Συνέντευξη εφ'όλης της ύλης έδωσε ο Τζέιμς Γκιστ.

Μεταξύ άλλων ο «Γκιστόπουλος» είπε στο "OverPlay" του "Amerikanos24":

Για τη σειρά με τη Ρεάλ το 2017-18:

«Μετά την ήττα που είχαμε εναντίον την Φενέρ το περασμένο χρόνο, είχαμε να παίξουμε με τη Μαδρίτη, νιώθαμε  κάτι διαφορετικό και ήταν  όπως, μετά το πρώτο παιχνίδι,  νιώθαμε ότι θα κυριαρχούσαμε σε ολόκληρη τη σειρά, ακόμη και  πριν από αυτό, δεν το σκεφτόμασταν καθόλου.  Δεν σκεφτόμασταν τίποτα για τη Μαδρίτη.  Δεν σκεφτήκαμε τίποτα για ποιον θα αντιμετωπίζαμε.  Ήταν απλά, όποιος κι αν ήταν αυτός που θα πηγαίναμε ενάντια,  θα προσπαθήσουμε να τους καταστρέψουμε.  Και το πρώτο παιχνίδι ήταν  μια καθαρή εικόνα του τι ήμασταν και το τι θέλαμε να κάνουμε σε αυτή τη σειρά. 

Το δεύτερο παιχνίδι με το που μπαίνουμε  εκεί, ήταν απλά διαφορετικό.  Μια διαφορετική ατμόσφαιρα.   Ήταν έτοιμοι για τις… γροθιές που είχαμε.  Είχαν τον Doncic, τον Rudy και όχι μόνο και σούταραν την μπάλα πολύ καλά. Αυτό είναι το  επικίνδυνο πράγμα με τη Μαδρίτη.  Η αποτελεσματικότητα με την οποία μπορούν να σουτάρουν την μπάλα και να παίζεις με μια τέτοια ομάδα σε  μια σειρά ή να παίζεις με μια τέτοια ομάδα στους τελικούς, αν πραγματικά  έχουν μια καλή μέρα εκείνη την ημέρα, είναι σχεδόν αδύνατο να τους κερδίσεις. Ειδικά και από την στιγμή που είχαν και τον Edy Tavares.  Είναι απλά άδικο να παίζεις εναντίον,  σε κάποιο βαθμό, ανάλογα με την ημέρα, πραγματικά είναι τόσο καλοί».

Για την άμυνά του πάνω στον Σπανούλη:

«Ήμουν πάντα υπερήφανος για την άμυνά μου.  Πάντα ήμουν υπερήφανος από τότε που ήμουν στο πανεπιστήμιο, παίζοντας για το πανεπιστήμιο του Maryland.  Πάντα ήμουν περήφανος για τις αλλαγές μου πάνω σε μικρότερους guards ή guards που ήταν  πραγματικά αποτελεσματικοί επιθετικά, που έπαιρναν την μπάλα για clear outs  Έτοιμοι να πάνε ένας εναντίον ενός.  Το λατρεύω αυτό.  Μου αρέσει αυτό γιατί ξέρω ότι θα είμαι δύσκολος  για να προσπαθήσουν να σκοράρουν.  Ξέρω ότι εννέα φορές στις 10, δεν πρόκειται να σκοράρουν. Ο Σπανούλης  για τον Ολυμπιακό, ήταν τα πάντα.  Αν ο Σπανούλης δεν είχε καλό παιχνίδι, Ο Ολυμπιακός δεν έκανε καλό παιχνίδι.  Αυτό ήταν το θέμα. 

Ο Πρίντεζης ήταν ένας μάγος στο post.  Ο Πεδουλάκης έλεγε ότι ήταν Έλληνας χορευτής.  Είναι σαν να χορεύεις.  Απλά, είναι εκεί κάτω και  πρέπει να είσαι σε θέση  να κινηθείς μαζί του, επειδή την ίδια στιγμή είναι απλά τόσο καλός, έχει  αυτό το άγγιγμα, αυτό το σπρώξιμο, είναι σχεδόν αδύνατο να το μαρκάρεις.  Θα μπορούσε να σουτάρει από οπουδήποτε στο το παρκέ, αυτοί είναι δύο  δύσκολοι παίχτες για να παίξεις εναντίον τους, αλλά ήταν απλά κίνητρο  για μένα επειδή ήμουν αμυντικός.  Μου άρεσε.  Δεν είχε σημασία ποιον θα αντιμετώπιζα, αν ήταν ο Σπανούλης ή κάποιος άλλος.  Λατρεύω αυτές τις αλλαγές.  Μου άρεσε πολύ.  Ήταν για μένα. 

Ήξερα ότι αν συνεχίσεις να με επιτίθεσαι σε περίπου τέσσερις ή πέντε κατοχές,  θα γίνεις αλλαγή γιατί ο προπονητής σου είπε να σταματήσεις να μου επιτίθεσαι.  Απλά ξέρω ότι αυτό θα συμβεί.  Έχω βγάλει πολλούς παίχτες από το  παιχνίδι επειδή πήγαν  ενάντια στο σχέδιο του παιχνιδιού.  Και αυτό ήταν ένα από αυτά τα πράγματα που παίρνω   πολλή υπερηφάνεια μέχρι και αυτή την ημέρα.  Εξακολουθώ να είμαι περήφανος γι’ αυτό.  Μου αρέσει ακόμα να παίζω άμυνα.  Ακόμα μου αρέσει αυτή η ευκαιρία. 

Θέλω να πω, με παίχτες σαν τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη, φίλε, είναι τόσο  καλοί ως παίκτες που είναι  μόνο σεβασμός που μπορώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό απέναντί τους, και  να είμαι σε θέση να μοιράζομαι το παρκέ με εκείνους, έκανε όλα  πολύ πιο ξεχωριστά και ουσιαστικά, επειδή ήταν αυτοί που ήταν.  Κέρδισαν πολλές Ευρωλίγκες.  Θα μείνουν ως οι καλύτεροι παίκτες που έπαιξαν ποτέ και είχα την ευκαιρία να τους ανταγωνιστώ».

Για τα τρίποντα του Βασίλη Σπανούλη:

«Αυτό που σκέφτομαι ακόμα και σήμερα είναι αυτό που έβαλε πάνω από τον Διαμαντίδη.  Για μένα, αυτό ήταν σαν μαχαίρι στην καρδιά.  Ήταν σαν το πέρασμα του στέμματος, επειδή ο Μήτσος αποσύρθηκε μετά,  θα έμπαινε σε σύνταξη μετά από αυτό και ο Σπανούλης είχε αρχίσει να κυριαρχεί.  Νομίζω ότι ήταν κάτι που έπρεπε να συμβεί στην  ιστορία, αλλά κοιτάζοντας πίσω ως μπασκετμπολίστας, είμαι  στην κορυφή του τριπόντου ακριβώς δίπλα του. Όμως είναι ο Μήτσος. Είναι σαν να ξέρω ότι το έχει.  Ξέρω ότι είναι ένας προς έναν μαζί με τον Σπανούλη, Ξέρω ότι μπορεί να το χειριστεί αυτό.  Ξέρω ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με αυτό. 

Και εκείνη τη στιγμή που ο Σπανούλης κάνει πλάι βήμα, δεν νομίζω ότι έκανε πλάι βήμα δεξιά. Έφυγε προς τα αριστερά, που ήταν περισσότερο προς το μέρος μου.  Και στο μυαλό μου, σκεφτόμουν να πάω να βοηθήσω για να προσπαθήσω να τον ενοχλήσω.  Αλλά επίσης δεν ήθελα να να δώσω μια ευκαιρία σε κάποιον άλλον παίκτη για το buzzer beater  βοηθώντας τον Μήτσο, που είναι εξαιρετικός αμυντικός. Ήμουν κάπως κολλημένος  σε δύσκολη θέση με αυτή την απόφαση.  Και ενστικτωδώς θα έπρεπε μάλλον να είχα πάει γιατί  ίσως να ενοχλούσε αυτό το σούτ.  Αλλά όταν έβαλε αυτό το σούτ, άλλαξαν τα πάντα. Το σκέφτομαι αυτό μέχρι σήμερα.

Για το σούτ που έβαλε  και έκρινε το ματς τηε Ευρωλίγκας στο ΣΕΦ… και πάλι, όπως είπα, βγάζεις το καπέλο σου σε μεγάλους  παίκτες όταν κάνουν σπουδαίες φάσεις.  Νομίζω ότι μπορεί να είχε έξι πόντους σε όλο το παιχνίδι.  Δεν σκόραρε τίποτα, αλλά στην τέταρτο περίοδο, με δύο,  τρία λεπτά ακόμα, ο Billy, ο Kill Bill, για χρόνια,  ήταν γνωστός ως ο πιο επικίνδυνος παίκτης στα τελευταία τέσσερα λεπτά του αγώνα. 

Δεν με νοιάζει τι έκανε  με το υπόλοιπο παιχνίδι.  Ήταν αυτό που θα έκανε στα τελευταία τέσσερα λεπτά.  Ήταν τόσο καλός.  Τράβηξε αυτό το σούτ μέσα στο ΣΕΦ και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να γελάσω.  Χαμογέλασα.  Δεν το περίμενα  να το τραβήξει τόσο γρήγορα.  Νόμιζα ότι θα έπαιρνε μια-δυο ακόμα τριπλές   για να φτάσει στη γραμμή των τριών πόντων. Το σούταρε από πολύ μακριά,  πολύ καλό ένστικτο από μέρους του».

Για τη σχέση του με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο:

«Ο DPG είναι σπουδαίος τύπος, φίλε.  Είναι σπουδαίος τύπος.  Ξέρεις, είναι κάποιος που έχω κατάφερε να χτίσω μια σχέση κατά τη διάρκεια  την εποχή που ήμουν στο Παναθηναϊκό όπου ήμασταν στην ίδια σελίδα, όταν είχα κάποια θέματα  με την κόρη μου, πίσω στην Αμερική, είχα  κάποια νομικά προβλήματα.  Πραγματικά στάθηκε δίπλα μου κατάλαβε ότι η οικογένειά μου  ήταν πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο.  Για το DPG είναι το ίδιο.  Η οικογένειά του είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο, και  οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες με τον Παύλο και τον θείο του και ο πατέρα του,  που είχαν τον Παναθηναϊκό ως οικογένεια. 

Είναι μια οικογένεια, και αυτό είναι που αισθάνεται για την ομάδα.  Έτσι αισθάνεται για τον οργανισμό, είναι το πώς αισθάνεται για την εξουσία γενικά.  Και αυτό ήταν κάτι που μπορούσαμε να σχετίζουμε με, γιατί όταν  έρχεται στην οικογένεια, τίποτα άλλο δεν είχε σημασία.  Και η καρδιά, ο ιδρώτας, τα δάκρυα, το αίμα που βάζει  στην ομάδα,  περιμένει από όλους να έχουν το ίδιο πάθος γι’ αυτό. 

Θα έλεγα ότι είναι πολύ αντιδραστικός, οι άμεσες αντιδράσεις του μπορεί σίγουρα να είναι εκτός τοίχου μερικές φορές, αλλά μετά αυτός  κάθεται πίσω και το σκέφτεται και, επιστρέφει κάτω και  τώρα κάνει ίσως καλύτερες αποφάσεις σε αυτές τις καταστάσεις,  αλλά σε γενικές γραμμές, είναι πραγματικά ένας σπουδαίος άνθρωπος,  είναι ο ιδιοκτήτης που σίγουρα θέλεις να έχετε στο πλευρό σου. Δεν θέλεις να τον έχεις εναντίον. Και ότι έχει κάνει  τα τελευταία δύο χρόνια, προσπαθώντας να ανανεώσει το ΟΑΚΑ  και τι είναι ο Παναθηναϊκός, ανοίγοντας το budget, φέρνοντας   περισσότερους ανθρώπους, που προσπαθούν να ξαναφτιάξουν το ΟΑΚΑ έτσι ώστε να είναι πιο φιλικό προς τους οπαδούς. 

Ό,τι γίνεται με τον οργανισμό, απλά  δείχνει, πόσο αφοσιωμένος είναι για την ομάδα και  στο να κάνει τα πάντα σχετικά με αυτό.  Και με τα χρόνια, φίλε μου, ήταν τόσο κοντά στο να φέρει πίσω  αυτά τα πρωταθλήματα  για τον Παναθηναϊκό σε επίπεδο Ευρωλίγκας.  Ήμασταν τόσο κοντά.  Ήμασταν κοντά όταν πήγαμε στο πέμπτο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα.  Ήμασταν κοντά με το πέμπτο παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ. Ήμασταν κοντά, εκείνη τη χρονιά που είχαμε τη Ρεάλ Μαδρίτης και την καταστρέψαμε  το πρώτο παιχνίδι, αλλά μετά χάσαμε  τα επόμενα δύο παιχνίδια.  Ήμασταν κοντά σε πολλές από αυτές τις στιγμές.  Αλλά ποτέ δεν ξεπεράσαμε αυτό το εμπόδιο.  Και έτσι γι’ αυτόν, που είναι τόσο παθιασμένος, φίλε, το αξίζει.  Το αξίζει.  Η ομάδα το αξίζει.  Οι οπαδοί το αξίζουν. Έχει περάσει αρκετός καιρός, αρκετός καιρός. 

Ο Παναθηναϊκός έχει πάρει έξι τίτλους. Είναι μια σεβαστή ομάδα στην Ευρώπη. Και αυτό είναι ένα πράγμα που οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν, οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο Παναθηναϊκός, αρκεί να έχουν τους οπαδούς πίσω τους, αρκεί να συμμετέχουν παίκτες που είναι πρόθυμοι να παίξουν, όπως είπε ο Θανάσης  για τη φανέλα, όχι για το όνομα που γράφει το πίσω μέρος, αλλά για το τριφύλλι,  αυτό σημαίνει τα πάντα όταν βάζεις αυτό μπροστά και είσαι  εδώ, είμαστε εδώ ως ομάδα. 

Είμαστε εδώ ως οικογένεια όταν παίζεις έτσι. Και αυτό είναι που ο Παναθηναϊκός κάνει αυτή τη στιγμή. Αυτή η ορμή που αυτοί οι παίχτες έχουν, είναι μια ομάδα. Είναι μια ομάδα αυτή τη στιγμή. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτές τις σειρές playoff  είναι ότι είναι ενωμένοι. Η χημεία είναι ισχυρή και ότι μπορούν να διατηρήσουν αυτή τη δυναμική γιατί αυτό είναι που θα τους προωθήσει και ο DPG έχει κάνει μια σπουδαία δουλειά όσον αφορά την οικοδόμηση μιας ομάδας και βάζοντάς την προς αυτή την κατεύθυνση. Κάνει το σωστό πράγμα. Και ο Σλούκας, θα ήθελα να προσθέσω ότι προσθέτοντας έναν παίχτη με εμπειρία και το διαμέτρημα που κερδίζει σαν τον Σλούκα είναι εξίσου σημαντικό».

​

Για το λόγο που δεν πήρε ποτέ ελληνικό διαβατήριο:

«Τρεις μήνες, τρεις μήνες, επειδή με αντάλλαξαν τον Δεκέμβριο από τη Μάλαγα στον Παναθηναϊκό.  Αυτό ήταν το 2012.  Σταμάτησα να παίζω τι το 2019;  Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Νοέμβριος, αυτούς τους τρεις μήνες, μέχρι τον Δεκέμβριο, αναπληρώνω αυτόν τον χρόνο και αυτά είναι τα επτά μου χρόνια.  Έτσι έπαιξα για επτά σεζόν, αλλά δεν είναι επτά ολόκληρα χρόνια. Είναι περίπου έξι χρόνια και εννέα μήνες.  Πρέπει να είναι επτά ημερολογιακά έτη, κατάλαβες;  Επτά ημερολογιακά έτη, πιστεύω. Σε κάποια φάση προσπαθούσα να πολιτογραφηθώ.  Ήθελα να παίξω για την εθνική ομάδα, φίλε.  Ήθελα πραγματικά να παίξω για την εθνική ομάδα.  Αλλά έλεγαν ότι η Η ελληνική εθνική ομάδα δεν  χρησιμοποιούσε πολιτογραφημένους παίκτες. Τώρα βλέπεις τον Thomas Walkup.  παίζει και είμαι κάπως σαν… Εγώ δεν μπορούσα, δεν μπορούσα να πάρω την ίδια  συμφωνία, αλλά ο χρόνος έχει αλλάξει, είναι αυτό που είναι, αλλά πραγματικά  θα ήθελα πολύ να αποκτήσω ελληνικό διαβατήριο.  Ο γιος μου γεννήθηκε στην Ελλάδα, ο πρωτότοκος γιος μου ήταν στην Ελλάδα, έτσι έχει  την ευκαιρία να μπορέσει να αποκτήσει ένα.  Αλλά, γενικά, ναι, Ήμουν έξι χρόνια και εννέα  μήνες αντί για επτά ολόκληρα χρόνια».

Για τον Κέντρικ Ναν:

«Δεν θα τον σύγκρινα με τον Mike James, αλλά θα ήθελα απλά ας πούμε γενικά, όπως για κάποιον σαν  τον Kendrick Nunn, ο οποίος έχει παίξει στο ΝΒΑ.  Έχει βρεθεί στο υψηλότερο επίπεδο, και ήταν αποτελεσματικός  στο υψηλότερο επίπεδο και αυτό τον τρόπο ζωής, όλα όσα  έρχεται μαζί με το ΝΒΑ, να είναι στο Μαϊάμι, νομίζω ότι ήταν στο LA  για λίγο, όταν είσαι εκτεθειμένος σε αυτό, αυτό είναι  αυτό που θέλεις ως παίκτης του μπάσκετ, ειδικά όταν προέρχονται από την Αμερική.  Το θέλεις αυτό.  Αυτό που βιώνει τώρα είναι ότι δεν είναι μόνο το ΝΒΑ  όπου μπορείς να νιώσετε έτσι αυτή τη στιγμή. 

Βρίσκεστε στην Αθήνα, Ελλάδα.  Παίζοντας για μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης όπου έχεις τους οπαδούς πίσω σου  αυτή τη στιγμή, το ΟΑΚΑ βουίζει αυτή τη στιγμή.  Νιώθεις αυτή την ενέργεια.  Είστε στην κορυφή της Ευρωλίγκας αυτή τη στιγμή.  Και βλέπετε ότι σε λατρεύουν όσο κερδίζετε, βάζεις νικητήρια καλάθια,  Και είσαι σαν τον LeBron James αυτή τη στιγμή.  Όλοι μιλάνε για σένα έτσι.  Δεν είναι μόνο το ΝΒΑ όπου μπορείς να αισθανθείς έτσι.  Δεν είναι μόνο το ΝΒΑ. Μπορείς να αισθάνεσαι έτσι. Μπορείς να λατρεύεσαι έτσι στην Ευρώπη, είτε είσαι στον  Παναθηναϊκό, είτε είσαι σε μια ομάδα όπως τον Ολυμπιακό, Partizan, Fenerbache, και όλες τις άλλες ομάδες που έχουν οπαδούς  όπως αυτοί, που υποστηρίζουν τις ομάδες τους και είναι πραγματικά πίσω από τις ομάδες τους και  ομάδες που έχουν τα χρήματα για να είναι σε θέση να σε πληρώσουν καλά για  αυτό που προσφέρεις στο τραπέζι. 

Το βιώνει αυτό αυτή τη στιγμή. Και νομίζω ότι είναι κάτι που αν συνειδητοποιήσει ότι θα μπορούσε πραγματικά να ζήσει από αυτό και να το πιστέψει,  όλα είναι πιθανά, είναι ένας πραγματικά καλός παίκτης, στην πρώτη του γεύση της Ευρωλίγκας, κάνει πραγματικά καλή δουλειά, εξαιρετική δουλειά. Και μου αρέσει να το βλέπω αυτό, μου αρέσει να τον βλέπω να αντιμετωπίζει τις αντιξοότητες. 

Μου αρέσει να τον βλέπω να στέκεται ψηλά, ειδικά για τον Παναθηναϊκό. Αλλά νομίζω ότι αυτή τη στιγμή αυτό που συνειδητοποιεί είναι ότι αυτό είναι  διαφορετικό από το ΝΒΑ και σχεδόν κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσε να είναι  καλύτερο, επειδή τα γήπεδα του NBA και οι οπαδοί του ΝΒΑ δεν είναι έτσι. Δεν είναι σαν τον Παναθηναϊκό, δεν περπατάς στο ΟΑΚΑ,  δεν θα μπεις σε καμία αρένα στις Ηνωμένες Πολιτείες και είναι σαν το ΟΑΚΑ. Στο υπόσχομαι αυτό, οπότε για αυτόν να βρίσκεται στην κορυφή και στην θέση του οδηγού αυτήν τη στιγμή, νομίζω ότι είναι τεράστιο. 

Νομίζω ότι είναι κάτι που πρέπει να καθίσει και να το σκεφτεί πραγματικά. Όταν είσαι 28, μόλις τώρα φτάνεις στα δύο χρόνια της ακμής σου. Από το 28 στο 32, τουλάχιστον για τις επόμενες τέσσερις ή πέντε χρονιές, θα είναι σε κορυφαίο επίπεδο. Θα κάνει πράγματα που θα εκπλήσσουν τον εαυτό του και θα μπορούσε  ενδεχομένως να το κάνει για τον Παναθηναϊκό. Θα μπορούσε να το κάνει για μια κορυφαία ομάδα στην Ευρωλίγκα, και να πληρώνετε πολύ καλά  χρήματα με μια πολύ καλή βάση οπαδών. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να σκεφτεί. 

Θέλεις να επιστρέψεις στο ΝΒΑ όπου δεν θα είσαι ο πρωταγωνιστής; Θα πληρωθείς καλά, αλλά δεν θα είσαι ο πρωταγωνιστής. Το κάνεις μόνο και μόνο για το λογότυπο ή επειδή αγαπάς πραγματικά το μπάσκετ. Αν αγαπάς πραγματικά το μπάσκετ, εγώ νομίζω ότι θα έπρεπε να παραμείνεις στην Ευρωλίγκα».

Δείτε τη συνέντευξη:

Κέντρικ Ναν Τζέιμς Γκιστ Βασίλης Σπανούλης Euroleague Παναθηναϊκός