Η φετινή ΤΣΣΚΑ, όπως και η Ρεάλ της Σαραγόσα και η Μπαρτσελόνα του Παρισιού, ήταν ανώτερη σε βαθμό ασφυξίας. Παραδέχεσαι την ανωτερότητα και προχωράς παρακάτω χωρίς πολλά «γαμώτο».

Αυτoς είναι, γαμώτο, ο πρόλογος που είχα ετοιμάσει, παρακολουθώντας τον Ολυμπιακό να αγκομαχάει σαν αμάξι γέρικο σε ανηφοριά επί 28 λεπτά στο παρκέ του «Σινάν Ερντέμ». Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ενθουσιάζομαι, όταν μία ελληνική ομάδα με υποχρεώνει να φάω τα λόγια μου…

Είναι λάθος να πούμε ότι αυτό που συνέβη χθες στην Κωνσταντινούπολη δεν έχει προηγούμενο. Εχει πολλά προηγούμενα στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Γαλουχημένοι με τη νοοτροπία αυτού που αρνείται την ήττα, οι Ελληνες μπασκετμπολίστες ξέρουν να κολυμπούν αντίθετα στο ρεύμα και να δείχνουν τον δρόμο σε όλους εκείνους που έμαθαν να ζουν με σκυμμένο κεφάλι.

Σημειωστε ότι στα τελευταία 15 λεπτά του τελικού ο μοναδικοί αλλοδαποί που πάτησαν το παρκέ με ερυθρόλευκη φανέλα ήταν ο Χάινς και, για λίγο, ο Κέσελι. Την ιστορική ανατροπή δρομολόγησαν και ολοκλήρωσαν ο Μάντζαρης, ο Σλούκας, ο Παπανικολάου, ο Πρίντεζης και στο τέλος ο Σπανούλης. Ενα ατρόμητο κλιμάκιο της Εθνικής Ελλάδας.

«Το πίστεψα, τους είπα ότι είχαμε ρυθμό, τους ζήτησα να μην παραδώσουν τα όπλα», είπε ο Ντούσαν Ιβκοβιτς, αίφνης είκοσι χρόνια νεότερος. «Ναι, το ομολογώ, μας βοήθησε στο τέλος ο Θεός. Ξέρετε όμως με ποιον πάει ο Θεός; Ο Θεός πάει με τους πιστούς. Με αυτούς που δεν χάνουν την πίστη τους».

Γράφοντας αυτές τις αράδες, λίγο πριν σβήσουν τα φώτα του «Σινάν Ερντέμ», αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα που με ταλαιπώρησε ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν: ξέμεινα από κοσμητικά επίθετα. Τι άλλο πια να βρω να γράψω για να επαινέσω τα εκλεκτά παιδιά του ελληνικού μπάσκετ;

Σκεφτείτε μόνο τι πέρασαν τους τελευταίους 12 μήνες ο Γιώργος Πρίντεζης, ο Κώστας Σλούκας, ο Βαγγέλης Μάντζαρης αλλά και ο Βασίλης Σπανούλης και ο Κώστας Παπανικολάου και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και περισσότερο απ' όλους ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος: σαν κάποιος να τους είχε κλειδώσει μέσα στο τρελό τρενάκι του λούνα παρκ.

Ισχυροι χαρακτήρες οι περισσότεροι, παρά τα νιάτα τους, δούλεψαν σκληρά για να μειώσουν τις βουτιές και να πολλαπλασιάσουν τις εκτοξεύσεις. Η ανταμοιβή τους, όμως, ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Ο νεανικός Ολυμπιακός, που σύμφωνα με τον ήρωα του τελικού Πρίντεζη, «ξεκινούσε όλα τα φετινά παιχνίδια του σαν αουτσάιντερ», πέτυχε εκεί όπου απέτυχε ο γαλαξίας αστέρων της φετινής ΤΣΣΚΑ, αλλά και ο χρυσοπληρωμένος γαλαξίας αστέρων του προ διετίας Ολυμπιακού. Βρήκε την κερκόπορτα, την παραβίασε και έγινε πρωταθλητής Ευρώπης.

Ναι, πρωταθλητής Ευρώπης μέσα στην Κωνσταντινούπολη, μπροστά στα έκπληκτα μάτια φίλων, ουδέτερων και εχθρών. Η Πόλις εάλω.
Ο ΝΕΟΣ αυτοκράτορας φοράει κόκκινα.

ΠΗΓΗ: Sportday

Γνώμες Ευρωλίγκα LIFE Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός