Η ομάδα της αποκαθήλωσης

Στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες οι Αμερικάνοι μιλούσαν για την ομάδα της εξιλέωσης (από την ελληνική σφαλιάρα), την "redemption team". Τώρα το 2012 μιλάμε για την ομάδα της αποκαθήλωσης. Αυτή που θέλει να βγάλει από το θρόνο της την ονειρική αρμάδα της Βαρκελώνης. Διότι αν κατάλαβα καλά, κάτι τέτοιο είχαν στο μυαλό τους όταν περνούσαν πάνω από την Νιγηρία σαν φορτηγό.

Μετά το ηχηρό 156-73 η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό είναι τα λόγια του Kobe Bryant. Μήπως τελικά έχει δίκιο; Μήπως αυτή η ομάδα είναι καλύτερη από την πρώτη και αυθεντική "Dream Team", που άλλαξε την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων πριν από 20 χρόνια ακριβώς.

Το αν τελικά ο Kobe ήταν αλαζόνας ή... πολύ μπροστά, θα το αποφασίσει τελικά η ιστορία. Προς το παρόν οι αναγνώστες του NBA Greece ψήφισαν υπέρ του Magic, του Bird, του Jordan και την υπόλοιπη ομάδα της Βαρκελώνης.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η ομάδα θα σπάσει αρκετά ρεκόρ. Το έκανε, δηλαδή, γιατί με την εκκωφαντική εμφάνιση απέναντι στη Νιγηρία πολλά από τα κοντέρ έσπασαν. Έχουμε και λέμε:
Οι 156 πόντοι είναι η καλύτερη επιθετική συγκομιδή στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι Αμερικάνοι έσπασαν το προηγούμενο ρεκόρ (οι 138 πόντοι της Βραζιλίας απέναντι στην Αίγυπτο το 1988) με το ρολόι να δείχνει 4.37' πριν το τέλος της τέταρτης περιόδου
Καμιά ομάδα δεν έχει πετύχει περισσότερα από τα 29 τρίποντα που σημείωσαν
Καμιά ομάδα δεν έχει σημειώσει περισσότερα από 59 σουτ εντός πεδιάς
Καμιά ομάδα δεν έχει τελειώσει παιχνίδι με ποσοστό υψηλότερο από το 71% στα σουτ εντός πεδιάς Οι 49 πόντοι στο πρώτο δεκάλεπτο είναι ρεκόρ
Οι 78 πόντοι στο πρώτο ημίχρονο το ίδιο
Η διαφορά των 83 πόντων αποτελεί την μεγαλύτερη σε έκταση νίκη των Αμερικανών σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Η προηγούμενη ήταν το +72 με την Ταϊλάνδη (1956), το +68 με τις Φιλιππίνες (1956) και το +68 με την Ανγκόλα... you know when.

Το ρεκόρ του Melo

Η νύχτα ήταν ξεχωριστή και για ένα πρόσωπο συγκεκριμένα: τον Carmelo Anthony τον πιο συνεπή παίκτη της Αμερικής τα τελευταία 6 χρόνια. Ο "Melo" τέλειωσε το παιχνίδι με 37 πόντους και 10/12 τρίποντα! Ο άσος των Knicks κατέχει πλέον τους περισσότερους πόντους που έχει σημειώσει Αμερικάνος σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ξεπερνώντας τους 31 του Stephon Marbury από το 2004 (κόντρα στην Ισπανία).

Διαβάστε τι δήλωσε ο Anthony κι οι υπόλοιποι παίκτες της Αμερικής για το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Η τακτική του "Coach-K"

Η ξεκούραση είναι μέρος της προπόνησης. Κι άντε τώρα να πείσει κανείς τους Αμερικάνους ότι ισχύει το αντίθετο. Την Τετάρτη ο Mike Krzyzewski έδωσε ρεπό στους παίκτες του. Οι Anthony και Harden πήγαν να δουν μποξ κι ο Durant να παρακολουθήσει beach volley. Η τακτική απέδωσε καρπούς κι έτσι ο "coach-K" αποφάσισε να την επαναλάβει και την Παρασκευή. Ούτως ή άλλως και το παιχνίδι με τη Νιγηρία σαν προπόνηση ήταν.

Η Αμερική, ωστόσο κι ο τρόπος που παίζει έχει αρκετό ενδιαφέρον. Οι Αμερικάνοι παίζουν με τη γνωστή τους ταχύτητα στην επίθεση, σουτάρουν χωρίς δισταγμό, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα φυσικά τους προσόντα (αρχικά στην άμυνα και στη συνέχεια στον αιφνιδιασμό) και στην οργανωμένη επίθεση υποστηρίζουν isolation παιχνίδια. Χρησιμοποιώντας συχνά κοντά σχήματα με ψηλούς τους Anthony, James, Durant ή Iguodala η Team USA έχει πολύ καλές αποστάσεις και δημιουργεί περισσότερους χώρους στους χαρισματικούς σκόρερ που διαθέτει.

Παράλληλα έχει τον Love που επίσης μπορεί να σουτάρει από μακριά και πολλές φορές καταφεύγει σε πιο ελαφριά σχήματα (με τον Chandler στον πάγκο) για να πιέσει όλες τις πάσες κι όλες τις μπάλες, να "αλλάξει" στην άμυνα και να κάνει έτσι το παιχνίδι πιο γρήγορο.

Οι Νιγηριανοί που επίσης προσπαθούν να παίξουν σε αυτό το στυλ (του ένας-εναντίον-ενός) δεν είχαν φυσικά καμία τύχη απέναντι στους μετρ του είδους.

Στο δια ταύτα

Και σε ότι αφορά τη σύγκριση; Είναι νωρίς ακόμα. Καταρχήν οι Αμερικάνοι θα πρέπει να κάνουν το αυτονόητο και να κατακτήσουν το χρυσό μετάλλιο, επεκτείνοντας το αήττητο σερί τους που κρατά από το 2006 (τελευταία ομάδα που τους κέρδισε ήταν η Ελλάδα στην Ιαπωνία). Οι αριθμοί μίλησαν και τα ρεκόρ έσπασαν. Μένει τώρα να γίνει το ίδιο και με την έννοια "ταμπού" που ακούει στο όνομα "ομάδα όνειρο".

Σύμφωνοι, καλό το "small-ball", πολύ καλοί (όχι απλά καλοί) οι Durant, James, Bryant, Anthony, αλλά θα πρέπει να τους δούμε και απέναντι στις καλύτερες ομάδες του τουρνουά, το οποίο φέτος έχει πολύ υψηλό επίπεδο. Ακόμη κι η πρωτοεμφανιζόμενη Τυνησία πουλάει ακριβά το τομάρι της σε κάθε παιχνίδι. Δεν λέω... Το λογικό είναι οι Αμερικάνοι να πάρουν το χρυσό. Μετράει, όμως και ο τρόπος που θα το κάνουν. Μετράει το στυλ. Ειδικά αν θέλουν να μπουν στην ίδια πρόταση με τις λέξεις "Dream" και "Team".

ΠΗΓΗ: Νba.com