Πρόκειται για έκπληξη λόγω της νίκης με 20 πόντους διαφορά την Τρίτη. Αν δεν υπήρχε εκείνο το 93-73, πιθανότατα όλοι θα πήγαιναν στο γήπεδο περισσότερο ψυλλιασμένοι. Τώρα, οι οπαδοί γέμισαν τις εξέδρες και περίμεναν φιέστα και οι παίκτες πιθανότατα να επαναπαύτηκαν στις δάφνες του πρώτου αγώνα. Λογάριαζαν χωρίς την Μακάμπι. Ηταν σχεδόν απίθανο οι Ισραηλινοί να μην διόρθωναν όλα όσα πήγαν στραβά δύο βραδιές πριν.

Κυρίως, την ψυχολογία τους. Σ' αυτή δούλεψε περισσότερο απ' όλους τους τομείς ο Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος παρουσίασε μια ομάδα που δεν λύγισε ούτε στιγμή. Ούτε όταν ο Παναθηναϊκός ξέφυγε με εφτά στο πρώτο δεκάλεπτο, ούτε όταν έχασε τη διαφορά 10 πόντων στο τελευταίο οχτάλεπτο, ούτε όταν το ματς πήγε στην παράταση. Εκεί που όλοι αναφώνησαν «ουφ, τώρα θα τους πάρουμε», η Μακάμπι είχε τον τρόπο που αρμόζει σε μια ομάδα με την ιστορία της.

Όπως είχε και την τύχη με το μέρος της. Ο,τι της έκανε ο Παναθηναϊκός την Τρίτη, το έκανε - σε μικρότερο βεβαίως βαθμό - εκείνη την Πέμπτη και έκανε το «break». Τρίποντα ελεύθερα και μη, σουτ με αντίπαλα χέρια «κρεμασμένα» πάνω τους. Η εικόνα του ματς έδειχνε πως ο Παναθηναϊκός θα το χάσει το ματς στην κανονική του διάρκεια. Δεν το έκανε χάρη στον Γιασικεβίτσιους, που σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του. Ο ίδιος άνθρωπος όμως τη «σκότωσε» στην πιο κρίσιμη φάση.

Με το σκορ στο 92-93 και με 29 δευτερόλεπτα να απομένουν, ο Σάρας εκτέλεσε τρίποντο υπό πίεση στα 18''. Η αυτοπεποίθηση του Λιθουανού τον έκανε να χάσει για ένα δευτερόλεπτο το μυαλό του. Ο Ομπράντοβιτς είχε δίκιο που ούρλιαζε στον πάγκο. Γνώριζε πως το 2-0 στη σειρά δεν θα γύριζε με τίποτα. Πλέον ο Παναθηναϊκός καλείται να κάνει ότι και το 2009 στη Σιένα. Να πάει στο Ισραήλ και να πάρει τουλάχιστον μία νίκη. Κάπου εδώ ας θυμηθούμε πως ο φετινός Παναθηναϊκός παρουσιάζεται καλύτερος μακριά από το ΟΑΚΑ.

Πηγή: sday.gr

Μακάμπι Τελ Αβίβ Ευρωλίγκα Παναθηναϊκός