Τι εννοώ; Στο προσωπικό blog του στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωλίγκας ο ηθικός αυτουργός της επιστροφής του Παναθηναϊκού από την κόλαση των Τατάρων έγραψε ότι «ο Τζέιμς είναι ο άνθρωπός μου από πέρυσι, που παίζαμε μαζί στη Βιτόρια» και πριν αλέκτορα φωνήσαι ο λεγάμενος (δεν τον απαρνήθηκε, όπως είχε προειδοποιήσει ο Ιησούς τον αγαπημένο μαθητή του, Πέτρο, αλλά) τον δικαίωσε τρις!

Ναι, τρις, δηλαδή με ένα τρίποντο-προσευχή στην εκπνοή που λύτρωσε τον Παναθηναϊκό και προκάλεσε αποπληξία στους Ρώσους, οι οποίοι προφανώς θα χρειαστούν καιρό για να καταλάβουν πώς ο άλλοτε παίκτης του Κολοσσού Ρόδου τούς άρπαξε και την μπουκιά από το στόμα και το πορτοφόλι από την τσέπη!

Αυτό είναι το απόλυτο σουτ στην εφετινή πορεία του Παναθηναϊκού, που ?για να μείνω στο πνεύμα της κλοπής του Τζέιμς- έπεσε από την Ακρόπολη και όχι μόνο δεν έπαθε ούτε μια αμυχή, αλλά βρήκε και το φουσκωμένο πορτοφόλι.

Φουσκωμένο ή μάλλον παραφουσκωμένο διότι, όπως λέγεται σε τέτοιες περιπτώσεις, το σουτ που έριξε ο Τζέιμς ήταν του ενός εκατομμυρίου!

Χαλάλι του «ανθρώπου του Μπουρούση», διότι μέχρι εκείνη τη στιγμή υπήρξε ωσεί παρών (με 2/7 σουτ σε είκοσι λεπτά), αλλά στην τελευταία και καθοριστικότερη φάση πέτυχε το καλάθι που πανηγυρίσθηκε λες και δεν χάρισε μια νίκη επί της Ούνικς αλλά ολάκερο τον τίτλο της Ευρωλίγκας!

Χαλάλι όμως και του Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος, ενώ στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, που στράβωσε από νωρίς, χτυπιόταν από τα νεύρα του και είχε γίνει η... χαρά του σκηνοθέτη της NOVA (με τα εκφραστικά πλάνα των μορφασμών αποδοκιμασίας και των έντονων χειρονομιών), χθες εδέησε να επιβεβαιώσει τον τίτλο του ως εξπέρ των ειδικών καταστάσεων.

Το επισημαίνω αυτό διότι στο τελευταίο τάιμ άουτ (και με το σκορ στο 80-80) ο Καταλανός προπονητής αποφάσισε να... τζογάρει ζητώντας από τους παίκτες του να κάνουν φάουλ ώστε, ανεξαρτήτως της κατάληξης των βολών, να έχει ο Παναθηναϊκός την τελευταία κατοχή και τότε γαία πυρί μειχθήτω!

Εάν το πεπρωμένο των εξάκις πρωταθλητών Ευρώπης έγραφε ότι θα τιμωρούνταν για την κάκιστη εμφάνισή τους, ο Πασκουάλ ήθελε τουλάχιστον να πάνε από το δικό τους χέρι, αλλά εν τέλει ο θεός χθες φορούσε πράσινο κασκόλ και, σαν να μην έφτανε η προτίμησή του, φρόντισε κιόλας να οπλίσει το χέρι του Τζέιμς.

Η εκτέλεση του Αμερικανού γκαρντ υπήρξε μνημειώδης: μετά τις βολές του Γουίλιαμς (80-82), ο Τζέιμς πήρε την μπάλα και ενώ η λογική υπαγόρευε την πάσα στον (άρτι επιστρέψαντα στο γήπεδο, αντί του Τζεντίλε) Μπουρούση ώστε να επιδιώξει ένα τελείωμα μέσα στη ρακέτα, να ισοφαρίσει και να εξασφαλίσει το μη χείρον (παράταση), ελόγου του στηρίχθηκε στο ένστικτο και στην τρέλα που κουβαλάει και έδρεψε το βέλτιστον!

Το αποτέλεσμα; Βουρ στον πατσά, που λένε! Αγνόησε κάθε άλλη επιλογή, που ενδεχομένως ήταν ασφαλέστερη, έστειλε αδιάβαστους με τη μαγκιόρικη προσποίησή του ταυτοχρόνως τον Γουίλιαμς και τον Βορόνοφ, το μπουμπούνισε και έσωσε τον Παναθηναϊκό από μια νίλα η οποία θα επέσυρε ανυπολόγιστες συνέπειες στη φιλόδοξη προοπτική του.

Τέλος καλό, όλα καλά, που έλεγε και ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Ως γνωστόν, η νίκη είναι ένα χαλί που κρύβει όλες τις ασχήμιες και τα προβλήματα και η χθεσινή που πέτυχε ο Παναθηναϊκός δεν αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα. Το ίδιο ισχύει και για τον κανόνα που αφήνει τις ομάδες οι οποίες προέρχονται από τη νωπή κατάκτηση ενός τίτλου στο συννεφάκι τους και τις βάζει σε μπελάδες όταν καλούνται να προσγειωθούν σε μια άλλη πραγματικότητα...

Αυτό ακριβώς έπαθε χθες ο Παναθηναϊκός, που επί σχεδόν σαράντα λεπτά (ειδικότερα όταν βρέθηκε οπίσω με διαφορά δέκα πόντων) έδινε την εντύπωση πως μπέρδεψε τα γήπεδα που φέρουν το όνομα του «γκάνγκστερ»: αντί δηλαδή να βρίσκεται στο «Νίκος Γκάλης» του ΟΑΚΑ, είχε μείνει ακόμη στο «Nick Galis» του Αλεξάνδρειου Μελάθρου!

Η αμυντική αβελτηρία του επέτρεψε στην Ούνικς να σκοράρει κατά το δοκούν, στον Κιθ Λάνγκφορντ να κάνει πάρτι στο πρώτο ημίχρονο και στον Κίνο Κολόμ να χωρέσει στα παπούτσια του στην τελευταία περίοδο, αλλά αυτό δεν ήταν το μόνο πρόβλημά του. Παράλληλα οι «πράσινοι» παρουσίασαν έλλειμμα ενέργειας και συγκέντρωσης, μπήκαν κάμποσες φορές στο τριπάκι της διαιτησίας, υπέφεραν από την αδυναμία συντονισμού στην απόδοσή τους στα δυο άκρα του γηπέδου, εκδήλωσαν πολλές «αναρχικές» φάσεις και συν τοις άλλοις πέταξαν στο καλάθι των σκουπιδιών τις μισές ελεύθερες βολές.

Κατόπιν όλων αυτών, όδευαν με μαθηματική ακρίβεια προς μια σοκαριστική ήττα (και μάλιστα τη δεύτερη στην εφετινή σεζόν από τον ίδιο θύτη), αλλά ας όψονται ο Μπουρούσης ο οποίος κλάδεψε το αμπέλι και ο «άνθρωπός του» ο οποίος τρύγησε τον καρπό.

εφημερίδα "Goal"

Τζέιμς Ευρωλίγκα Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS