Ο Ματίας Λεσόρ, στο πλαίσιο της μεγάλης συνέντευξης που παραχώρησε στο "Club 1908", θυμήθηκε τη βραδιά του τραυματισμού του και αποθέωσε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο για τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα του νέου συμβολαίου του Γάλλου άσου.

Διαβάστε επίσης...

"Φτιάχνει" τους Παναθηναϊκούς ο Γκιστ με ατάκα για το μέλλον του Ναν (Vid)

"Φτιάχνει" τους Παναθηναϊκούς ο Γκιστ με ατάκα για το μέλλον του Ναν (Vid)

Τρομερός Ομπράντοβιτς - “Ίσως πρέπει να με βρίζουν και μένα…”

Τρομερός Ομπράντοβιτς - “Ίσως πρέπει να με βρίζουν και μένα…”

Αναλυτικά ένα μέρος όσων τόνισε ο Γάλλος σέντερ, σε συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στο app της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, "Club 1908":

Για τον τραυματισμό του κόντρα στην Μπασκόνια: «Μπορώ και καταλαβαίνω κάποια πράγματα που κάποιοι δεν μπορούν να το καταλάβουν. Μπορούν να πιστεύουν ότι είμαι τρελός, μπορούν να πιστεύουν ότι δεν έχει κανένα νόημα το ότι κάνω, αλλά αυτός είναι απλά ο τρόπος που αντιδρώ από όταν γεννήθηκα. Αν θέλω να κλάψω, θέλω να το κρατήσω για τον εαυτό μου. Δεν θέλω ο κόσμος να με βλέπει στις κακές μου στιγμές, θέλω το αντιμετωπίσω μόνος μου. Όταν ήμουν στον αγώνα, κατάλαβα πολύ γρήγορα τι συνέβη. Κοίταξα το πόδι μου και είδα ότι δεν μπορούσα να το κρατήσω πλέον. Κρεμόταν. Και ήξερα ότι δεν υπήρχε τίποτα που ο γιατρός μπορούσε να κάνει. Ήξερα ότι το παιχνίδι είχε τελειώσει για μένα και ότι θα έμενα εκτός. Ήταν ένα σοκ στην αρχή. Και μετά συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί. Ζήτησα όμως να μη βγω με φορείο από το παρκέ. Δεν ήθελα».

Για την στιγμή του τραυματισμού και το σπριντ που έκανε για τα αποδυτήρια: «Είπα "όχι μπορώ να φύγω". Δεν θέλω να φύγω πάνω σε φορείο... Ήρθα στο γήπεδο μόνος, περπατώντας. Θα φύγω έτσι επίσης. Με οποιονδήποτε τρόπο. Τους είπα απλά να με βοηθήσουν να σηκωθώ. Με σήκωσαν και μόλις σηκώθηκα, έφυγα. Είπα "είμαι καλά. Μην ανησυχείτε για μένα πια, απλά παίξτε το παιχνίδι"... Ήθελα απλά οι συμπαίκτες μου και όλοι στο γήπεδο να προχωρήσουν μπροστά. Είχαν τελειώσει όλα, δεν μπορούσε κανείς να κάνει κάτι. Οπότε, γι' αυτό είπα ότι πρέπει να φύγω».

Για τη φωτογραφία που ανέβασε με τον γιο του μέσα από το ασθενοφόρο: «Προσπαθούσα να τους κάνω όλους να μην ανησυχούν. Ήθελα να μάθουν πως είμαι ήδη καλά. Ο γιος μου ήταν επίσης εκεί. Κι αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος για τον οποίο ήθελα να φύγω. Δεν ήθελα ο γιος μου να καταλάβει τι γινόταν. Ήταν δίπλα μου όλη την ώρα. Ήταν σημαντικό να τον έχω μαζί μου, να τον βλέπω εκεί. Δεν ήξερε τι γινόταν και έλεγε ‘μπαμπά, θέλω να δω το παιχνίδι’ κι εγώ ήμουν χαρούμενος που ήταν εκεί μαζί μου. Μου έδωσε θετική ενέργεια. Αυτό κάνει σε καθημερινή βάση, μου δίνει θετική ενέργεια. Είμαι πολύ χαρούμενος που τον έχω δίπλα μου και ήμουν τυχερός που τον είχα μαζί μου εκείνη την ημέρα».

Για τους συμπαίκτες του που τον επισκέφτηκαν στο νοσοκομείο: «Υπήρχαν κάποιοι που ήρθαν να με δουν στο νοσοκομείο την ίδια νύχτα, κάποιοι ήρθαν την επόμενη μέρα, κάποιοι μου τηλεφώνησαν. Όλοι ήρθαν όμως. Όπως είδαμε και πριν, η οικογένειά μας, η πολύ μεγάλη μας οικογένεια, ήταν εκεί για μένα. Μου είπαν ότι, ό,τι κι αν χρειαστώ, θα είναι δίπλα μου. Ήρθαν να με επισκεφθούν είτε στο νοσοκομείο είτε όπου κι αν ήμουν. Στην αρχή ήταν δύσκολο για μένα να είμαι με τους συμπαίκτες μου, γιατί τους έβλεπα να συνεχίζουν την καθημερινότητά τους, να προετοιμάζονται για την προπόνηση, για τα ματς. Ήταν δύσκολο να το διαχειριστώ».

Για τις μέρες μετά τον τραυματισμό του και τη στιγμή που συνάντησε ξανά τους υπόλοιπους «πράσινους»: «Την πρώτη φορά που πήγα στο νοσοκομείο, προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι και να επικεντρωθώ στην προπόνηση, ακόμα κι αν δεν ήμουν εκεί. Ήξερα ότι θα ήταν δύσκολο να βρίσκομαι γύρω από την ομάδα, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που το ένιωθα τόσο έντονα. Η μόνη άλλη φορά που ένιωσα έτσι ήταν όταν ήμουν μικρός και δεν μπορούσα να παίξω. Τότε, τουλάχιστον, μπορούσα να κάνω κάτι, να προπονηθώ, να βελτιωθώ. Αυτή τη φορά, όμως, ήταν διαφορετικά. Ήταν πολύ δύσκολο να βλέπω τους άλλους να συνεχίζουν κανονικά, ενώ εγώ έπρεπε να αποχωριστώ το γήπεδο. Αλλά όταν επέστρεψα, ένιωσα τη στήριξη όλων. Ήταν εκεί, χαρούμενοι που με έβλεπαν ξανά. Μου έδωσαν ενέργεια, θετική διάθεση, με ενθάρρυναν».

Για την πορεία της αποθεραπείας του: «Ελπίζω να επιστρέψω σύντομα, αλλά ξέρω ότι η θεραπεία με βοήθησε πολύ. Όπως είπα, οι πρώτες εβδομάδες ήταν πολύ δύσκολες. Ήταν η πρώτη φορά που έπρεπε να περάσω κάτι τέτοιο. Στην καριέρα μου, οι τραυματισμοί μου ήταν πάντα μικροί, δύο ή τρεις εβδομάδες το πολύ. Αυτή είναι η πιο σοβαρή κατάσταση που έχω ζήσει. Το να είμαι μακριά από το παιχνίδι που αγαπώ τόσο πολύ είναι τρομερά δύσκολο. Αλλά δεν άλλαξα τον τρόπο σκέψης μου. Συνέχισα να έχω το ίδιο πάθος, γιατί το μπάσκετ είναι το μόνο που θέλω να κάνω».

Για τα μαθήματα που πήρε: «Ίσως όλο αυτό να είναι ένα μάθημα. Ίσως να έπρεπε να μάθω περισσότερα για το σώμα μου, να καταλάβω πράγματα που πριν δεν είχα σκεφτεί. Σήμερα νιώθω ότι πήρα πολλά μαθήματα. Ίσως να είναι και μια ευλογία. Όταν πέφτεις, το σημαντικό είναι το πώς σηκώνεσαι. Και κατάλαβα πως, πέρα από όλα, μπορώ να γίνω ένα παράδειγμα για τα παιδιά που έχουν περάσει δυσκολίες. Αυτό μου δίνει έναν επιπλέον σκοπό. Μου δίνει περισσότερη δύναμη για τη ζωή. Μετά από όλα αυτά, το βλέπω και σαν πατέρας, όχι μόνο σαν παίκτης. Δεν ήθελα να με δει κανείς πεσμένο, ούτε ο γιος μου, ούτε οι φίλοι μου, ούτε η οικογένειά μου. Νομίζω πως όλο αυτό είναι κάτι πολύ αληθινό. Είναι κάτι μεγαλύτερο από εμένα».

Για το παρατσούκλι «λιοντάρι»: «Εκτιμώ το ότι με αποκαλούν έτσι. Ότι νομίζουν πως είμαι δυνατός χαρακτήρας και άνθρωπος. Το λιοντάρι είναι ο Βασιλιάς της ζούγκλας και πολλές φορές το παρκέ μετατρέπεται σε ζούγκλα άρα ταιριάζει. Αλήθεια συχνά νιώθω σαν θηρίο σε κλουβί, δεν υπάρχουν λέξεις που να περιγράφουν το πόσο θέλω να επιστρέψω στο παρκέ. Είναι ευλογία όμως που μπορώ και περπατάω ξανά χωρίς βοήθεια. Να νιώθω καλά με το σώμα μου. Είχα χρόνο να περάσω με την οικογένεια μου. Ζήτησα να επιστρέψω στο γήπεδο μόνο όταν μπορούσα να περπατήσω κανονικά και η ομάδα συμφώνησε. Αυτός είμαι και έτσι λειτουργώ. Δεν θέλω ο κόσμος να με βλέπει όταν δεν είμαι καλά. Θέλω να είμαι αυτός που φέρνει θετική ενέργεια στην ομάδα. Όταν αισθάνθηκα ότι είναι η κατάλληλη στιγμή και μπορούσα να περπατήσω τότε αποφάσισα να επιστρέψω στο παρκέ και η ομάδα το σεβάστηκε απόλυτα. Είμαι όντως σαν θηρίο σε κλουβί και ανυπομονώ να σπάσω τα δεσμά μου».

Για το αν ονειρεύεται το πρώτο κάρφωμα μετά την επιστροφή του: «Το ονειρεύομαι συνέχεια. Χθες μάλιστα έπαιζα με τον γιο μου σε μια χαμηλή μπασκετούλα και κάρφωνα την μπάλα. Έπαιζα περισσότερο από αυτόν. Μου έλεγε μπαμπά έλα να σουτάρουμε και εγώ συνέχιζα να καρφώνω. Το σκέφτομαι συνέχεια όμως δεν πρέπει να βιάζομαι. Πρέπει να μάθω να χειρίζομαι το σώμα μου, τις κινήσεις μου. Αλλά σίγουρα όταν καρφώσω θα πάρω τεχνική ποινή για το πως θα αντιδράσω. Θα ουρλιάξω, θα κρεμαστώ από τη στεφάνη, θα κυλιστώ στο παρκέ. Ανυπομονώ».

Για την αποθέωση από το κοινό όταν επέστρεψε στο ΟΑΚΑ στο ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης: «Ήταν περίεργο συναίσθημα. Παρά το ότι μπορεί να σκέφτεται ο καθένας, δεν μου αρέσει να τραβάω την προσοχή. Είναι κάτι που μπορώ να διαχειριστώ όσο παίζω. Όταν είμαι εκτός παρκέ είμαι ένας συγκρατημένος άνθρωπος. Άρα όλο αυτή η προσοχή με έκανε να νιώσω αμήχανα όσο και αν την εκτιμώ. Δεν ήθελα όμως να αποσπάσω την προσοχή του κόσμου από τα παιδιά που έπαιζαν. Ομολογώ όμως ότι ανατρίχιασα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που τραγουδούσαν το όνομα μου όμως νομίζω αυτή ήταν η πιο εμφατική από κάθε άλλη. Να βιώνω κάτι τέτοιο με 25.000 άτομα να φωνάζουν το όνομα μου, ειδικά για κάποιον σαν εμένα που γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό σε ένα μικρό νησί, είναι κάτι καταπληκτικό που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια. Είναι ευλογία και ανυπομονώ να τραγουδήσουν ξανά για μένα όταν κάνω κάτι στο παρκέ».

Για το νέο συμβόλαιο και την υπογραφή στο σπίτι του, μαζί με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο: «Ξέρεις, για εκείνον το να έρχεται στο σπίτι μου και να προσπαθεί να κλείσει τη συμφωνία το συντομότερο δυνατό, να με κάνει να νιώθω ασφαλής και να με βοηθάει να προχωρήσω, δίχως να σκέφτομαι ότι "τελειώνει το συμβόλαιό μου, πώς θα το διαχειριστώ γιατί είμαι τραυματίας"... Έπαιζα καλά, τα πηγαίναμε καλά. Επρόκειτο να υπογράψω ένα καλό συμβόλαιο κι έπειτα αυτό με τον τραυματισμό συνέβη για πρώτη φορά στην καριέρα μου. Ήταν κάτι που με απασχολούσε και δυσκολευόμουν να διαχειριστώ. Το να τον βλέπω όμως να έρχεται τόσο γρήγορα και να μου λέει "μην ανησυχείς, ακόμη σε θέλουμε, δεν πρόκειται να αλλάξουμε την προσφορά μας, θα πάρεις το συμβόλαιο και τα χρήματα που δικαιούσαι". Ήταν μια μεγάλη κίνηση από τον ίδιο και όλο τον οργανισμό του Παναθηναϊκού AKTOR».

Ματίας Λεσόρ Δημήτρης Γιαννακόπουλος Euroleague Παναθηναϊκός