Ο Παναθηναϊκός πέτυχε το αυτονόητο κόντρα στην Ζενίτ, χωρίς, όμως, να παίξει ιδιαίτερα καλό μπάσκετ. Νίκησε εύκολα, αλλά είναι τέτοια η διαφορά δυναμικότητάς του με τους Ρώσους. Ειδικά μέσα στο ΟΑΚΑ. Ο Ντεσόν Τόμας ήταν ο παίκτης, που έκανε την διαφορά και εκείνος, που κάποια στιγμή απομάκρυνε τον κίνδυνο ήττας, που είχε δημιουργηθεί. Επίσης, ήταν και πάλι ουσιαστικός ο Νίκος Παππάς, μετά την πολύ καλή εμφάνιση, που είχε κάνει στο Βελιγράδι κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα.
Γενικά, όμως, ο Παναθηναϊκός δεν πείθει. Δεν έχει αρχή, μέση και τέλος. Ο Ρικ Πιτίνο δεν έχει καταφέρει να έχει στο παρκέ μία ομάδα με τον προσανατολισμό, που είχε πέρυσι. Αν θα το κάνει από δω και πέρα, κανείς δεν ξέρει. Το σίγουρο είναι ότι ακολουθεί πάρα πολύ δύσκολο πρόγραμμα.
Και θα πρέπει να προσέξουν οι «πράσινοι» για να μην την πατήσουν και μείνουν εκτός οκτάδας. Δεν θέλει και πολύ άλλωστε. Αν ρίξετε μία ματιά θα καταλάβετε το γιατί.
Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν ακόμη ψηλό, αφού μόνο ο Παπαγιάννης κάνει την δουλειά, που πρέπει. Θα γίνει μεταγραφή, αλλά από μόνη της δεν σώζει πράγματα. Γιατί πρώτα από όλα ο Παναθηναϊκός πρέπει να γίνει ομάδα, που τώρα δεν είναι. Οποια ματς κερδίσει τώρα, τα κερδίζει χάρη στην αξία των παικτών του και τίποτε άλλο.
Το κακό για τους νταμπλούχους είναι ότι νίκησε η Βαλένθια μέσα στο Μόναχο. Το καλό είναι ότι έχασε η Αρμάνι από την Μπαρτσελόνα και η Φενέρ από την Μακάμπι. Είναι και αυτό πλέον στο παιχνίδι: να κοιτάει ο Παναθηναϊκός και τα αποτελέσματα των άλλων.