Για τριάντα λεπτά πλην δύο δευτερολέπτων, ο Παναθηναϊκός ήταν περίπου πελαγωμένος στο παρκέ. Ό,τι έφτιαχνε η επίθεση, περισσότερο βασισμένη στο ατομικό ταλέντο, το γκρέμιζε η μαλακή σαν βούτυρο άμυνα. Από τις δύο ομάδες, η Μπαρτσελόνα ήταν αυτή που έμοιαζε να σκοράρει βάσει πλάνου και συγκεκριμένης στόχευσης.

Ο νεανίας Νούνιεθ μπήκε ατρόμητος και στόχευσε ανελέητα τον ζεστό Μπράουν και τον κρύο Σλούκα, ο Πάρκερ ήταν σταθερά ένα βήμα μπροστά από τον Χουάντσο και το ανελέητο κυνηγητό του Καλαϊτζάκη στον Πάντερ δεν είχε πρακτικό αποτέλεσμα. Για δεύτερη φορά σε μια εβδομάδα και ακόμα καλύτερα, οι πράσινοι είχαν σταματήσει μετά τον Τζέιμς τον καλύτερο αντίπαλο σκόρερ, αλλά ήταν εννιά πόντους πίσω. Το χειρότερο ήταν πως κανείς δεν φαινόταν σίγουρος για το πώς θα αντιστρεφόταν η κατάσταση.

Διαβάστε όλο το blog στο novasports.gr