Ό,τι πλησιέστερο στην (αθλητική) τελειότητα

Του Ρήγα Δάρδαλη

Στα αποδυτήρια των Καβς ένα σύννεφο καπνού είχε σχηματισθεί από τα δεκάδες πούρα που είχαν ανάψει οι πρωταθλητές του ΝΒΑ. Έστω κι έτσι, παντού ξεχώριζαν πρόσωπα που άστραφταν από χαρά, με εξαίρεση ένα. Ο Λε Μπρον Τζέιμς πέρασε στην ιστορία του ΝΒΑ, παραδίδοντας το πρώτο πρωτάθλημα των Καβαλίερς στην πολιτεία του Οχάιο, μόνος του.

Έτσι και τα ξημερώματα της Δευτέρας είχε απομονωθεί σε ένα από τα «κρυφά» σημεία των αποδυτηρίων, για να πανηγυρίσει μόνος του το κατόρθωμα που πλέον τον κατατάσσει στην ίδια κατηγορία με τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Μάτζικ Τζόνσον.

Τόσα χρόνια, ο «βασιλιάς» έπρεπε να «απαντάει» στην «κατηγορία» ότι είναι loser. Ακόμα κι όταν πήγε στο Μαϊάμι και κέρδισε δύο πρωταθλήματα, πάλι δεν μπόρεσε να τύχει της καθολικής αναγνώρισης. Όταν δε, ηττήθηκε το 2011 και το 2014 από τους Μάβερικς και τους Σπερς αντίστοιχα, η «ρετσινιά» έγινε ακόμα πιο έντονη.

Πέρσι «συγχωρέθηκε» λόγω των απουσιών του Ίρβινγκ και του Λοβ, αλλά φέτος δεν είχε καμία δικαιολογία.

ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ «ΚΟΥΣΟΥΡΙ»
Το μόνο για το οποίο, σωστά, επικρίνεται είναι ότι έχει μετατρέψει τους Καβαλίερς σε «τσιφλίκι» του. Είναι αλήθεια πως ο βασικός λόγος που έφυγε από το Μαιάμι, ήταν πως ο Πατ Ράιλι του είχε βάλει όρια στην εξουσία που θα είχε μέσα στην ομάδα και αυτό δεν του άρεσε. Όπως είναι αλήθεια, πως η απόλυση του Ντέιβιντ Μπλατ και η αντικατάσταση του από τον αγαπημένο Τάιρον Λου, υποκινήθηκε από τον ίδιο.

Ο Λε Μπρον λύνει και δένει στο Κλίβελαντ, αλλά αποδείχθηκε πως σε μεγάλο βαθμό ήξερε τι έκανε.

Η παράσταση που έδωσε στους τρεις τελευταίους τελικούς είναι ανεπανάληπτη. Ναι ο Τζόρνταν έχει κάνει σπουδαιότερα πράγματα στην επίθεση, αλλά ποτέ στην εκπληκτική του καριέρα, δεν τα συνδύασε με την άμυνα και την δημιουργικότητα του Λε Μπρον. Οι άλει-ουπ πάσες του στον Τρίσταν Τόμπσον, ή τα «chase down» κοψίματα του, μαρτυρούν ή αν προτιμάτε επιβεβαιώνουν το μπασκετικό μεγαλείο του ανδρός.

Ο τράτζικ Τζόνσον και ο ηττοπαθής Τζόρνταν
Πλέον μετράει τρία πρωταθλήματα και εξακολουθεί να βρίσκεται στην ακμή της καριέρας του. Πλέον μπορεί να βρίσκεται στην ίδια πρόταση με τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Μάτζικ Τζόνσον, αλλά το κυριότερο είναι ότι έχει χρόνια για να ξεπεράσει αμφότερους.

Όποιος αρχίσει να τσιρίζει και να αναρωτιέται πως είναι δυνατόν να τον συγκρίνουμε τους δύο μεγαλύτερους αστέρες των 80’s και των 90’s, να προσθέσουμε πως και γι’ αυτούς υπήρχε η ίδια απορία. Ο Μάτζικ Τζόνσον μετά τους χαμένους τελικούς του 1983 (με το «σκούπισμα» από τους Σίξερς) και κυρίως τους 1984 από τους Σέλτικς, είχε… μετονομασθεί σε Tragic Τζόνσον.

Ο δε Τζόρνταν τα χρόνια που «έτρωγε» τις σφαλιάρες από τους Πίστονς στις μονομαχίες της Ανατολής είχε χαρακτηρισθεί ηττοπαθής και soft! Τα σχετικά κείμενα, κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και μπορείτε να τα αναζητήσετε.

Όπως, λοιπόν, τώρα γελάμε που κάποτε ο Μάτζικ χλευαζόταν ως… τράτζικ, έτσι και η επόμενη γενιά θα γελάει με όλα όσα έχουν ακουστεί τα προηγούμενα χρόνια για τον Λε Μπρον.

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Από άτεχνος, άσουτος ως και… λιπόψυχος, έχει κατηγορηθεί, ο τύπος που μπορεί να τα κάνει όλα στο παρκέ.

Η επική και συνάμα ιστορική ανατροπή των Καβαλίερς, τον «εξαγνίζει» στα μάτια κάθε του επικριτή και παράλληλα αποτελεί την απόλυτη δικαίωση του.

Ο Λε Μπρον ηγήθηκε της αντεπίθεσης, με τρόπο που κανείς άλλος δεν το έχει πράξει. Κι ένα ακόμα στοιχείο που τον καθιστά ξεχωριστό, είναι ότι σε αντίθεση με όλους τους σούπερ-σταρ του ΝΒΑ, ο ίδιος αποτελεί το απόλυτο πρότυπο, διότι δεν έχει υποπέσει ποτέ σε κανένα σοβαρό παράπτωμα εκτός παρκέ.

ΠΡΟΤΥΠΟ (ΚΙ) ΕΚΤΟΣ ΠΑΡΚΕ
Για την αδυναμία του Τζόρνταν στον τζόγο, έχει γραφτεί (στην κυριολεξία) ένα ολόκληρο βιβλίο, ο Μάτζικ έχει τα δικά του (γνωστά) αμαρτήματα, ο Κόμπε κατηγορήθηκε για βιασμό και η λίστα δεν έχει τελειωμό.

Ο Τζέιμς μεγάλωσε σε ένα χωριό (για να μην χρησιμοποιήσουμε μια χειρότερη έκφραση που είναι πιο ενδεικτική) του Οχάιο, δίχως πατέρα και με την μητέρα του να μπαινοβγαίνει στην φυλακή. Συχνά χρησιμοποιεί την έκφραση «against all odds» κι έχει απόλυτο δίκιο, διότι δεν είχε καμία πιθανότητα υπέρ του να πετύχει. Κι όμως, δεν έχει κατηγορηθεί ούτε για πλημμέλημα μακριά από τις τέσσερις γραμμές, είναι ένας άριστος πατέρας τριών παιδιών, έχοντας την ίδια σύντροφο από το γυμνάσιο. Η οποία σε αντίθεση με την Αΐσα Κάρι, δεν έχει βγάλει ούτε μιλιά όλα αυτά τα χρόνια. Κι αυτό επίσης αποτελεί παράσημο για τον Λε Μπρον…

Φυσικά δεν είναι τέλειος, καθώς όπως εξηγήσαμε προηγουμένως, θέλει η (εκάστοτε) ομάδα του, να βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο του. Είναι, όμως, ότι πλησιέστερο στην αθλητική τελειότητα και δεν μπορούμε παρά να του υποκλιθούμε για το εφετινό του επίτευγμα…

Άξιος ο Βασιλιάς, ή long live the king!

Πηγή: contra.gr