Το 2016 ο αδικοχαμένος Κόμπι Μπράιαντ είχε γράψει ένα γράμμα στον 17χρονο εαυτό του και το αποτέλεσμα που είχε δημοσιευτεί στο "theplayerstribune.com" ήταν συγκινητικό.
Θυμηθείτε το:
“Αγαπητέ 17χρονε εαυτέ μου,
Μόλις το όνειρό σου να γίνει μέλος των Λέικερς επιτευχθεί αύριο, πρέπει να βρεις έναν τρόπο να επενδύσεις στο μέλλον της οικογένειάς σου και των φίλων του. Αυτό ακούγεται απλό, μπορεί να σκεφτείς πως είναι παιχνιδάκι, αλλά πάρε λίγο χρόνο να το σκεφτείς καλύτερα.
Είπα να ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.
Δεν είπα να ΔΩΣΕΙΣ.
Άσε με να σου εξηγήσω.
Το να δίνεις αποκλειστικά υλικά αγαθά στα αδέλφια σου και τους φίλους σου ίσως σου φανεί η σωστή απόφαση. Τους αγαπάς, ήταν πάντα δίπλα σου όσο μεγάλωνες και είναι σωστό να μοιραστείς την επιτυχία σου και όσα έρχονται μαζί της. Οπότε, τους αγοράζεις ένα αυτοκίνητο, ένα μεγάλο σπίτι και πληρώνεις όλους τους λογαριασμούς τους. Θέλεις να ζήσουν μια όμορφη, άνετη ζωή, σωστά;
Όμως, θα έρθει η μέρα που θα καταλάβεις πως όσο κι αν πίστευες ότι κάνεις το σωστό, στην πραγματικότητα τους κρατούσες πίσω.
Θα καταλάβεις ότι τους φρόντιζες επειδή ΕΣΥ ένιωθες καλά, επειδή έκανε ΕΣΕΝΑ χαρούμενο να τους βλέπεις να χαμογελούν χωρίς να προσπαθούν και αυτό είναι αρκετά εγωιστικό εκ μέρους σου. Όσο ένιωθες ικανοποιημένος με τον εαυτό σου, “έτρωγες” σιγά – σιγά τα όνειρά τους και τις φιλοδοξίες τους. Προσέθετες υλικά αγαθά στις ζωές τους, αφαιρώντας το πιο σημαντικό δώρο απ’ όλα: την ανεξαρτησία και την ανάπτυξη.
Κατάλαβε πως θα γίνεις ο ηγέτης της οικογένειας και αυτό συμπεριλαμβάνει ότι θα χρειαστεί να πάρεις σκληρές αποφάσεις, που ακόμα και τα αδέλφια σου και οι φίλοι σου δεν θα τις καταλάβουν εκείνη τη στιγμή.
Επένδυσε στο μέλλον τους, μη δίνεις απλά.
Χρησιμοποίησε την επιτυχία σου, τον πλούτο σου και την επιρροή σου για τους βάλεις στην καλύτερη θέση, ώστε να καταλάβουν τα δικά τους όνειρα και να βρουν τον δικό τους πραγματικό σκοπό. Βάλτους να πάνε σχολείο, κανόνισέ τους συνεντεύξεις για δουλειά και βοήθησέ τους να γίνουν ηγέτες του εαυτού τους. Κράτησέ τους στο ίδιο επίπεδο σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης που χρειάστηκες εσύ για να φτάσεις εκεί που είσαι τώρα και εκεί που θα πας τελικά.
Στα γράφω αυτά τώρα για να ξεκινήσεις αυτή τη διαδικασία άμεσα και να μην χρειαστεί να έρθεις αντιμέτωπος με τον πόνο και τη μάχη του “απογαλακτισμού” τους από τον εθισμό που εσύ τους διευκόλυνες να έχουν. Ο εθισμός οδηγεί μόνο στον θυμό, στην κακία και στη ζήλια για όσους εμπλέκονται, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σου.
Όσο ο χρόνος περνά, θα τους δεις να μεγαλώνουν ανεξάρτητοι και να έχουν τις δικές τους φιλοδοξίες και τις δικές τους ζωές. Έτσι, η σχέση σου με εκείνους θα είναι πολύ καλύτερη.
Υπάρχουν πολλά ακόμα που μπορώ να σου γράψω, όμως στα 17, ξέρω πως δεν μπορείς να μείνεις συγκεντρωμένος για να καθίσεις να διαβάσεις 2.000 λέξεις.
Την επόμενη φορά που θα σου γράψω, ίσως σταθώ στις προκλήσεις του να συνδυάζεις το… αίμα σου με τη δουλειά. Η πιο σημαντική συμβουλή που μπορώ να σου δώσω είναι να σιγουρευτείς πως οι γονείς σου παραμένουν ΓΟΝΕΙΣ, όχι μάνατζερ.
Πριν υπογράψεις αυτό το πρώτο συμβόλαιο, βρες το κατάλληλο μπάτζετ για τους γονείς σου, αυτό που θα τους επιτρέψει να ζήσουν τη ζωή τους όμορφα, ενώ παράλληλα κάνεις τη δουλειά σου και ετοιμάζεις τους ανθρώπους σου για τη δική τους μακροπρόθεσμη επιτυχία. Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά των παιδιών σου και τα δικά τους παιδιά θα μπορέσουν να επενδύσουν στο μέλλον τους, όταν έρθει η ώρα.
Η ζωή σου θα αλλάξει και πολλά θα έρθουν σε εσένα πολύ γρήγορα. Όμως, απλά άφησέ το όλο αυτό να… βουλιάξει, όταν πας να ξαπλώσεις το βράδυ ύστερα από άλλη μια μέρα με εννέα ώρες προπόνησης.
Πίστεψέ με, το να στήσεις τα πράγματα σωστά από το ξεκίνημα θα σε κάνει να αποφύγεις πολλά δάκρυα και στενοχώριες, μερικές από τις οποίες μένουν μέχρι σήμερα.
Με αγάπη,
Κόμπι”.