The Last Dance: Όταν ο Jason Hehir ήταν 4 ετών είχε ντυθεί Elvis στο Halloween. Όταν μεγάλωσε λίγο ξεκίνησε να διαβάζει ένα σωρό βιβλία για τον JFK. Αφού πέρασε μία φάση εντατικής ενασχόλησης με την Marilyn Monroe, ήρθαν τα 80s. Και στα μέσα αυτών, ο Michael Jordan. MJ, Elvis, Monroe: Ο Hehir ένιωθε μία ακαταμάχητη έλξη προς αυτές τις μυθικές φιγούρες.

Με το The Last Dance, το δημοφιλές ντοκιμαντέρ για την τελευταία σεζόν του Air στους Chicago Bulls, ο 43χρονος Αμερικανός σκηνοθέτης μας παρουσιάζει μία συναρπαστική ματιά για το πώς ο πιτσιρικάς από την Βόρεια Καρολίνα εξελίχθηκε στον καλύτερο μπασκετμπολίστα όλων των εποχών και σύμβολο των καιρών μας. Ή ακόμη και Θεός, όπως τον αποκαλεί άλλωστε και ο Larry Bird σε ένα από τα πρώτα επεισόδια. Το αμερικανικό Esquire και ο Brady Langmann μίλησαν με τον Hehir σχετικά με το κορυφαίο, μέχρι στιγμής, project του.

Πώς έμαθες και εν συνεχεία κατάφερες να βιντεοσκοπήσεις τόσο σημαντικές προσωπικότητες, παρουσιάζοντας την πραγματική τους εικόνα; Μία από τις πρώτες μου δουλειές είχε να κάνει με τον Michael Bublé, με τον οποίο συζητήσαμε για πάρα πολλά πράγματα πέρα από τη μουσική. Ακόμη και για τα ups and downs της αναγνωρισιμότητας και της φήμης. Ήταν μία περίοδος που συνειδητοποίησα πως υπάρχει και η ανθρώπινη πλευρά των celebrities και πολύ περισσότερο εκείνων που θα μείνουν για πάντοτε στην ιστορία. Είναι σημαντικό να μπορείς να αναγνωρίζεις τα ανθρώπινα στοιχεία πίσω από αυτούς, όταν χαμηλώσουν τα φώτα.

Ο Jason Hehir έμαθε να μη βάζει στοιχήματα με τον Michael Jordan

Ποια ήταν η πρώτη στιγμή που ο Michael Jordan έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή σου; Ήμουν περίπου 10-11 ετών και είχαμε ένα τεστ πολλαπλασιασμού στο σχολείο. Ο πιο γρήγορος θα μπορούσε να επιλέξει είτε το να κάνουμε μία ημέρα μάθημα σε εξωτερικό χώρο, είτε να έχουμε μία έξτρα ώρα γυμναστικής. Κέρδισα. Αντιπρότεινα, αντί για τις δύο επιλογές, κάτι άλλο: "Μπορώ να φέρω μία βιντεοκασέτα από τον διαγωνισμό καρφωμάτων στο All Star Game του 1987 και να κάνω μία παρουσίαση για το πώς κέρδισε ο Michael Jordan;". Οι 25 συμμαθητές μου με κοίταζαν ακριβώς όπως ο Terence Danbury, ο Jerome Kersey και ο Clyde Drexler τον Air.

Πώς αυτή η εμπειρία σε βοήθησε στην πορεία; Προσπάθησα να κρατήσω στη μνήμη μου τον 10χρονο εαυτό μου όταν έφτιαχνα το ντοκιμαντέρ. Ο Τελευταίος Χορός είναι δοσμένος τόσο από τα μάτια του νεαρού Hehir όσο και από εκείνα του 43χρονου σκηνοθέτη. Γι' αυτό και εξετάζει πολλές πλευρές όπως το τίμημα της φήμης. Δεν ξέρω αν θα φτάσουμε μέχρι το τέλος με τον Mike. Αλλά η όλη δουλειά έχει βοηθήσει στο να γίνει πολύ πιο ανοιχτός από ό,τι περίμενα.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο τίμημα που πληρώνει ο Air; Όταν έχεις καταφέρει τόσα πολλά, δεν μπορείς να ικανοποιηθείς με τίποτα. Ποτέ δεν φτάνει η επιτυχία. Ένας άνθρωπος που ανέκαθεν δούλευε σαν μηχανή, θα κυνηγά πάντοτε το καλύτερο. Σκέψου ότι τα τελευταία χρόνια ασχολείται με το υποβρύχιο ψάρεμα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί όταν ήταν μικρός φοβόταν το νερό εξαιτίας κάποιων τρομακτικών εμπειριών σε αυτό. Υπάρχει καλύτερη μεταφορά από τον Michael Jordan που θέλει να κυριεύσει τους ωκεανούς; Οπότε, ο Ατλαντικός, ίσως και τα γήπεδα του γκολφ να είναι δύο πεδία όπου ο Mike να μην μπορεί να κυριαρχήσει. Αλλά είμαι σίγουρος ότι θα προσπαθήσει μέχρι εκεί που δεν πάει.

Είναι χαρούμενος μετά από όλα αυτά; Μετά τον θάνατο του πατέρα του, άφησε για λίγο στην άκρη κάθε προσπάθεια να δείχνει τέλειος στα πάντα. Χαλάρωσε αρκετά εκείνο το διάστημα. Έπειτα ήρθε ο λόγος του στο Hall of Fame που δέχθηκε μεγάλη κριτική και αυτό ήταν κάτι που τον στενοχώρησε πολύ. Το δούλεψε αρκετά και κατέληξε στο συμπέρασμα πως δεν μπορεί να ελέγξει τι σκέφτονται και λένε οι άλλοι αλλά πώς θα είναι σίγουρος για όσα λέει και όσα κάνει. Πιστεύω ότι ξυπνά κάθε μέρα στην καλύτερη κατάσταση της ζωής του.

 

 

Τι θυμάσαι από το πρώτο σου γύρισμα με τον Jordan; Πριν από την πρώτη μας συνέντευξη, κι ενώ τον είχα συναντήσει αρκετές φορές πριν, έδειχνε λίγο απρόθυμος καθώς δεν ήξερε που θα στηθούν οι κάμερες. Μετά όμως το είδε σαν παιχνίδι. Σκέψου είχαμε έναν τεράστιο σε μέγεθος cameraman ο οποίος ήταν ανέκαθεν και μεγάλος fan του Jordan - είχε έρθει και με Air Jordan στο γύρισμα. Σε ένα διάλειμμα, ο Mike πήρε ένα μαρκαδόρο και άρχισε να του γράφει διάφορα στα παπούτσια, έβαλε και την υπογραφή του. Οπότε ο cameraman ζούσε τη δική του Nirvana. O Mike τον ρώτησε αν παίζει αμερικάνικο ποδόσφαιρο και εκείνος του απάντησε ότι παίζει μπάσκετ. "Ω τότε φαντάζομαι ότι είσαι ένα μεγάλο αλλά αργό λευκό αγόρι" του είπε ο Air και όλοι γέλασαν. Έγινε πολύ φιλικός και cool.

Βάλατε ποτέ κανένα στοίχημα; Θα πηγαίναμε από το Μανχάταν στο Barclay Center για το event Jordan Brand Classic. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και κατά τη διάρκεια της διαδρομής ο Jordan μου είπε: "Πάμε στοίχημα ότι θα δούμε τουλάχιστον δέκα άτομα να φορούν παπούτσια Jordan πριν φτάσουμε στο event;". Δεν μιλήσαμε για χρήματα, ήταν περισσότερο ένα παιχνίδι για να περάσει η ώρα στη διαδρομή. Μέχρι πριν λίγα τετράγωνα πριν το Barclay Center είχαμε μετρήσει 4 ή 5 άτομα. Φτάνοντας όμως κοντά παρατηρήσαμε εκατοντάδες κόσμου να περιμένουν, όλοι φορώντας κάποιο ζευγάρι του brand. "Δεν είναι καθόλου δίκαιο αυτό" του είπα. Έκλεισε το μάτι, χαμογέλασε και απάντησε μονολεκτικά. "Όχι".

ΠΗΓΗ: esquire.com.gr

 

The Last Dance NBA