Πρώτα ήρθε ο Charles Barkley, που είπε προ ημερών πως ο LeBron James μπορεί να γίνει καλύτερος από τον Michael Jordan. Χθες ήταν η σειρά του Phil Jackson να υποστηρίξει πως ο LeBron έχει τις προοπτικές για να φτάσει τον Air. Εγώ λέω, ας φτάσει πρώτα τον Kobe Bryant και μετά βλέπουμε για τον Jordan.

Ξέρω, ξέρω, οι LeBroniacs θ’ αρχίσετε πάλι να μου γράφετε στο Twitter και στο Facebook ότι παραμένω “LeBron Hater”. Αλλά η αλήθεια είναι αυτή: Ο Michael Jordan ήταν ο κορυφαίος αθλητής –όχι μόνο μπασκετμπολίστας- όλων των εποχών. Επαιξε στη χρυσή εποχή του ΝΒΑ, κι έκλεισε την καριέρα του με τον υψηλότερο μ.ο πόντων όλων των εποχών (30.1), σε μία περίοδο όπου παίκτες- σκόρερ δεινοπαθούσαν από τους αμυντικούς, λόγω του ελεύθερου hand checking.

Δεν χρειάζεται να είστε και πολύ παλιοί για να θυμηθείτε το ξύλο που έπεφτε όταν οι Bulls έπαιζαν με τους Knicks, τους Pistons, τους Heat ή τους Pacers. Oι νεότεροι μπείτε στο DailyMotion για να παρακολουθήσετε στα βιντεάκια, πως έπαιζαν άμυνα στον Jordan. Ή ψάξτε για φωτογραφίες, όπου πάντα υπήρχε χέρι ή χέρια αμυντικού πάνω του. Με την προστασία που έχουν σήμερα οι σκόρερ ο Jordan πιθανότατα να είχε σταθερά πάνω από 35 πόντους μέσο όρο. Tαυτόχρονα αν έπαιζε ο σημερινός LeBron, εκείνη την εποχή, είναι βέβαιο ότι δεν θα οργίαζε όπως τώρα.

Ασφαλώς και ο LeBron James είναι πιο… γομάρι από τον Jordan, αλλά μιλάμε για μπάσκετ και όχι για πυγμαχία ή πάλη. Ο Jordan για το ύψος του ήταν θηρίο, είχε περισσότερες κινήσεις από τον LeBron και βεβαίως πολύ καλύτερο σουτ. Πάνω απ’ όλα διέθετε εγωισμό και ηγετικά γονίδια, που ο LeBron απλά δεν τα έχει, αλλά ούτε και πρόκειται ξαφνικά να τ’ αποκτήσει. Γι’ αυτό και ο ένας, μετέτρεψε μία ομάδα… περίγελο του ΝΒΑ, σε δυναστεία και ο άλλος, χρειάστηκε να… ζητήσει τη βοήθεια του Dwyane Wade και του Chris Bosh, για να κατακτήσει μετά από 9 σεζόν στο ΝΒΑ τον πρώτο του τίτλο.

Σε όλη του την καριέρα ο James δείχνει πως είναι ευάλωτος πνευματικά και αυτό δεν το σβήνει το πρωτάθλημα που κατέκτησε. Σας θυμίζω απλά ότι οι Heat δεινοπάθησαν για να φτάσουν στους τελικούς του ΝΒΑ, παρά το ότι έπεσαν πάνω στους μετριότατους κι ελλιπείς Knicks, στους ανώριμους Pacers και στους αποδεκατισμένους λόγω τραυματισμών Celtics. Ταυτόχρονα οι άλλες δύο –θεωρητικά- ισχυρές ομάδες της Ανατολής, το Ορλάντο και το Σικάγο, έπαιξαν στα playoffs χωρίς τις κολώνες τους, Dwight Howard και Derrick Rose αντίστοιχα. Ετσι καταποντίστηκαν από τον α’ γύρο.

Πιθανότατα ο LeBron, με την προϋπόθεση ότι θα παραμείνει υγιής, αφού κλείσει την καριέρα του, θα μπορεί να συμπεριληφθεί μέσα στους 10 καλύτερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Αλλά εφάμιλλος ή ανώτερος του Jordan δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Γιατί ακόμα κι αν τον ξεπεράσει κάποια στιγμή στα… υποκειμενικά κριτήρια (πιο all around παίκτης, πιο δυνατός κοκ), υπάρχουν και τα αντικειμενικά κριτήρια. Στα πιο σημαντικά εξ’ αυτών, δηλαδή τίτλους, βραβεία MVP τελικών και συμμετοχές σε αυτούς ο Michael Jordan έχει φέρει εξάρες: 6 πρωταθλήματα, 6 βραβεία MVP τελικών, σε 6 συμμετοχές.

Οπότε το καλύτερο που έχει να κάνει ο LeBron, που μετρά δύο χαμένες σειρές τελικών ΝΒΑ με Cavs και Heat, είναι να δει μήπως προλαβαίνει να φτάσει τον Kobe Bryant. Γιατί κι εκείνος, όπως και ο LeBron ηττήθηκε δύο φορές σε τελικούς του ΝΒΑ. Με τη διαφορά όμως πως ο Kobe έχει κατακτήσει με τους Lakers 5 πρωταθλήματα και πάει φέτος για το 6ο.

ΥΓ: Οπως αντιλαμβάνεστε δεν συμπεριέλαβα στα κριτήρια την επιρροή που είχε ο Michael Jordan όχι μόνο στο ΝΒΑ, αλλά στο μπάσκετ και την αθλητική κουλτούρα. Θα ήταν σα να συγκρίνω γίγαντα με νάνο.

ΠΗΓΗ: Nba.com