Ο ίδιος αποκάλυψε ότι μεσούντων των πλέι οφς είδε έξι φορές τον «Νονό, Νο 2» και πολύ το χάρηκε που προχθές τα ξημερώματα, ενώ περιφερόταν στους διαδρόμους της «Oracle Arena» κρατώντας στην αγκαλιά του το τρόπαιο του πρωταθλητή με τόση ευλάβεια, σαν να ήταν νεογέννητο μωρό, του αφιέρωσε μια ατάκα του Μάικλ Κορλεόνε, δίκην υποτίτλων τίτλου για τα κατορθώματά του...

Εκτός από τον Αλ Πατσίνο και τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ο καλύτερος μπασκετμπολίστας του πλανήτη πήρε επίσης έμπνευση, διαβάζοντας τον τελευταίο καιρό τα πρώτα κεφάλαια της αυτοβιογραφίας του Τζέρι Γουέστ, η οποία έχει τίτλο «Μy Charmed, Tormented Life», που σημαίνει «Η γοητευτική, βασανισμένη ζωή μου». Παρεμπιπτόντως ο παλαίμαχος θρύλος των Λέικερς και νυν διοικητικός παράγων των Γουόριορς, μολονότι θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών, επονομάσθηκε «Mr Clutch» και η φιγούρα του κοσμεί το λογότυπο του ΝΒΑ, αξιώθηκε να παίξει εννέα σειρές τελικών, αλλά αποκόμισε μονάχα ένα δαχτυλίδι πρωταθλητή!

Καλά και ιντριγκαδόρικα είναι όλα αυτά, που αποτελούν το περιτύλιγμα του μνημειώδους θριάμβου του «King James» και των Καβαλίερς στη συγκλονιστικότερη σειρά τελικών στα χρονικά του ΝΒΑ, αλλά θαρρώ πως περισσότερο του(ς) ταιριάζει μια πασίγνωστη αποφθεγματική κουβέντα του Μαχάτμα Γκάντι!

«Πρώτα σε αγνοούν, έπειτα σε κοροϊδεύουν, ύστερα σε πολεμούν και στο τέλος τους νικάς»!

Δίκιο βουνό είχε ο μεγάλος Ινδός στοχαστής σε αυτήν την άποψή του, την οποία ο ΛεΜπρον νομιμοποιείται να δανειστεί ως το μότο της ζωής του και να τη χαράξει κιόλας σε τατουάζ πάνω στο κορμί του, που με τόσα πολλά τα οποία το κοσμούν, μοιάζει με πινακοθήκη!

Τον ΛεΜπρον από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε όχι απλώς ως ένας πολλά υποσχόμενος νεανίας στο λύκειο Σεντ Βίνσεντ - Σεντ Μέρι του Ακρον στο Οχάιο, αλλά ως ο «Τhe Chosen One» (όπως τον παρουσίασε στο εξώφυλλό του το «Sports Illustrated») κανείς δεν τον αγνόησε...

Τουναντίον τον παραδέχθηκαν και τον αποθέωσαν, αλλά προϊόντος του χρόνου και κυρίως μετά τις αποτυχίες του στους τελικούς του 2011, του 2014 και του 2015, αισθάνθηκε στο πετσί του και την κοροϊδία, το μίσος (των «haters») και την πολεμική...

Τον αποκάλεσαν ηττοπαθή, αναίσθητο και εγωκεντρικό, του χρέωσαν απολύσεις προπονητών και διαλογή παικτών, βιάστηκαν να τον ξεγράψουν, αλλά την τελευταία εβδομάδα αποδείχθηκε -και μάλιστα με τον πιο τρανό και πανηγυρικό τρόπο- πως πίσω είχε η αχλάδα την ουρά!

Αυτήν τη στιγμή ολόκληρος ο πλανήτης κλίνει ευλαβικά το γόνυ μπροστά του: κάποιοι σκαλίζουν τη μορφή του στο μνημείο του όρους Ράσμορ, άλλοι τον βάζουν στην ίδια πρόταση με τον Μάικλ Τζόρνταν, ενώ υπάρχει και ένας ο οποίος τον... απήγαγε από τα παρκέ και τον έστειλε συστημένο μπροστά στα πλήκτρα του πιάνου!

Εκστασιασμένος κι ελόγου του από τα όργια του συμπαίκτη του, ο Κάρι Ερβινγκ, ο οποίος σάλπισε την αντεπίθεση των Καβαλίερς και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη μνημειώδη ανατροπή είπε προχθές το βράδυ πως «βλέποντας τον ΛεΜπρον να συνθέτει μέσα στο γήπεδο, ήταν σαν να ακούω μια συμφωνία του Μπετόβεν»!

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά ο ΛεΜπρον δεν είναι κουφός, όπως ο μέγιστος Μπετόβεν και μπορεί να ακούει και να απολαμβάνει με όλες τις αισθήσεις του τα αριστουργήματα τα οποία δημιουργεί...

Μπορεί επίσης -για να μην παρεκκλίνω από το πνεύμα του προλόγου μου και από την αναφορά στον Μάρκ Τουέιν- να συνειδητοποιεί από καιρού εις καιρόν για ποιο λόγο ήρθε στη ζωή!

Πηγή: Goal