Outsiders οι Έλληνες στην Πόλη; Καλύτερα!

Και για μια ακόμα φορά διαψεύστηκαν οι «ειδικοί» που έλεγαν ότι αποκλείεται να αφήσουν κάποιοι (η FIBA; Η Κορεατική Μαφία; Οι Ελοχίμ;) δυο ελληνικές ομάδες να πάνε εκεί, όπως είχαν διαψευστεί οι άλλοι που έσκιζαν τα προικιά τους ότι final - four στην Κωνσταντινούπολη χωρίς τουρκική ομάδα αποκλείεται να δούμε φέτος, οι ίδιοι που πέρυσι είχαν σίγουρη την πρόκριση της Μπαρτσελόνα έναντι του Παναθηναϊκού μια που το final - four γινόταν στη Βαρκελώνη.

Οι ελληνικές ομάδες λοιπόν πάνε και πάνε με το σπαθί τους, τη μαγκιά τους και την καθολική αναγνώριση γι’ αυτό που πέτυχαν. Ο μεν Ολυμπιακός έχτισε πετραδάκι - πετραδάκι τη σκάλα του, ξεκινώντας από το πλατύσκαλο τον Σεπτέμβριο και φτάνοντας ψηλά τον Απρίλιο, χάρη στη δουλειά του, την προσπάθειά του και τα «μερεμέτια» που έγιναν το χειμώνα με τις προσθήκες του Λο και του Ντόρσεϊ. Κι ο δε Παναθηναϊκός, που «παραδοσιακά» την επόμενη χρονιά της κατάκτησης της Ευρωλίγκας σκοντάφτει, πάει αυτή τη φορά να υπερασπιστεί τον τίτλο του, πολύ απλά διότι έχει ποιότητα, κλάση, εμπειρία και τον καλύτερο προπονητή στον πάγκο του.

Συμφωνώ με τις εκτιμήσεις των Ευρωπαίων μπασκετικών ότι οι ελληνικές ομάδες είναι τα outsiders των αναμετρήσεων με Μπάρτσα και ΤΣΣΚΑ κι ότι θα δώσουν μάχη για την τρίτη θέση, στον μικρό τελικό που θα δώσουν μεταξύ τους. Μακάρι να το πιστεύουν ολόψυχα αυτό όλοι, ειδικά οι Ρώσοι και οι Καταλανοί και να έχουν το μυαλό τους από τον ημιτελικό στον μεγάλο τελικό που θα παίξουν μεταξύ τους. Διότι τότε θα είναι η μεγάλη ευκαιρία για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό ή και για τους δυο να πετύχουν κάτι που θα είναι κόντρα στη λογική, τους μπουκ και τις εκτιμήσεις των περισσότερων: να αφήσουν εκτός τελικού την Μπαρτσελόνα ή την ΤΣΣΚΑ ή και τις δυο τους.

Ακούγεται απίθανο; Μα δεν ήταν απίθανο να σκέφτεται κανείς πριν λίγο καιρό ότι ο Ολυμπιακός, ο απόλυτα εξαρτημένος από τον Σπανούλη και μονοδιάστατος Ολυμπιακός θα έφτανε να αποκλείει με μειονέκτημα έδρας τη Σιένα, όντας καλύτερος ακόμα και στο παιχνίδι που έχασε, με ένα σωρό διαφορετικούς πρωταγωνιστές στο παρκέ; Με τον Ντόρσεϊ να κουμπώνει τέλεια με την ομάδα σε χρόνο - ρεκόρ, με τον Λο να δίνει λύσεις, τον Πρίνεζη να γίνεται ισότιμος «συνομιλητής» του Σπανούλη, τον Σλούκα και τον Μάντζαρη να γίνονται πρωταγωνιστές μέσα σε λίγους μήνες, τον Άντιτς να θυμίζει τον Άντιτς που θαυμάσαμε με τη FYROM; Δεν ήταν απίθανο να σκεφτόμαστε ότι ο Παναθηναϊκός, έχοντας χάσει το πλεονέκτημα έδρας από τη Μακάμπι και το πρώτο παιχνίδι στο Ισραήλ, θα έκανε το 2-2 με την πλάτη στον τοίχο και το 3-2 στο ΟΑΚΑ, χάρη στο μυαλό και τα πόδια - αλλά κυρίως τη θέληση - του Διαμαντίδη, του «Σάρας», του Καϊμακόγλου, του Περπέρογλου;

Τα προγνωστικά πήγαν περίπατο και οι ελληνικές ομάδες πάνε Κωνσταντινούπολη. Αφήστε τους «ειδικούς» να ασχολούνται και εκεί με στατιστικές, προγνωστικά και πόσο απίθανο είναι να μην δούμε τελικό Μάρτσελόνα - ΤΣΣΚΑ. Θα έχει πλάκα να τους βλέπεις μετά να τρώνε τα χαρτιά τους ανάλατα, όπως ο Ρόμπαξ έτρωγε το καπέλο του...

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr