Η ιστορία επαναλήφθηκε στον τρίτο τελικό για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να ταλαιπωρούνται τα ματιά των παλαιότερων. Το Μαϊάμι έκανε 2-1 χάρις στο περίφημο ανατολικό μπάσκετ το οποίο ως γνωστόν βρίσκεται κοντύτερα στο ευρωπαϊκό: ξύλο, αργός ρυθμός, επιθέσεις που γίνονται με σκοπό να προλάβει η ομάδα να γυρίσει στην άμυνα. Οι Χιτ απώλεσαν ακόμα και το τεράστιο προβάδισμα δύο εκπληκτικών αθλητών στο ένας εναντίον ενός, αλλά πάλι, αυτό το κάνουν όλη την χρονιά αφού ποτέ ο σωσίας του Τζώρτζη Δικαιουλάκου που έχουν στον πάγκο τους, δεν κατάφερε να τους οργανώσει στο παραμικρό.
Η Οκλαχόμα Σίτι έχει το ταλέντο και το πλάνο για να κερδίζει αυτά τα παιχνίδια, όχι όμως και την εμπειρία διότι νόμιζε ότι απαντώντας στην άμυνα με άμυνα, θα είχε τύχη. Βεβαίως στο τέλος με το τρελό 6-0 σε 50’’ γύρισαν τον αγώνα όμως και πάλι όταν δεν διαθέτεις Λεμπρόν, δεν μπορείς να σταθείς σε αυτό το στυλ. Δεν μπορείς να σταθείς διότι απομακρύνεις τον Ντουράντ από την εξίσωση αφού δεν υφίσταται ρυθμός, ο Ουέστμπρουκ δεν είναι έτοιμος για να κερδίσει αυτούς τους αγώνες και ...
Και το Μαϊάμι ξέρει πια ότι μόλις κάνει το 3-1 έχει το δακτυλίδι που λείπει στον Λεμπρόν.
Οι Χιτ δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτε στο παιχνίδι τους. Θα πανε να παίξουν...δύο άμυνες στην έδρα τους, διότι δεν θέλουν να γυρίσουν στην Οκλαχόμα Σίτι.
Δεν το θέλουν όχι μόνο λόγω του καλού καιρού στην Φλόριδα, αλλά διότι οι άπειροι Θάντερ στην έδρα τους μπορούν να παίξουν μπάσκετ. Να βρουν ρυθμό, να ανεβάσουν στο σκορ κι εκεί οι Χιτ δεν τους προλαβαίνουν.
Θα είναι πραγματική ανατροπή, αν οι νεανικοί Θάντερ πετύχουν σε ένα από τα δύο επόμενα παιχνίδια να επιβάλουν τον γρήγορο δυτικό τους ρυθμό διότι μόνο έτσι έχουν τύχη. Αν δεν τρέξουν, δεν ανοίξουν το παιχνίδι το πρώτο υπέροχο ταξίδι θα τελειώσει κάτω από τον καυτό ήλιο του Μαϊάμι.
Πηγή: contra.gr