Πολλά και ενδιαφέροντα είπε ο Παναγιώτης Καπάζογλου για τον Κώστα Σλούκα στην εκπομπή «Πάρε-Βάλε».
Διαβάστε επίσης...
Ο ατζέντης του αρχηγού του Παναθηναϊκού έκανε μια αναδρομή στην καριέρα του 35χρονου γκαρντ, για να τονίσει το κίνητρο που έχει ο Σλούκας για μια νέα κατάκτηση της Euroleague με το «τριφύλλι».
Παράλληλα, αναφέρθηκε τόσο στον Γιώργο Μπαρτζώκα όσο και στο ποια ομάδα από το ΝΒΑ είχε τσεκάρει την περίπτωση του διεθνούς άσου.
Αναλυτικά, ο Π. Καπάζογλου είπε: «Από το 2007 έχω κοινή πορεία με τον Κώστα Σλούκα από τότε που έπαιζε στον Μαντουλίδη. Ο Σλούκας μαζί με τους υπόλοιπους καλούς 90άρηδες που έγραψαν ιστορία στη συνέχεια. Το πρώτο μεγάλο τουρνουά ήταν το 2008 στην Αμαλιάδα που πήραμε το χρυσό. Ήταν ο πρώτος σκόρερ της Γ’ Εθνικής, αλλά πριν ξεκινήσει το τουρνουά της Αμαλιάδας δε γινόταν ντόρος ποιος θα τον πάρει.
Όταν άρχισε η ομάδα να κερδίζει, τότε, παρουσιάστηκε αυξημένο ενδιαφέρον από την αγορά. Προσεγγίστηκε από τον Ολυμπιακό. Φυσικά, δεν υπήρχε μεγάλη συζήτηση για το οικονομικό. Ο Ολυμπιακός ήθελε να δημιουργήσει έναν κορμό νέων Ελλήνων παικτών. Περισσότερο ο Γιαννάκης και ο Μανουσέλης τον είχαν ξεχωρίσει. Ήταν μια εποχή λίγο διαφορετική. Ήταν μια περίοδος που και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είχαν τα δύο καλύτερα ρόστερ της Ευρωλίγκα με πολλούς αστέρες. Οι πρώτες δύο χρονιές στον Ολυμπιακό ήταν χρονιές προσαρμογής. Προπονήθηκε πιο επαγγελματικά, βελτίωσε το κορμί του. Έδειξε κάποια στοιχεία που έκαναν τον Ολυμπιακό να τον αποκτήσει, αλλά υπήρχαν μεγάλοι παίκτες στο ρόστερ. Ξεκίνησε μετέπειτα, η κουβέντα πως τρίτη χρονιά δεν θα μπορούσε να μείνει σε μικρούς ρόλους. Ήταν σωστό το τάιμινγκ και για τον ίδιο να αγωνιστεί ως δανεικός στον Άρη. Προέρχεται από τη Θεσσαλονίκη. Ο Άρης είχε έμπειρους παίκτες που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί και να τους φτάσεις. Έπαιζε και στο Eurocup. Ίσως, είναι η πιο πετυχημένη ιστορία δανεισμού που υπάρχει.
Ακολούθησαν οι Ευρωλίγκες. Η πορεία του ήταν συνεχώς ανοδική και σε επίπεδο παραστάσεων και σε επίπεδο συμμετοχής. Ο Ολυμπιακός πήγε σε ένα ακόμη Final Four στην εποχή Σπανούλη. Έπαιρνε το ρόλο του σημαντικού game changer. Εκεί ήταν σε ένα σταυροδρόμι, που ήθελε να βγει πιο μπροστά. Ο Σπανούλης ήταν ακόμα, στο πικ της καριέρας του στα 32-33. Ο Σλούκας είχε να κάνει μια επιλογή στη σιγουριά του περιβάλλοντος του Ολυμπιακού περιμένοντας την αποστρατεία του Σπανούλη ή να κολυμπήσει χωρίς σωσίβιο σαν ξένος. Η ιστορία έδειξε ότι τον δικαίωσε η απόφασή του να πάει στη Φενέρμπαχτσε.
Υπήρχαν κι άλλες ομάδες που εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους, αλλά η Φενέρ του έδωσε το ρόλο και την προπονητική προσέγγιση που ήθελε. Μετά την κουβέντα με τον Ομπράντοβιτς δεν υπήρξε κάτι άλλο. Είχε πάρει την απόφαση να παλέψει για κάτι διαφορετικό σε ένα διαφορετικό σύστημα κι αυτό έγινε. Θεωρώ ότι η σχέση Ομπράντοβιτς-Σλούκα ήταν σχέση δασκάλου-μαθητή. Η Φενέρ ήταν σε διαδικασία αναδόμησης. Ήθελε μια ομάδα δική του και να βρει έναν παίκτη που να τον βαφτίσει κουμανταδόρο της ομάδας. Υπήρχαν τρία ονόματα στο μυαλό του εκείνη την εποχή, κανένας εξ αυτών, δεν ήταν μεγάλο όνομα.
Στην αρχή είχε θέματα προσαρμογής και τραυματισμών. Έχασε αρκετό διάστημα στο Top 16. Κατάφερε να παίξει στον πρώτο αγώνα των πλέι οφ με τη Ρεάλ στην Κωνσταντινούπολη και ήταν game changer από τον πάγκο. Έτσι, η Φενέρ πήγε στο Final Four του Βερολίνου. Θα μπορούσε να είχε έξι Ευρωλίγκες ο Σλούκας. Πάνω-κάτω, υπάρχει μια δικαιοσύνη. Φυσικά, πήρε την Ευρωλίγκα με το πεταχτάρι του Πρίντεζη.
Από το 2019 και μετά είχε αρχίσει να ωριμάζει η ιδέα της επιστροφής στον Ολυμπιακό. Είχε χάσει τον πατέρα του, ήρθε και ο κορωνοϊός. Η αποχώρηση του Ομπράντοβιτς, θα έλεγα, ότι οριστικοποίησε την απόφασή του. Θεώρησε πως ό,τι μπορούσε να κερδίσει, το κέρδισε. Ο Μπογκντάνοβιτς έφυγε στο NBA, ο Γιούντο είχε τραυματιστεί.
Με τον Μπαρτζώκα είχαν συνεργαστεί και στην προηγούμενη θητεία του στον Ολυμπιακό. Είχαν κερδίσει και μια Ευρωλίγκα. Συζήτησαν τι θέλει ο ένας από τον άλλον και ξεκίνησε η ιστορία. Υπήρχε μόνο ο Ολυμπιακός. Η Φενέρ φέρθηκε άψογα στον Σλούκα και εκείνος όπως πάντα, έδωσε τον καλύτερο εαυτό του. Δεν ήταν ελεύθερος. Ο Κοκόσκοφ πήγε προπονητής. Τεχνικά δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού ο Σλούκας. Η πρώτη χρονιά ήταν περίεργη λόγω κορωνοϊού. Τα γήπεδα ήταν άδεια. Ακόμα ψαχνόταν. Φτιαχνόταν και το μοντέλο της ομάδας στο μυαλό του Μπαρτζώκα. Σιγά σιγά άρχισε να χτίζει τις σταθερές του, με τις οποίες θα κινούνταν τα πράγματα. Άρχισε να ανατέλλει και το άστρο του Σάσα. Όντως μετά έπαιξε καταπληκτικό μπάσκετ.

Σλούκας και Μπαρτζώκας είναι εξαιρετικοί επαγγελματίες. Νομίζω πως πλέον, δεν υπάρχουν μυστικά. Ο κάθε παίκτης βλέπει τα πράγματα από τη δική του πλευρά. Ο προπονητής έχει να διαχειριστεί δώδεκα “εγώ” στο ρόστερ. Από την πρώτη μέχρι και την τελευταία στιγμή, η κατάσταση ήταν απόλυτα λειτουργική και αποτελεσματική. Δεν επηρεάστηκε κάπου, κάποιος. Η τελική εικόνα στο γήπεδο ήταν εξαιρετική. Ήταν μια τρομερή διετία που τελείωσε με ένα κακό παιχνίδι. Ήταν 1.5 μήνας που για τη Ρεάλ έγιναν τρομερά πράγματα. Όλο το σύμπαν είχε συνωμοτήσει. Ίσως ο Μπαρτζώκας έκρινε πως ό,τι είχαν να πουν, το είπαν (σ.σ για το ραντεβού με τον Σλούκα το καλοκαίρι που έφυγε από τον Ολυμπιακό). Στο τέλος της ημέρας, μόνο μέσα στο μυαλό και την ψυχή του καθενός ξέρουμε τι έγινε.
Νομίζω ότι εκείνη την ώρα ένιωσε ότι έχει ένα κίνητρο να δείξει ότι είναι πιο σημαντικός από εκείνο που πίστευε τη δεδομένη στιγμή ο οργανισμός του Ολυμπιακού. Αυτό θα μπορούσε να το αποδείξει παίζοντας για τον αιώνιο αντίπαλο. Εγώ του είχα πει, πως εκείνη τη στιγμή η Φενέρ ήταν ξαναζεσταμένο φαγητό. Συζητούσε με τη Φενέρ, γιατί είχε εξαιρετικές σχέσεις. Βρισκόταν και ο Ιτούδης στην ομάδα. Του είπα ότι η κατάσταση στη Φενέρ δεν είναι καλή. Υπάρχει ένα controversy των προσωπικοτήτων κι αυτό δεν κατέληξε καλά. Στο ενδιάμεσο ο Σλούκας έκανε και οικογένεια. Είχε ένα παιδάκι, στη συνέχεια περίμενε και δεύτερο.
Όλα έγιναν πάρα πολύ γρήγορα με τον Παναθηναϊκό. Σε όλα τα παράθυρα που ο Σλούκας έμενε free agent, υπήρχε δεδομένο το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού. Έγινε ένα τηλέφωνο, μια συζήτηση και τελείωσαν τα πράγματα σε δύο μέρες. Τετάρτη τελείωσε από τον Ολυμπιακό, Σάββατο μεσημέρι έπεσαν οι υπογραφές. Δεν το είχε στο μυαλό του μέχρι και το ραντεβού με τους προέδρους. Το εντρύφησε με τη σύζυγό του πρώτα από όλα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία εντός δύο 24ώρων, πήρε την απόφαση και ξεκίνησε την Αττική Οδό. Το κίνητρο ήταν πάνω από όλα. Ο Παναθηναϊκός προερχόταν από τη χειρότερη χρονιά που είχε βιώσει. Το πρωτάθλημα είχε τελειώσει με μια διακοπή και ένα μεγάλο σκορ του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ. Οι υπόλοιπες ομάδες ήταν σε κάποιο ψηλό επίπεδο ούτως ή άλλως και υπήρχε λιγότερος χώρος. Όπως το 2015 έτσι και το 2023, ήταν ο δύσκολος δρόμος. Όλα έγιναν και με δραματικό τρόπο. Για τον Παναθηναϊκό από το πρώτο πλέι οφ με τη Μακάμπι μέχρι τον 5ο τελικό του ελληνικού πρωταθλήματος, αν δεν κάνω λάθος, ο Παναθηναϊκός είχε εφτά match ball. Το 4ο και το 5ο παιχνίδι με τη Μακάμπι, ο ημιτελικός και ο τελικός της Ευρωλίγκα και τα τρία παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Κινηματογραφική ταινία να έκανες, θα έλεγες, δεν γίνεται αυτό. Ο Λεσόρ κάνει 2/15 βολές, σε όλα υπήρχε ένα δράμα.
Σε όλα τα σημαντικά παιχνίδια στο τέλος, ο Σλούκας ήταν MVP της Ευρωλίγκα, MVP του πρωταθλήματος. Επειδή το μπάσκετ είναι ένα άθλημα αρκετά περίπλοκο, οι λέξεις είναι λίγες και βάζουμε ταμπέλες που είναι λάθος. Αυτό που πίστευε το έκανε και πέτυχε τους στόχους που είχε στο μυαλό του.
Ο καθένας είναι αυτός που είναι. Τα κριτήρια είναι υποκειμενικά. Χωρίς να ξέρω την καθημερινότητα και τη ρουτίνα του καθενός, από τους αθλητές που έχω εκπροσωπήσει και δουλέψει, σίγουρα ο Κώστας είναι ένα παράδειγμα προσήλωσης, συγκέντρωσης, προπόνησης. Όλα τα παιδιά σε αυτό το επίπεδο, προπονούνται σκληρά. Αυτό που διαφοροποιεί τα πράγματα, είναι το πώς ζεις και την υπόλοιπη μέρα. Ο Κώστας ξυπνάει και κοιμάται σύμφωνα με το μπάσκετ. Είναι γιατρός και φυσιοθεραπευτής του εαυτού του. Ξέρει πριν πάει στον γιατρό τη διάγνωση για να μπορεί να κερδίζει χρόνο. Όλα αυτά τα μικρά πράγματα. Βλέπει τα παιχνίδια, αναλύει, προσπαθεί να διορθώσει. Είναι ένας basketball freak. Ήταν ένα συνηθισμένο σώμα. Είναι τρομερό ότι κάθε χρόνο είναι καλύτερος σωματικά. Και τώρα είναι καλύτερος από πέρυσι και πρόπερσι. Είναι πιο γραμμωμένος. Είναι ένα μεγάλο κίνητρο για τον Σλούκα το repeat. Δεν έχει στο μυαλό του να πει ότι είναι καλύτερος. Αν έχει 5 Ευρωλίγκες, είναι ένα τρομερό κίνητρο. Είναι κάτι αξιομνημόνευτο. Το να είναι back to back, όπως είχε κάνει με τον Ολυμπιακό, είναι επιτεύγματα που σίγουρα τον ιντριγκάρουν στο καθαρά δικό του ατομικό επίπεδο και όχι σε σύγκριση με τους άλλους. Οι συγκρίσεις βγάζουν διάφορα λανθασμένα συμπεράσματα χαρακτήρα ή συμπεριφοράς. Αυτά είναι κυρίως δημοσιογραφικά.
Αυτό που εισπράττω είναι ότι ο Σλούκας δεν θα ήθελε να παίζει χαριστικά. Άλλο να δώσει 10-15′ την εμπειρία του στα κρίσιμα παιχνίδια, όχι να είμαι για να είμαι. Το σώμα του τον διαψεύδει και μας διαψεύδει όλους. Αν θα παίξει ένα ακόμα χρόνο ή δύο, δεν το γνωρίζουμε. Σήμερα που μιλάμε δεν σκέφτεται κάτι για την ανανέωση. Δεν τον βλέπω να παίζει μέχρι τα 39 ή τα 40. Θέλει να είναι στο γήπεδο και να αποδίδει όπως θέλει. Θέλει να είναι… Σλούκας για 15 λεπτά.
Το τελευταίο του απωθημένο είναι ένα μετάλλιο στην Εθνική Ανδρών. Τα πήρε μαζεμένα μικρός. Δυστυχώς, δεν είμασταν αρκετά ικανοί να κατακτήσουμε πράγματα. Πάντα, κάπου, κάτι χανόταν. Δεν υπήρχε τίποτε ιδιαίτερο από το NBA για τον Σλούκα. Η πιο σοβαρή περίπτωση ήταν στην πρώτη ανανέωση με τον Ολυμπιακό το 2012 ένα τηλέφωνο από τους Λέικερς. Με πήρε ο ευρωπαίος σκάουτερ από τους Λέικερς. Και ο Σλούκας έχει το mentality του Διαμαντίδη, ότι δεν του ταίριαζε το NBA».