κακό εαυτό του σε αυτό το μπάσκετ κωλοτούμπας που παίζει, αλλά ο Βαγγέλης Μάντζαρης του προκάλεσε ασφυξία, με τη βοήθεια του αθλητικού και παροιμιωδώς συγκεντρωμένου Μπερτς.
Ο Καναδός ήταν ο καταλύτης στη δεύτερη γραμμή άμυνας, η οποία δεν άφησε τον Σπανούλη ή τον Γκρην να γίνουν αδύναμοι κρίκοι στα μετόπισθεν.
Ο Ράις έμεινε άποντος στο α’ ημίχρονο, ενώ μέτρησε περισσότερα λάθη (3), παρά ασίστ (2). Αποψιλωμένη από εναλλακτικές λύσεις, η Μπάρτσα δεν βρήκε ποτέ Σχέδιο Β.
Θα ήταν διαφορετικό παιχνίδι αν έπαιζαν ο Ντόελμαν, ο Ναβάρο και ο Κλαβέρ; Πιθανότατα ναι, αλλά δεν αναγνωρίζονται λάθη μετά την απομάκρυνση από το ταμείο. Σε προηγούμενους αγώνες της, η ομάδα του Μπαρτζώκα πέτυχε μεγάλες νίκες (π.χ. στο Τελ Αβίβ ή στο «κλάσικο» της ACB) χωρίς να πτοηθεί από τις απουσίες της.
Χθες δεν είχε πολλά να χάσει, ενώ για τον πρωταθλητή Ελλάδας το ματς ήταν «εκ των, ων ουκ άνευ». Όταν γίνει η λυπητερή της 30ής αγωνιστικής εν όψει των playoffs, η απόσταση ανάμεσα στους δύο χθεσινούς μονομάχους θα είναι πολύ μικρή, ενδεχομένως μηδαμινή.
Το μοναδικό «γαμώτο» του Ολυμπιακού ήταν η σχετικά ισχνή διαφορά της νίκης του. Θα μπορούσε να βάλει στο σακούλι του κάτι πολύ πιο χρήσιμο από το τελικό +7, εάν είχε καλύτερα ποσοστά στα ελεύθερα σουτ που απλόχερα έδωσε στους περιφερειακούς του παίκτες η Μπαρτσελόνα.
Η αφλογιστία των Λοτζέσκι, Παπανικολάου αφαίρεσε πολλούς πόντους από τη συνηθισμένη σούμα, αλλά τουλάχιστον δεν στοίχισε.
Ο Ολυμπιακός δεν φοβάται πολλά όσο έχει ορεξάτο τον ηγέτη του. Ο Βασίλης Σπανούλης εξακολουθεί να εμφανίζεται φρέσκος και φορτσάτος, σαν να έγινε 3-4 χρόνια νεώτερος μέσα σε ένα καλοκαίρι ξεκούρασης.
Χθες βέβαια έλαβε χείρα βοηθείας από το αινιγματικό alter ego του (Γκρην, 9 πόντοι) και προστατεύτηκε από τους υπολοχαγούς του στην άμυνα.
Τα χειροκροτήματα τα κέρδισαν άλλοι, αλλά η ομάδα ξεκόλλησε από το 39-34 όταν την ξεκλείδωσαν οι δύο «Παπ»: ο Κώστας Παπανικολάου με απανωτές ασίστ στους Χάκετ, Μπερτς και ο Ιωάννης Παπαπέτρου με φόλοου και τρίποντο.
Το σκορ έγινε 49-38 με γρήγορο 10-2, χωρίς να βρίσκεται στο παρκέ κάποιος από τους Σπανούλη, Μάντζαρη, Πρίντεζη. Σε βραδιά ακραίας δυστοκίας, δεν υπήρχε γυρισμός για τη Μπαρτσελόνα από το -11 του 30ού λεπτού.
Το τέλος της 7ης αγωνιστικής βρήκε τον Ολυμπιακο στο 4-3, μαζί με τον Παναθηναϊκό και ένα τσούρμο συνδαιτυμόνων: Φενέρμπαχτσε, Βασκόνια, Αρμάνι, Μπαρτσελόνα. Όλοι μαζί βλέπουν την πλάτη όχι μόνο του Ιτούδη, αλλά και του Μπλατ, ο οποίος χαμογελάει πονηρά από τη 2η θέση κρατώντας σφιχτά το κοκκαλάκι της νυχτερίδας.
Ο νικητής του «αιώνιου» ντέρμπι θα επιστρέψει σε τροχιά πρωταθλητισμού, ενώ ο ηττημένος κινδυνεύει να βυθιστεί σε εσωστρέφεια, άσχετα με τα αποτελέσματα που προηγήθηκαν.
Για τον Παναθηναϊκό τα είπαμε και χθες, ενώ τα σχόλια της μπασκετικής συμμορίας του μαγαζιού για την αυριανή τιτανομαχία στο «Νίκος Γκάλης» μπορείτε να τα ακούσετε ζωντανά μέσω Facebook σήμερα στις 17.30.
Τα ωραία μόλις τώρα αρχίζουν!
Πηγή: gazzetta.gr