Εφές: Μακράν η μεγαλύτερη απογοήτευση της σεζόν στην Euroleague. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία της διοργάνωσης, που η ομάδα η οποία την έχει κατακτήσει δύο συνεχόμενες φορές να μένει εκτός πλέι οφ, πριν καν την τελευταία αγωνιστική της κανονικής διάρκειας. Οι λόγοι της μεγάλης αποτυχίας είναι πολλοί. Αφενός, παίκτες-κλειδιά του ρόστερ μεγάλωσαν ηλικιακά (βλ. Μπομπουά - Ντάνστον), ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξε και η απουσία του Λάρκιν λόγω τραυματισμού σε μεγάλο μέρος της σεζόν.
Η μεταγραφή του Κλάιμπερν μπορεί να ήταν σπουδαία για την ομάδα του Αταμάν (και ο ίδιος ο Τούρκος προπονητής φάνηκε αρκετά κορεσμένος η αλήθεια είναι), αλλά στην πράξη μετέβαλλε προς το χειρότερο τις ισορροπίες εντός των αποδυτηρίων, καθώς μιλάμε για παίκτη που ήθελε την μπάλα στα χέρια του. Όπως ακριβώς, δηλαδή, ο Μίτσιτς και ο Λάρκιν (απ' όταν επέστρεψε). Ταυτόχρονα, ούτε ο Ζίζιτς στο "5" δεν μπόρεσε να αναπληρώσει σε σκληράδα -ειδικά στην άμυνα- τον 37χρονο πια Ντάνστον.
Παναθηναϊκός: Τι να πει κανείς για τη φετινή εικόνα των Πράσινων στην Euroleague; Ο Παναθηναϊκός ολοκληρώνει μία χρονιά στη διοργάνωση, που μόνο τιμητική δεν είναι για το σύλλογο. Και που, δεδομένα, δεν πρέπει ποτέ να ξανάρθει. Μάλιστα η κατρακύλα δεν σταματάει ούτε στην Ελλάδα, εκεί όπου για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια, η ομάδα έχει γνωρίσει 6 ήττες(!) στην κανονική διάρκεια της Basket League.
Ενόψει της νέας περιόδου, πρώτο και κύριο μέλημα συνιστά το ζήτημα του προπονητή. Είναι κοινό μυστικό ότι στην κορυφή της λίστας του Παναθηναϊκού βρίσκονται τα ονόματα των Εργκίν Αταμάν και Πάμπλο Λάσο, με την ΚΑΕ να έχει καταθέσει ήδη επίσημες προτάσεις και στους δύο. Ως προς το ρόστερ οι αλλαγές θα είναι θεμελιώδεις και δομικές, με το ενδεχόμενο να φύγουν σχεδόν όλοι οι ξένοι να είναι ορατό. Για την ακρίβεια, μόνο ο Μάριους Γκριγκόνις ενδεχομένως να αισθάνεται πιο ήσυχος για τη θέση του στο ΟΑΚΑ (ίσως και ο Ματ Τόμας). Αυτές, πάντως, είναι αποφάσεις που οριστικά θα τις πάρει ο επόμενος προπονητής.
Αρμάνι Μιλάνο: Ακόμη μία χρόνια με μεγάλους στόχους και βλέψεις για την Αρμάνι, ακόμα μία αποτυχία. Με εξαίρεση τη συμμετοχή της στο Final-4 του 2021 (σ.σ. αποκλείστηκε στα ημιτελικά από την Μπαρτσελόνα του Σάρας), η ομάδα του Μιλάνο όχι απλά δεν πετυχαίνει, αλλά αποτυγχάνει παταγωδώς. Με πιο χαρακτηριστό παράδειγμα όλων το τι συνένη φέτος. Στο φινάλε της σεζόν έγινε κάποια προσπάθεια μήπως και επιχειρηθεί το θαύμα εισόδου στα πλέι οφ, όμως το... καράβι είχε χαθεί εδώ και καιρό.
Το καλοκαίρι αναμένονται σημαντικές αλλαγές στους Ιταλούς, αλλά αυτές φαίνεται πως δεν θα επηρεάσουν τον πάγκο, με τον Έτορε Μεσίνα εκτός απροόπτου να συνεχίζει κανονικά στη θέση του. Βέβαια, το ζητούμενο είναι πως θα αλλάξει το γεγονός, ότι σχεδόν κάθε παίκτης που μετακομίζει στο Μιλάνο, κάνει αντί για βήματα προς τα εμπρός βήματα προς τα πίσω. Από τον Πάνγκος, μέχρι τον Ντέιβις και τον Μήτογλου πέρσι. Μοναδική ίσως εξαίρεση συνιστά ο Σιλντς, που ανέβηκε επίπεδο σε σχέση με το τι βλέπαμε από εκείνον στην Μπασκόνια. Βέβαια κι αυτός έμεινε για το μεγαλύτερο μέρος της φετινής σεζόν εκτός δράσης λόγω τραυματισμού.
Μπάγερν Μονάχου: Μετά από δύο σερί συμμετοχές στα πλέι οφ της Euroleague και δύσκολους αποκλεισμούς με μειονέκτημα έδρας, η Μπάγερν Μονάχου έμεινε φέτος εύκολα εκτός από τη μάχη της 8αδας. Μπορεί το μπατζετ να μην βρίσκεται στο... θεό (σ.σ. δεν έχει το προνόμιο να διαθέτει κοινό ταμείο με την ποδοσφαιρική Μπάγερν, όπως π.χ. συμβαίνει με Μπαρτσελόνα και Ρεάλ), ωστόσο αυτό δεν μειώνει την αποτυχία του πράγματος.
Ο Αντρέα Τρινκιέρι δύσκολα θα συνεχίσει στον γερμανικό πάγκο, κλείνοντας έτσι έναν κύκλο στους Βαυαρούς που άνοιξε το 2020. Εκτός από τον Πάμπλο Λάσο, για τον πάγκο της Μπάγερν Μονάχου έχει ακουστεί επίσης και ο δικός μας, Γιάννης Σφαιρόπουλος, ο οποίος το φετινό καλοκαίρι αναμένεται να επιστρέψει σε πάγκο ομάδας της Euroleague. Τελευταία του δουλειά, υπενθυμίζεται, ήταν η Μακάμπι Τελ Αβίβ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αποφάσισε ο Γιαννακόπουλος - Ο νέος κόουτς που παίρνει το μεγάλο μπάτζετ και... bonus 4 κορυφαία ονόματα!