«Δεν έγινα από Κωστάκης... Κώστας σε μια μέρα», δηλώνει ο ίδιος κι έχει δίκιο. Οι αριθμοί δείχνουν πως το μοντέλο «Παπανικολάου» αναβαθμίζεται συνεχώς και τα περιθώρια βελτίωσης είναι ακόμη μεγάλα.
Τον πρωτογνωρίσαμε στο Ευρωμπάσκετ Εφήβων της Μαδρίτης το 2007. Παίζοντας τότε στη σκιά του φαινομένου «Κώστας Κουφός» δεν φάνηκε πολύ: 0,8 πόντοι και 1,2 ριμπάουντ σε 7,5 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα πρόσφερε στην Εθνική, που επέστρεψε στην Αθήνα με αργυρό μετάλλιο στο στήθος.
Ο μικρός συνέχισε να σαρώνει τα μετάλλια με τις «μικρές» Εθνικές ομάδες, αλλά πλέον όχι σε ρόλο θεατή ή κομπάρσου, αλλά ως πρωταγωνιστής. Το καλοκαίρι του 2009 η Εθνική Εφήβων σκαρφάλωσε στην κορυφή της Ευρώπης στη διοργάνωση του Πύργου και της Αμαλιάδας με τον Παπανικολάου, που ενηλικιώθηκε στη διάρκεια του τουρνουά, να δείχνει τα πρώτα ψήγματα του τεράστιου ταλέντο του: 9,2 πόντοι, 4,8 ριμπάουντ, 1,5 ασίστ, 1,5 κλέψιμο και 1 τάπα σε 29 λεπτά κατά μέσο όρο πρόσφερε έχοντας στο πλευρό του... Σλούκα, Μάντζαρη και Κατσίβελη.
Η εκτόξευση όμως ήρθε το επόμενο καλοκαίρι. Με την ίδια (πάνω-κάτω) παρέα, ο Παπανικολάου αναδείχθηκε πλέον όχι ένας από τους πρωταγωνιστές, αλλά ως ο ηγέτης της ομάδας. Οι Έφηβοι κατέκτησαν τη δεύτερη θέση στο Μουντομπάσκετ του Όκλαντ στη μακρινή Νέα Ζηλανδία με τον Κωστάκη να έχει 14,3 πόντους, 6,6 ριμπάουντ, 1,2 ασίστ, 1,2 κλεψίματα και 2,3 τάπες σε 30 λεπτά ανά αγώνα.
Τα καύσιμα στο ντεπόζιτο του νεαρού με τα τρομερά σωματικά προσόντα αρκούσαν και περίσσευαν για να οδηγήσει λίγες ημέρες μετά την Εθνική Νέων στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ρόδου: 11,8 πόντοι, 6,4 ριμπάουντ, 1,8 ασίστ, 2 κλεψίματα και 1,4 τάπες σε 33,3 λεπτά ανά αγώνα ήταν ο απολογισμός για τον Παπανικολάου, που αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης και προτού προλάβει να πάρει... ανάσα, έλαβε την πρόσκληση του Γιόνας Καζλάουσκας για προετοιμασία με την Εθνική Ανδρών εν όψει του Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας.
Κι όλα αυτά για έναν παίκτη που τη σεζόν που μόλις είχε ολοκληρωθεί είχε αγωνιστεί 56 λεπτά όλα κι όλα στην Α1 με τη φανέλα του Άρη! Ο Ολυμπιακός, που έκανε μαζικές επενδύσεις στα ταλέντα του ελληνικού χώρου, κατάφερε να κερδίσει τη μάχη με τον Παναθηναϊκό για την απόκτησή του Παπανικολάου, που ολοκλήρωσε τον κύκλο των επιτυχιών του με τη «χρυσή» φουρνιά του ελληνικού μπάσκετ με το αργυρό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Νέων της Κροατίας, όπου είχε 13,9 πόντους, 7 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2,4 κλεψίματα και 1 τάπα σε 36 λεπτά ανά αγώνα κερδίζοντας θέση στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά.
Η πρώτη του σεζόν στο λιμάνι είχε χαρακτήρα προσαρμογής. Και πάλι όμως, ο μικρός είχε πολύ περισσότερο χρόνο να «λάμψει» σε σχέση με το παρελθόν: 0,8 πόντοι, 1,2 ριμπάουντ, 0,8 ασίστ και 0,5 κλεψίματα σε 6:23 ανά αγώνα στην Ευρωλίγκα και 2,5 πόντους, 1,3 ριμπάουντ, 0,7 ασίστ, 0,5 κλεψίματα και 0,4 τάπες σε 9,9 λεπτά κατά μέσο όρο στην Α1 έγραψε το «κοντέρ» για τον Παπανικολάου, που κλήθηκε να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα. Πλέον δεν ήταν το σημείο αναφοράς μιας ομάδας, αλλά καλείτο να προσφέρει τα μέγιστα στον ελάχιστο χρόνο που είχε στο παρκέ και ταυτόχρονα να μάθει δίπλα σε κορυφαίους παίκτες βελτιώνοντας το παιχνίδι του. Η Εθνική δεν τον ξέχασε, ο Γιόνας Καζλάουσκας τον κάλεσε ξανά στην προετοιμασία για το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας και στις 18 Αυγούστου του 2010 έκανε ντεμπούτο με τους Άνδρες στη φιλική νίκη επί της Σλοβενίας στο ΟΑΚΑ πετυχαίνοντας κι ένα καλάθι. Θέση στη δωδεκάδα δεν βρήκε και πάλι, αλλά το νερό είχε μπει στο αυλάκι...
Την επόμενη σεζόν (2010/11) βρήκε περισσότερο χώρο στον Ολυμπιακό. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον εμπιστεύτηκε χρησιμοποιώντας τον ακόμη και βασικό και οι αριθμοί του Παπανικολάου πήραν την ανιούσα: 3,9 πόντοι, 3,1 ριμπάουντ, 0,6 κλεψίματα και 0,3 ασίστ σε 13:41 κατά μέσο όρο στο παρκέ στα παιχνίδια της Ευρωλίγκας, αλλά και 6,5 πόντοι, 4,1 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και 0,8 ασίστ σε 17,7 λεπτά ανά αγώνα στην Α1 ήταν οι αριθμοί που επιβεβαίωναν ότι ο μικρός προόδευε. Αργά αλλά σταθερά.
Μετά το «αγροτικό» των δύο προηγούμενων ετών με τους Άνδρες, το περασμένο καλοκαίρι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να κερδίσει θέση στη δωδεκάδα της Εθνικής. Τρίτη και φαρμακερή που λένε... Ο μικρός επωμίστηκε-λόγω και των πολλών απουσιών-αρκετές ευθύνες και ανταποκρίθηκε περίφημα κερδίζοντας πολύτιμες εμπειρίες και παραστάσεις για το μέλλον: 3,7 πόντοι, 3,3 ριμπάουντ και 1,1 ασίστ σε 18,7 λεπτά ανά αγώνα στα γήπεδα της Λιθουανίας «είπαν» οι αριθμοί για τον Παπανικολάου, που έβαλε το λιθαράκι του για την κατάκτηση της έκτης θέσης και της πρόκρισης στο Προολυμπιακό Τουρνουά.
Και φτάνουμε στο «σήμερα». Ο Κώστας και όχι πια Κωστάκης, με περισσότερη αυτοπεποίθηση πλέον, ξεδιπλώνει στο παρκέ το πολύπλευρο ταλέντο του: 6,6 πόντοι, 4,5 ριμπάουντ, 0,9 κλεψίματα, 0,6 τάπες και 0,6 ασίστ σε 19,8 λεπτά κατά μέσο όρο στην Α1 και 5,5 πόντοι, 3,6 ριμπάουντ, 0,6 κλεψίματα και 0,5 ασίστ σε 19:18 ανά αγώνα στην Ευρωλίγκα. Μάλιστα, η χθεσινή εμφάνιση στη μεγάλη νίκη επί της Αναντολού Εφές στην Πόλη ήταν η καλύτερή του με τα ερυθρόλευκα. Η πιστοποίηση του ταλέντου του, αλλά και η υπόσχεση πως τα καλύτερα έρχονται για τον Παπανικολάου, με Ολυμπιακό και Εθνική...
Πηγή: sport-fm.gr