Τις πρώτες του δηλώσεις για τον τραγικό χαμό του Κόμπι Μπράιαντ, με τον οποίο είχε μια ιδιαίτερα ξεχωριστή σχέση, έκανε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, μία ημέρα αφ' ότου έκλεισε τους λογαριασμούς του στα social media, προφανώς, θρηνώντας για τον καλό του φίλο.

Ο "Greek Freak" μίλησε στους δημοσιογράφους πηγαίνοντας για προπόνηση με τους Μιλγουόκι Μπακς και μετά βίας έβγαιναν οι λέξεις από το στόμα του, ενώ σε αρκετές ερωτήσεις δεν δέχτηκε να απαντήσει θέλοντας να τις κρατήσει για τον εαυτό του, όπως είπε.

Για τις πρώτες αντιδράσεις του με το που άκουσε για τον θάνατο του Κόμπι Μπράιαντ, είπε πως "προσπαθώ να κρατώ ιδιωτικά τι νιώθω. Είναι κάτι προσωπικό" και συνέχισε: "Όλοι προσπαθούν να διαχειριστούν με τον δικό τους τρόπο αυτή την τραγωδία. Πριν από μερικά χρόνια βίωσα κι εγώ μια τραγωδία, όταν έχασα τον πατέρα μου. Δεν βγήκα να μιλήσω γι αυτό. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι χθες ήταν μια απαίσια μέρα. Για το μπάσκετ, για όλους. Πολλοί επηρεάστηκαν από τα νέα. Στέλνω τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του, τη Βανέσα και τα παιδιά του, που έμειναν πίσω. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσευχηθώ γι αυτούς. Αυτό είναι όλο".

Και συνέχισε: "Δεν θα το κάνω αυτό σήμερα, με συγχωρείτε. Ξέρω ότι θέλετε να κάνετε τη δουλειά σας και να μιλήσουμε για τον Κόμπι, αλλά το μήνυμά μου σε εσάς είναι ότι θα προσευχηθώ για την οικογένειά του. Αυτό".

Ακολούθως σχολίασε το γεγονός πως όλος ο πλανήτης είναι συντετριμμένος από τα νέα, παρότι πολλοί δεν τον ήξεραν: "Ο Κόμπι ήταν σπουδαίος. Ήταν δύο διαφορετικοί άνθρωποι, ο παίκτης εντός παρκέ, κι ο χαρακτήρας εκτός αυτού. Ήταν χαμογελαστός, είχε αυτό το χάρισμα. Άγγιξε πολύ κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειάς μου κι ας μην είχε την ευκαιρία να τον συναντήσει. Είναι μια στενάχωρη μέρα. Δεν μπορείς να πεις πολλά για αυτό, απλά κάθεσαι κάτω, αναρωτιέσαι και αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντική είναι η ζωή και η οικογένεια. Δεν ξέρω τι να πω. Προσπαθώ να το διαχειριστώ. Είμαι άνθρωπος. Δεν θα κάνω κάποια συνέντευξη τύπου. Ο καθένας το διαχειρίζεται με τον δικό του τρόπο. Θα κρατήσω την οικογένειά του, στο μυαλό μου".

Μετά το τελευταίο παιχνίδι που έδωσε ο Κόμπι στο Μιλγουόκι, του είχε πως ο ίδιος θα αποφασίσει πόσο σπουδαίος θέλει να γίνει. Πάνω σε αυτό, ο Γιάννης σχολίασε πως "τη θυμάμαι εκείνη την συζήτηση που κάναμε. Ο Κόμπι άλλαξε το ποιος είμαι. Προφανώς με βοήθησε να προχωρήσω και να προοδεύσω. Θα προσπαθήσω να το κρατήσω αυτό".

Όταν ρωτήθηκε ποια ήταν η τελευταία φορά που μίλησε μαζί του, απάντησε πάλι πως "αυτό είναι κάτι ιδιωτικό, θα το κρατήσω για μένα".

Για το πόσο τον επηρέασε ο Κόμπι Μπράιαντ, εξήγησε πως "το πρώτο παιχνίδι που είδα στο ΝΒΑ, ήταν ανάμεσα στους Λος Άντζελες Λέικερς και τους Μπόστον Σέλτικς. Ήταν τρομερός. Μπορούσες να το νιώσεις, στον αέρα. Από το πώς αντέδρασε όλος ο κόσμος στο ακουσμα της είδησης. Αντιλαμβάνεσαι πόσο μεγάλος ήταν. Μεγάλωσα με τον Κόμπι, αυτός με ενέπνευσε και με επηρέασε. Τον θαύμαζα. Είναι ένας από τους λόγους που παίζω μπάσκετ κι είμαι σήμερα εδώ. Αυτό. Είναι δύσκολο να με δει κάποιος, όπως έβλεπαν όλοι τον Κόμπι. Ήταν ένας από τους κορυφαίους στην ιστορία. Όταν "φύγω", αν έχω καταφέρει να επηρεάσω τη ζωή των ανθρώπων όπως ο Κόμπι τη δική μου και των άλλων ανθρώπων, θα είναι ευλογία για μένα. Δεν είμαι κοντά στο επίπεδο του Κόμπι. Μακάρι κάποια στιγμή να φτάσω".

Για το πώς τον ενέπνευσε: "Μου έμαθε να μην φοβάμαι, να μην με ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος και να κάνω τη δουλειά μου, να έχω το χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Προφανώς ότι θυσιάζεις πολύ χρόνο με την οικογένεια σου, αλλά αυτή καταλαβαίνει γιατί το κάνεις και τι θέλεις να πετύχεις".

Ακολούθως είπε πως "η ζωή είναι μικρή, πρέπει να τη ζεις και να την απολαμβάνεις. Να χαίρεσαι τις στιγμές που περνάς με την οικογένειά σου και τους δικούς σου ανθρώπους".

Για το πώς σκέφτονται αυτός κι οι συμπαίκτες του να τον τιμήσουν: "Θα δούμε τι θα κάνουμε γι αυτό ως ομάδα. Δεν ξέρω τι θα κάνουμε. Ίσως βάλουμε τα παπούτσια του, ίσως γράψουμε κάτι σε αυτά, δεν ξέρω ακόμη πώς θα κινηθούμε. Από εκεί και πέρα, είδα κάποιες ιδέες για να αλλάξει το logo του ΝΒΑ. Αν το έκαναν αυτό, θα ήταν υπέροχο. Αλλά είμαι σίγουρος ότι η λίγκα θα βρει έναν καλό τρόπο να τον τιμήσει".

Για το αν τον έκανε να νιώσει καλύτερα ότι βγήκε στο παρκέ: "Στην αρχή σκέφτηκα ότι το να βγω στο γήπεδο και να παίξω, ίσως με κάνει να νιώσω καλύτερα. Όπως όταν έχασα τον πατέρα μου. Αλλά στο τέλος της ημέρας, σκέφτεσαι αν αξίζει όλο αυτό, να παίζεις μπάσκετ για είκοσι χρόνια και μετά να χάνεσαι ξαφνικά. Αξίζει να περνάς όλη αυτή την πίεση; Κάθε μία περίπτωση είναι διαφορετική. Για μένα αξίζει και θα συνεχίσω να είμαι συγκεντρωμένος στο 100% σε ό,τι κάνω. Αν δεν ήταν το μπάσκετ, δεν θα ήμουν εδώ. Ίσως με κάνει να νιώσω λίγο καλύτερα. Αλλά το να μην είναι εδώ, είναι πολύ σκληρό".